Αυτό το λήμμα παρουσιάζει το θέμα από ελληνική οπτική γωνία ή δίνει δυσανάλογο βάρος στην ελληνική πτυχή ενός παγκόσμιου θέματος. Προσπαθήστε να το ανασκευάσετε ή και να προσθέσετε πληροφορίες έτσι ώστε να καλύπτει πληρέστερα και περισσότερο ουδέτερα το θέμα. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος. |
Χώρα | Τανζανία | ||
---|---|---|---|
Περιφέρεια | Λίντι | ||
Περιοχή | Λίντι | ||
Έκταση Περιφέρειας | 66.040 km²[1] | ||
Έκταση Περιοχής | 5.975,3 km²[1] | ||
Έκταση Δήμου | 1.063,52 km² [1] | ||
Πληθυσμός Περιφέρειας | 646.494 [27.08.1988][1] 864.652 [26.08.2012][1] | ||
Πληθυσμός Περιοχής | 194.143 [26.08.2012][1] | ||
Πληθυσμός Δήμου | 41.549 [2002] [2] 78.841 [26.08.2012][1] | ||
Πληθυσμιακή Κάλυψη Περιφέρειας | 14,1 κάτοικοι / km² [2012][1] | ||
Πληθυσμιακή Κάλυψη Περιοχής | 32,5 κάτοικοι / km² [2012][1] | ||
Πληθυσμιακή Κάλυψη Δήμου | 74,1 κάτοικοι / km² [2012][1] | ||
Διαδικτυακός Ιστότοπος Περιφέρειας | https://web.archive.org/web/20191210160613/http://lindi.go.tz/ |
Το Λίντι (Lindi) είναι παραθαλάσσια πόλη της νοτιοανατολικής Τανζανίας, που βρίσκεται στην άκρη του Κόλπου του Λίντι (Lindi Bay), στον Ινδικό Ωκεανό. Η πόλη βρίσκεται 450 χιλιόμετρα νότια του Νταρ ες Σαλαάμ και 105 χιλιόμετρα βόρεια της Μτουάρα (Mtwara), της νοτιότερης παράκτιας πόλης της Τανζανίας. Δίνει δε το όνομά της στη τριγύρω Περιφέρεια Λίντι, μια από τις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές της χώρας.
Το Λίντι βρίσκεται στις εκβολές του Ποταμού Λουκουλέντι (Lukuledi River). Οι λιμενικές εγκαταστάσεις της πόλης είναι στοιχειώδεις, επιτρέποντας τον ταυτόχρονο ελλιμενισμό ενός ή δύο μικρών φορτηγών και επιβατηγών πλοίων, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα φιλοξενίας ποντοπόρων πλοίων.[3] Το Λίντι ήταν κάποτε σημαντική παραγωγός περιοχή σιζάλ με πολλές φυτείες, ειδικά στο Κικουέτου (Kikwetu), γύρω από τον αεροδιάδρομο του Λίντι, 25 χιλιόμετρα βόρεια της πόλης. Κατά τη διάρκεια της εποχής των βροχών, το Λίντι είναι προσβάσιμο μόνο από αέρος και θαλάσσης, ενώ η οδική πρόσβαση είναι δυνατή κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου, όταν ανοίγουν οι δρόμοι. Για την αναβάθμιση του δρόμου βόρεια της πόλης προς το Νταρ ες Σαλαάμ ξεκίνησε ένα τεράστιο έργο οδοποιίας, στα πλαίσια του οποίου ο δρόμος θα ασφαλτοστρωνόταν σε όλο το μήκος. Το έργο αναμενόταν να ολοκληρωθεί το 2012. Ένας παλαιός ασφαλτοστρωμένος δρόμος συνδέει την πόλη του Λίντι με τη Μτουάρα, και διέρχεται από το Μικιντάνι (Mikindani), σημαντικό Αραβικό επιχειρηματικό συνοικισμό για τους εξερευνητές που ταξιδεύουν κατά μήκος της ανατολικής ακτής από το Μουσκάτ, το Μαλίντι (Malindi) ή την Μομπάσα (Mombasa) προς τη Σοφάλα (Sofala).
Το Λίντι είναι μια αρκετά κοσμοπολίτικη πόλη, με τους Άραβες και τους Ινδούς εμπόρους να κατέχουν το μεγαλύτερο μέρος των επιχειρήσεων και το Ισλάμ να είναι η κυρίαρχη θρησκεία. Η πόλη έχει μια αγορά, ένα σταθμό λεωφορείων, ένα ταχυδρομείο, ένα αεροδιάδρομο (δύο πτήσεις την εβδομάδα), σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αρκετές τράπεζες (δύο με ΑΤΜ), ένα Internet café και πολλούς ξενώνες. Οι ντόπιοι, που είναι γνωστοί ως Σουαχίλι, ασχολούνται κυρίως με την αλιεία στον Κόλπο του Λίντι και περιορισμένες γεωργικές δραστηριότητες στις παρυφές της πόλης.
Οι ευκαιρίες απασχόλησης είναι πολύ περιορισμένες, καθώς το Λίντι στερείται σημαντικής βιομηχανίας οποιουδήποτε είδους. Ο μόνος σημαντικός επενδυτής είναι οι Aqeel έμποροι, που εγκατέστησαν εδώ πριονιστήρια, τα οποία βοηθούν οικονομικά τους κατοίκους της Περιφέρειας Λίντι, προσφέροντας απασχόληση σε μεγάλο αριθμό από αυτούς. Από την ακτή, το έδαφος παρουσιάζει απότομη ανηφορική κλίση, έως τους απόκρημνους λόφους της Μτάντα (Mtanda), που παλαιότερα υπήρξε ο συνοικισμός δημοσίων υπαλλήλων της αποικίας, με θέα στον κόλπο του Λίντι. Κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας, η μετάθεση στο Λίντι ισοδυναμούσε με επανεκτίμηση ή υποβιβασμό του υπαλλήλου.
Σκοπός της Κυβέρνησης (της τότε Τανγκανίκας), ήταν να ωθήσει όλη την Περιφέρεια Λίντι, προς την πρόοδο και την ευημερία. Γι' αυτό το σκοπό, ξεκίνησε το 1950, την κατασκευή μιας σιδηροδρομικής γραμμής μήκους 142 χιλιομέτρων, που ξεκινούσε από τη θέση "Μκουάγια" (9 μίλια απόσταση (δια θαλάσσης) και 24 μίλια (δια ξηράς) από το Λίντι) και κατέληγε στη θέση "Νακιγκουέα". Η γραμμή κατασκευάστηκε από την ανάδοχο εταιρεία των εκ Τενέδου Ελλήνων αδελφών, Πυγμαλίωνος, Στρατή και Ευαγγέλου Καραγεωργέλη, οι οποίοι και απασχολούσαν αποκλειστικώς Έλληνες υπεργολάβους.[4]
Στην περιοχή, παρέμεναν προσωρινά 20 περίπου Έλληνες, εκ των οποίων οι περισσότεροι εξ αυτών, εργαζόμενοι για την αποπεράτωση της σιδηροδρομικής γραμμής.