Λουίτζι Κάρλο Μπορρομέο | |
---|---|
Bοηθητικός Επίσκοπος του Λόντι | |
Περίοδος 4 Νοεμβρίου 1951 – 28 Δεκεμβρίου 1952 | |
Επίσκοπος του Πέζαρο | |
Περίοδος 28 Δεκεμβρίου 1952 – 4 Ιουλίου 1975 | |
Προκάτοχος | Μποναβεντούρα Πόρτα |
Διάδοχος | Γκαετάνο Μικέττι |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 26 Οκτωβρίου 1893, Γκραφφινιάνα |
Θάνατος | 4 Ιουλίου 1975 (81 ετών) Πέζαρο |
Εθνότητα | Ιταλική |
Υπηκοότητα | Ιταλία και Βασίλειο της Ιταλίας |
Επάγγελμα | καθολικός ιερέας (από 1918)[1] βικάριος[2] καθολικός επίσκοπος (από 1951)[3] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο σεβασμιότατος Λουίτζι Κάρλο Μπορρομέο (ιταλικά: Luigi Carlo Borromeo, γεννήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 1893, απεβίωσε στις 4 Ιουλίου 1975) διετέλεσε επίτιμος επίσκοπος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, με έδρα στο Πέζαρο (Pesaro) της Ανκόνα της Ιταλίας, αντικαθιστώντας τον Μποναβεντούρα Πόρτα (Bonaventura Porta).[4]
Γεννήθηκε στο Γκραφφινιάνα[5] στις 26 Οκτωβρίου 1893, όπου χειροτονήθηκε ιερέας το 1918. Διετέλεσε καθηγητής της φιλοσοφίας σε κάποια σχολεία στο Λόντι.
Στις 4 Νοεμβρίου 1951, ο Πάπας Πίος ΙΒ΄ τον υπέδειξε ως βοηθό επίσκοπο του Λόντι.
Έχει μιλήσει και στις τέσσερις συνεδρίες της Δεύτερης Συνόδου του Βατικανού.
Στις 28 Δεκεμβρίου 1952, ο Πάπας Πίος ΙΒ΄ τον υπέδειξε ως επίσκοπο του Πέζαρο. Στις 1971 καθαγίασε τη νέα εκκλησία του Άγιου Κάρλο Μπορρομέο.[6]
Στις 4 Ιουλίου 1975 άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 81 ετών. Τάφηκε στον Καθεδρικό Ναό του Πέζαρο.