Λα Κλοζερί ντε Λιλά
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Λα Κλοζερί ντε Λιλά | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | καφετέρια, εστιατόριο και brasserie |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°50′24″N 2°20′10″E |
| Διοικητική υπαγωγή | 6ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού και Νοτρ-Νταμ-ντε-Σαν |
| Χώρα | Γαλλία |
| Έναρξη κατασκευής | 1847[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Καφέ Κλοζερί ντε Λιλά (La Closerie des Lilas) είναι ένα από τα πιο ιστορικά και παραδοσιακά καφενεία και μπρασερί στο Παρίσι και από τα πιο γνωστά σημεία συνάντησης συγγραφέων και καλλιτεχνών. Βρίσκεται στη Λεωφόρο Μονπαρνάς (171, Blvd du Montparnasse) στην Αριστερή Όχθη (Rive Gauche) του Σηκουάνα, πολύ κοντά και σε άλλα διάσημα «φιλολογικά» καφέ της γαλλικής πρωτεύουσας: Λα Κουπόλ, Λε Σελέκτ, Λε Ντομ και Λα Ροτόντ. Πήρε το όνομά του από τις πασχαλιές που φύτρωναν κάποτε γύρω από το καφέ – Λα Κλοζερί ντε Λιλά σημαίνει στα γαλλικά «Ο Κήπος με τις Πασχαλιές». (Μετρό: Vavin).
Ιστορικό ίδρυσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Καφέ Κλοζερί ντε Λιλά ιδρύθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα, το 1808, και ήταν από την ίδρυσή του σημείο συνάντησης της πνευματικής ελίτ του Παρισιού. Αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα λογοτεχνικά καφέ, όχι μόνο του Παρισιού, αλλά και σ’ όλη την Ευρώπη. Το καφέ ανέστειλε τη λειτουργία του κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και επαναλειτούργησε το 1953.
Διάσημοι θαμώνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Καφέ Κλοζερί ντε Λιλά υπήρξε προσφιλής τόπος συγκέντρωσης των Γάλλων Συμβολιστών, Ντανταϊστών και Σουρεαλιστών, αλλά και Ρώσων εμιγκρέδων, όπως ο Λένιν και ο Τρότσκι, ή εκπατρισμένων Αμερικανών συγγραφέων και καλλιτεχνών. Ανάμεσα στους διάσημους θαμώνες του κατά το 19ο αιώνα περιλαμβάνονταν οι ζωγράφοι Ένγκρ, Μονέ, Ρενουάρ, Σισλέ και Γουίστλερ, καθώς και συγγραφείς, όπως ο Σατωμπριάν, ο Μπαλζάκ, ο Μπωντλαίρ και αργότερα ο Σουηδός θεατρικός συγγραφέας Αύγουστος Στρίντμπεργκ, ο Όσκαρ Ουάιλντ, ο Πωλ Βαλερύ, ο Αμεντέο Μοντιλιάνι, ο Αντρέ Ζιντ, ο Ζαν Κοκτώ. Επίσης, ο Γάλλος ποιητής Πωλ Φορ, ο Γκυγιώμ Απολιναίρ, ο Αλφρέντ Ζαρύ, ο Αντρέ Σαλμόν και πολλοί άλλοι. Ανάμεσα στους μουσικούς επισκέπτες ήταν ο Ερίκ Τατί, ο Αρτούρο Τοσκανίνι και ο Αμερικανός συνθέτης Τζωρτζ Γκέρσουιν.
Στα νεότερα χρόνια, το Καφέ Κλοζερί ντε Λιλά καθιερώθηκε ως διεθνές κέντρο διανοούμενων, ποιητών και καλλιτεχνών. Ο πιο φανατικός θαμώνας του από το 1920 ως το 1956 ήταν ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ, ο οποίος περνούσε ατέλειωτες ώρες στο διάσημο μπαρ του καφενείου. Στο αίθριό του έγραψε μέσα σε έξι εβδομάδες το μυθιστόρημά του «Ο ήλιος ανατέλλει ξανά». Εδώ συναντιόταν σχεδόν καθημερινά με τους Φ. Σκοτ Φίτζεραλντ, Φορντ Μάντοξ Φορντ, Έζρα Πάουντ και Έντνα Σαιντ Βίνσεντ, που διέμεναν όλοι τους στην οδό Νοτρ – Νταμ ντε Σαν (Notre-Dame-des-Champs) στο πίσω μέρος του καφενείου. Και ο Ιρλανδός συγγραφέας Τζέιμς Τζόις περνούσε τα βράδια του με τους Ιρλανδούς φίλους του στο Κλοζερί ντε Λιλά. Εδώ συχνά δειπνούσε ο Γάλλος υπαρξιστής φιλόσοφος Ζαν–Πωλ Σαρτρ.
Μετά την επαναλειτουργία του το 1953, το Κλοζερί ντε Λιλά συνέχισε να αποτελεί ένα από τα πιο διάσημα και προσφιλή «λογοτεχνικά» καφέ του Παρισιού. Σε μπρούντζινες πλάκες πάνω στα παλιά ξύλινα τραπέζια του καφέ μνημονεύονται τα ονόματα των διάσημων θαμώνων του: Χέμινγουεϊ, Βαλερύ, Απολιναίρ, Σαγκάλ, Σουτίν, Εντγκάρ Ντεγκά, Έντβαρτ Μουνκ, Σάμουελ Μπέκετ, Αντρέ Μπρετόν κ. ά.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Noel Riley Fitch: "The Grand Literary Cafes of Europe", pp. 33 – 35 La Closerie des Lilas, New Holland Publishers (UK) Ltd, London, 2006.
- "ΠΑΡΙΣΙ" (Οδηγοί του Κόσμου), σελ. 179 “Λα Κλοζερί ντε Λιλά” & 142 "Τα πιο διάσημα καφενεία του Παρισιού", Εκδόσεις Καθημερινή/Dorling Kindersley Ltd (ελληνική έκδοση), Αθήνα, 1998.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Closerie des Lilas στο Wikimedia Commons