Στην Ελληνική μυθολογία, οι Λιμνάδες / Λειμενίδες ήταν ένα είδος Ναϊάδας. Ζούσαν σε λίμνες του γλυκού νερού. Οι γονείς τους ήταν θεοί των ποταμών και των λιμνών.
Ο αριθμός των Λιμνάδων περιέχει αλλά δεν περιορίζεται στις[1]:
- Οι Αστακίδες, νύμφες της Λίμνης Αστακού στη Βιθυνία[2]
- Βόλβη, νύμφη μιας Θεσσαλικής λίμνης του ίδιου ονόματος, επίσης χαρακτηρισμένη ως Ωκεανίδα λόγω της καταγωγής της (κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος)
- Λιμναία, κόρη του Ινδικού θεού των ποταμών Γάγγη, μία από τις φημισμένες μητέρες της Άθης[3]
- Παλλάς (γενική Παλλάδος)[4]
- Τριτονίς, νύμφη της ομώνυμης λίμνης αλμυρού-νερού στη Λιβύη, μητέρα του Νασαμώνα και του Κάφαυρου (ή Κεφαλίωνα) από τον Αμφιθέμη,[5][6] και, σύμφωνα με μία αρχαϊκή εκδοχή του μύθου, επίσης της Αθηνάς από τον Ποσειδώνα.[7]