Λεόν-Μαξίμ Κολινιόν

Λεόν-Μαξίμ Κολινιόν
Γέννηση9  Νοεμβρίου 1849[1][2][3]
Βερντέν
Θάνατος15  Οκτωβρίου 1917[1][4][2]
Παρίσι
ΥπηκοότηταΓαλλία
ΣπουδέςΓαλλική Σχολή Αθηνών και École Normale Supérieure
ΒραβεύσειςΑξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςΑρχαιοελληνική μνημειακή γλυπτική
Ιδιότητακλασικός αρχαιολόγος, διδάσκων πανεπιστημίου και ιστορικός της τέχνης

Ο Λεόν-Μαξίμ Κολινιόν (Léon-Maxime Collignon, 9 Νοεμβρίου 1849 - 15 Οκτωβρίου 1917) ήταν Γάλλος κλασικός αρχαιολόγος και ιστορικός της τέχνης των ελληνικών γλυπτών.

Γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1849 στο Βερντέν της Γαλλίας. Σπούδασε στο Παρίσι στην École normale supérieure από το 1868 και διορίστηκε καθηγητής της ρητορικής το 1872 στο Chambery όπου δίδαξε γαλλική λογοτεχνία. Το 1873 έγινε μέλος της Γαλλικής Σχολής Αθηνών (École française d'Athènes) υπό τη διεύθυνση του Αλμπέρ Ντιμόν (Albert Dumont). Το 1876 συνόδευσε τον Αβά Λουί Ντισέν (Abbe Louis Duchesne) (1843-1922) στη Μικρά Ασία και κράτησε σημειώσεις με σκίτσα των τοπίων που επισκέφθηκε. Επέστρεψε στη Γαλλία και προσλήφθηκε στο Πανεπιστήμιο του Μπορντώ, το οποίο ίδρυσε έδρα καθηγητού Ελληνικών και Ρωμαϊκών επιγραφών για τον σκοπό αυτό. Δημοσίευσε τις σημειώσεις του το επόμενο χρόνο. Δίδαξε αρχαιολογία στο Μπορντώ από το 1877, ενώ αναγορεύτηκε διδάκτωρ και διορίστηκε καθηγητής Ελληνικής Αρχαιολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο το 1879. Ήταν ένας από τους λίγους καθηγητές του κλάδου αυτού στη Γαλλία. Τον κάλεσαν οι Γερμανοί για να μελετήσει το γερμανικό σύστημα αρχαιολογικής μελέτης, το οποίο ήταν ευρέως διαδεδομένο, μέχρι και στα πιο μικρά πανεπιστήμια της Γερμανίας. Το 1883 έφυγε από το Μπορντώ και ανέλαβε καθηγητής αρχαιολογίας σεην Σορβόνη, και αναπληρωματικός διευθυντής του École normale supérieure των Παρισίων. Τα έργα του μεταφράστηκαν και επανακυκλοφόρησαν στα αγγλικά. Το 1893 έγινε μέλος της Académie des inscriptions et belles-lettres, ενώ πήρε μέρος στις ανασκαφές στην Πέργαμο και στους Δελφούς, καταγράφοντας σημαντικές σημειώσεις και κάνοντας ακριβέστατα σκίτσα. Δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του περί των ανασκαφών. Πήρε προαγωγή και έγινε διευθυντής του École normale supérieure το 1900. Το 1904 εκλέχθηκε πρόεδρος της Ακαδημίας των επιγραφών και καλών γραμμάτων (Academy of Inscriptions and Belles-lettres). Το 1904 έγινε διευθυντής του Monuments et Mémoires publiés par l’Académie des inscriptions et belles-lettres. Απεβίωσε στις 15 Οκτωβρίου 1917 στο Παρίσι.

Αξιολόγηση του έργου του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κολινιόν ήταν ένας από τους πρωτοπόρους, που ίδρυσαν και εδραίωσαν την επιστήμη της αρχαιολογίας στα Πανεπιστήμια της Γαλλίας. Ακολούθησε το παράδειγμα του Σλίμαν, και χρησιμοποίησε την ελληνική μυθολογία ως βοηθητικό μέσο ερμηνείας των κλασικών αρχαιολογικών μνημείων.

  • Rapport sur un voyage archéologique en Asie Mineure, 1877
  • Essai sur les monuments grecs et romains, 1877
  • L’Enseignement de l’archéologie classique et les Collections de moulages dans les universités allemandes.
  • Manuel d'archéologie grecque, 1881
  • Mythologie figurée de la Grèce, 1883
  • Maîtres de l’art: Fidias, 1886
  • Manual of Mythology in Relation to Greek Art, 1890
  • Histoire de la céramique grecque, 1888
  • Histoire de la sculpture grecque: des origines au IVe siècle, 1892
  • Απομνημονεύματα ανασκαφών, 1897
  • Histoire de la sculpture grecque, maîtres du cinquième siècle, le quatrième siècle, l'époque hellénistique, l'art grec après la conquête romaine, 1897
  • μαζί με τον Λουί Κουβ (Louis Couve): Catalogue des vases peints du Musée national d’Athènes, 1902 και 1903.
  • Masters of Art: Lysippe, 1903
  • Masters of Art: Scopas, 1907
  • Masters of Art: Praxitèle, 1907
  • classical archaeology in general, 1913
  • Parthenon, 1914