Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Λουδοβίκος Φραγκίσκος Α' των Βουρβόνων (γαλλικά: Louis François de Bourbon-Conti, 13 Αυγούστου 1717 - 2 Αυγούστου 1776) από τον Οίκο των Βουρβόνων-Κονντέ ήταν πρίγκηπας του Κοντί (1727-1776).
Ήταν γιος και διάδοχος του Λουδοβίκου-Αρμάνδου Β' πρίγκιπα του Κοντί και της Λουίζας-Ελισάβετ των Βουρβόνων, κόρης του Λουδοβίκου πρίγκιπα του Κονντέ.
Λάτρευε τη στρατιωτική σταδιοδρομία και, όταν ο πόλεμος της Αυστριακής διαδοχής σταμάτησε το 1741, συνόδευσε τον Κάρολο-Λουδοβίκο δούκα της Βοημίας. Διηύθυνε τον στρατό στην Ιταλία, όπου διακρίθηκε και νίκησε στη μάχη του Κόνι (1744). Το 1745 υπέταξε τους αυτοκρατορικούς στη Γερμανία, μετέβη στην Ολλανδία, όπου μετά από μερικές συγκρούσεις με τον Μωρίς ντε Σαξ αποχώρησε από τη στρατιωτική δράση (1747). Την ίδια χρονιά, οι Πολωνοί ευγενείς του πρόσφεραν το στέμμα της χώρας, καθώς λόγω της αδύναμης υγείας του βασιλιά Αυγούστου Γ΄ έπρεπε να βρεθεί αντικαταστάτης του.
Κέρδισε την προσωπική υποστήριξη του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΕ' στην προσπάθεια του να γίνει βασιλιάς της Πολωνίας, αλλά η πολιτική των Γάλλων υπουργών ήταν να δοθεί το στέμμα στον Οίκο της Σαξονίας, αφού η δελφίνη ήταν κόρη του Αυγούστου Γ΄. Ο Λουδοβίκος Φραγκίσκος τότε έκανε μυστικές διαπραγματεύσεις με πρέσβεις Ανατολικών κρατών.
Τελικά δεν πήρε τον Πολωνικό θρόνο και τέθηκε κάτω από την εύνοια του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ΄ ως το 1755, μετά από τις ίντριγκες της μαντάμ ντε Πομπαντούρ. Αρνήθηκε να συμμετάσχει στον στρατό του Ρήνου (1756).
Ήταν προστάτης του Ζαν Ζακ Ρουσσώ και τον διαδέχθηκε ο γιος του Λουδοβίκος Φραγκίσκος Ιωσήφ του Κοντί, τελευταίος κάτοχος του τίτλου.
Παντρεύτηκε το 1731 τη Λουίζα-Νταϊάνα των Βουρβόνων, κόρη του Φιλίππου Β΄ δούκα της Ορλεάνης και είχε τέκνο: