Λαβίνιο

Λαβίνιο
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Λαβίνιο
41°39′11″N 12°28′21″E
ΧώραΙταλία
Διοικητική υπαγωγήΠομέτζια
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Λαβίνιο ήταν αρχαία πόλη του Λατίου 6 χιλιόμετρα νότια της Ρώμης στο μέσο της διαδρομής ανάμεσα στις όχθες του Τίβερη στην Όστια και το Άντσιο, η ακτογραμμή είναι διακριτή και σήμερα που βρίσκεται μια μεγάλη παραλία. Το Λαβίνιο βρισκόταν σε έναν λόφο στο νοτιότερο άκρο της Σίλβα Λαυρεντίνα ενός πυκνού δάσους με δάφνες και στο βορειότερο των νοσογόνων Ποντίνων Ελών. Η βάση για το λιμάνι βρισκόταν στις όχθες του ποταμού Νούμικου ανάμεσα στην Όστια και το Άντσιο. Η περιοχή κατοικείτο συνεχώς από την αρχαιότητα χωρίς διακοπή, σήμερα υπάρχουν τα ερείπια ενός Μεσαιωνικού χωριού του Πράτικα ντι Μάρε στον Δήμο της Πομέτζια. Η πόλη της Πομέτζια κατασκευάστηκε πρόσφατα από τους μηχανικούς του Μπενίτο Μουσολίνι, αποξήραναν τα έλη με μεγάλη επιδεξιότητα, μιά λωρίδα γης χωρίζει τη σύγχρονη πόλη από το Μεσαιωνικό χωριό. Η είσοδος στο μεσαιωνικό χωριό γίνεται με μια Ρωμαική πύλη που περνά από το Καστέλλο Μποργκέζε, οχυρώσεις που κατασκεύασε ο Οίκος των Μποργκέζε (1617), το κάστρο και το χωριό ανακαινίζονται συνεχώς. Από το παλιό μεγάλο ποτάμι που περικύκλωνε το Μεσαιωνικό χωριό παρέμεινε σήμερα μόνο ένα μικρό ρέμα, το Φόσκο ντι Πράτικα. Το Μεσαιωνικό χωριό Πράτικα ντι Μάρε βρίσκεται σε απόσταση 6 χιλιόμετρα από την Τυρρηνική θάλασσα, στην κορυφή μια πλαγιάς που κατηφορίζει προς την παραλία όπου βρίσκεται η αεροπορική βάση Πράτικα ντι Μάρε. Στο σημείο αυτό ο Ότο Σκορτσένυ βοήθησε τον Μουσολίνι να δραπετεύσει για τη Γερμανία όταν αποφυλακίστηκε από μια γειτονική βίλα (1943). Στην αρχαιότητα η θάλασσα έφτανε μερικά μέτρα εσωτερικά, η Όστια και οι Ρωμαϊκές βίλες που στην αρχαιότητα ήταν παραλιακές βρίσκονται σήμερα στην ενδοχώρα.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πράτικα ντι Μάρε είναι σαφώς μικρότερο από το αρχαίο Λαβίνιο στο οποίο βρέθηκαν στους γύρω λόφους πλήθος από αρχαίες οχυρώσεις. Οι σύγχρονοι αρχαιολόγοι το έχουν συνδέσει με σαφήνεια με την ίδρυση της Ρώμης, οχυρώθηκε τον 7ο αιώνα π.Χ. και βρισκόταν σε μεγάλη ακμή τον 6ο αιώνα π.Χ.[1] Το Λαβίνιο ενσωματώθηκε στη Ρωμαϊκή Δημοκρατία, συνδέθηκε με τη Ρώμη στα βόρεια και το Άντσιο στα νότια μέσω της Βια Λαυρεντίνα. Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία συνδέθηκε με το μυστηριώδες Λαύρεντο στο οποίο πολλοί επιφανείς Ρωμαίοι είχαν χειμερινές βίλες. Στην περίμετρο των τειχών της αρχαίας πόλης βρέθηκε ένας μεγάλος αριθμός από κλίβανους. Στο εξωτερικό της πόλης βρισκόταν ένας ναός που όπως φαίνεται σε μπρούτζινες επιγραφές λατρεύονταν μια μεγάλη σειρά από θεότητες, ανάμεσα τους και οι Διόσκουροι.[2] Σύμφωνα με τη Ρωμαϊκή μυθολογία το Λαβίνιο ήταν η αρχαιότερη πόλη των Ρωμαίων της Τροίας, το ίδρυσε ο Αινείας προς τιμή της συζύγου του Λαβίνιας της κόρης του βασιλιά των Λατίνων Λατίνου και της συζύγου του Αμάτας.[3][4]

Ο Αινείας πολέμησε πριν με τον βασιλιά των Ρουτύλων Τούρνο, έκανε την πόλη κέντρο της Λατινικής Ομοσπονδίας από την οποία βγήκαν οι επιφανέστερες Ρωμαικές οικογένειες. Ο Αινείας σύνδεσε τη βασιλική Οικογένεια της Τροίας με τις αρχαιότερες Ρωμαικές οικογένειες. Οι πληροφορίες στηρίχτηκαν αποκλειστικά στο τεράστιο έργο που έγραψε ο Ρωμαίος ποιητής Βιργίλιος με τίτλο Αινειάδα. Ο Τίτος Λίβιος γράφει ότι σε πανάρχαια χρόνια που κυβερνούσαν τη Ρώμη ο Ρωμύλος και ο Τίτος Τάτιος (8ος αιώνας π.Χ.) έφτασαν στη Ρώμη απεσταλμένοι από το Λαύρεντο αλλά ξυλοκοπήθηκαν από τους συγγενείς του Τίτου Τάτιου. Οι Λαύρεντοι παραπονέθηκαν στον Τίτο Τάτιο αλλά εκείνος προτίμησε να ικανοποιήσει περισσότερο τους συγγενείς του παρά τους ξένους. Αργότερα ο Τίτος Λίβιος επισκέφτηκε το Λαύρεντο αλλά σκοτώθηκε σε συμπλοκή, ο Ρωμύλος δεν προχώρησε σε πόλεμο και έκλεισε ειρήνη ανάμεσα στις δυο πόλεις.[5] Όταν ανακηρύχτηκε η Ρωμαϊκή δημοκρατία (509 π.Χ.) ο ένας από τους δύο πρώτους Υπάτους Λεύκιος Ταρκύνιος Κολλατίνος αναγκάστηκε να εξοριστεί στο Λαβίνιο επειδή ανήκε στην τελευταία ανεπιθύμητη βασιλική οικογένεια.[6] Αργότερα κατέλαβαν την πόλη οι Βόλσκοι (488 π.Χ.).[7]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Christopher John Smith, Early Rome and Latium: Economy and Society c. 1000 to 500 BC (Oxford University Press) 1996:134
  2. ↑ Smith 1996
  3. ↑ Ένας τύμβος αναγνωρίστηκε από τους Ρωμαίους ως το ηρώον του Αινεία
  4. ↑ Mario Torelli (1984). Lavinio e Roma: riti iniziatici e matrimonio tra archeologia e storia
  5. ↑ Τίτος Λίβιος, Ab urbe condita, 1:14
  6. ↑ Τίτος Λίβιος, Ab urbe condita, 2.2
  7. ↑ Τίτος Λίβιος, Ab urbe condita, 2.39

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Christopher John Smith, Early Rome and Latium: Economy and Society c. 1000 to 500 BC (Oxford University Press) 1996:134
  • Mario Torelli (1984). Lavinio e Roma: riti iniziatici e matrimonio tra archeologia e storia

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]