Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 7 Μαρτίου 1959 | ||
Τόπος γέννησης | Κερτάλντο, Ιταλία | ||
Ύψος | 1,80 μ. | ||
Θέση | Μέσος | ||
Πληροφορίες συλλόγου | |||
Ομάδα | Νάπολι (προπονητής) | ||
Ομάδες νέων | |||
1979–1983 | Κουοϊοπέλι | ||
1983–1984 | Φιορεντίνα | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1984–1985 | Καστελφιορεντίνο | ? | (?) |
1985–1986 | Εντέλα | 27 | (2) |
1986–1990 | Σπέτσια | 120 | (7) |
1990–1991 | Βιαρέτζιο | 29 | (1) |
1991–1993 | Έμπολι | 60 | (3) |
Σύνολο | 236 | (13) | |
Προπονητική καριέρα | |||
Περίοδος | Ομάδα | ||
1994 | Έμπολι | ||
1995–1998 | Έμπολι | ||
1998 | Σαμπντόρια | ||
1999 | Σαμπντόρια | ||
1999 | Βενέτσια | ||
1999–2000 | Βενέτσια | ||
2001 | Ουντινέζε | ||
2001–2002 | Ανκόνα | ||
2002–2005 | Ουντινέζε | ||
2005–2009 | Ρόμα | ||
2009–2014 | Ζενίτ | ||
2016–2017 | Ρόμα | ||
2017–2019 | Ίντερ | ||
2021–2024 | Νάπολι | ||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Λουτσιάνο Σπαλέτι (γεννημένος στις 7 Μαρτίου 1959) είναι ένας Ιταλός παλαίμαχος ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως μέσος, και νυν προπονητής ποδοσφαίρου, ο οποίος από τον Αύγουστο του 2023 εργάζεται ως πρώτος προπονητής της εθνικής Ιταλίας.
Γεννημένος στο Κερτάλντο της Φλωρεντίας, αγωνίστηκε με ομάδες της Σέριε Γ όπως η Εντέλα, η Σπέτσια, η Βιαρέτζιο και η Έμπολι.
Τα πρώτα χρόνια της προπονητικής καριέρας του τον βρήκαν να δουλεύει στην Έμπολι, όπου οδήγησε την ομάδα της Τοσκάνης σε δυο συνεχόμενες ανόδους από τη Σέριε Γ1 στη Σέριε Α. Πάντως, ήταν στην ομάδα της Ουντινέζε όπου πραγματικά άρχισε να "χτίζει" το όνομά του ως προπονητής. Στη διάρκεια της σεζόν 2004–05 οδήγησε την Ουντινέζε σε μια εντυπωσιακή τέταρτη θέση στη Σέριε Α, ξεπερνώντας τις προσδοκίες και εξασφαλίζοντας μια θέση στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Τέτοια επιτυχία με μια ομάδα που παραδοσιακά δεν αποτελεί μεγάλη δύναμη και έχει περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες μαγνήτισαν το ενδιαφέρον της Ρόμα. Η ομάδα της "Αιώνιας Πόλης" προερχόταν από μια απογοητευτική σεζόν, κατά την οποία τέσσερεις διαφορετικοί προπονητές πέρασαν από τον πάγκο της. Του έγινε προσφορά να αναλάβει την απόπειρα να βάλει μια τάξη στο χάος που επικρατούσε στην ομάδα.
Μετά από ένα απαισιόδοξο ξεκίνημα στη σεζόν 2005–06 άλλαξε τακτική στην ομάδα προσαρμόζοντας ένα επιθετικό σχήμα σε αντίθεση με το αμυντικό που χρησιμοποιούνταν μέχρι πρότινος, αλλά ξεκίνησε να το εφαρμόζει χωρίς κάποιον καθαρόαιμο επιθετικό (με ένα επιθετικό μέσο ως επιθετικό). Στις 26 Φεβρουαρίου 2006 η Ρόμα έσπασε το ρεκόρ συνεχόμενων νικών της Σέριε Α (11) με μια νίκη με 2–0 επί της μισητής Λάτσιο. Ωστόσο, απέτυχε να καταλάβει την τέταρτη θέση στο τέλος της σεζόν, με αποτέλεσμα την αποτυχία πρόκρισης για το Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης περιόδου. Ο Σπαλέτι οδήγησε, επίσης, τη Ρόμα στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας απέναντι στην Ίντερ στη διάρκεια της σεζόν 2005–06, τον οποίον όμως έχασε. Ωστόσο, η Ρόμα κατάφερε να εξασφαλίσει μια θέση στο Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2006–07, καθώς η Γιουβέντους υποβιβάστηκε και η Φιορεντίνα με τη Μίλαν υπέστησαν αφαίρεση βαθμών, ως αποτέλεσμα του σκανδάλου στημένων αγώνων στη Σέριε Α, το οποίο έμεινε γνωστό στον ελληνικό Τύπο ως "Σκάνδαλο Καλτσιόπολις".
Το αγαπημένο σύστημά του είναι το 4–2–3–1, όπου χρησιμοποιεί 4 αμυντικούς, 2 αμυντικούς μέσους, 2 χαφ, 1 επιθετικό μέσο, και έναν επιθετικό (τον Φραντσέσκο Τότι, κάποιον άλλο επιθετικό μέσο, ή χωρίς κάποιον καθαρόαιμο επιθετικό). Αυτό το σύστημα αποδείχτηκε αποτελεσματικό από την εισαγωγή του στον τρόπο παιχνιδιού της Ρόμα στη διάρκεια της σεζόν 2005–06. Ως αποτέλεσμα η ομάδα σκαρφάλωσε από τη 15η θέση του βαθμολογικού πίνακα στην 5η μέχρι το τέλος της σεζόν. Στη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος η Ρόμα κατάφερε επίσης να πετύχει ένα νικηφόρο σερί 11 συνεχόμενων νικών σε αγώνες.
Στα τέλη του 2006 ψηφίστηκε "Κορυφαίος Προπονητής της Χρονιάς στη Σέριε Α" και, εντός των επόμενων μηνών, οδήγησε τη Ρόμα στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ μετά από μια νίκη με 2–0 επί της Λυών στο Σταντ ντε Ζερλάν στον πρώτο νοκ-άουτ γύρο.
Η ομάδα, ωστόσο, πέτυχε να γίνει η πρώτη ομάδα που κερδίζει την Ίντερ του Ρομπέρτο Μαντσίνι σε όλες τις διοργανώσεις εκείνης της χρονιάς, παίρνοντας νίκη με 1–3 στο Σαν Σίρο, σε έναν αγώνα που οι Νερατζούρι έπρεπε να κερδίσουν για να κατακτήσουν και μαθηματικά το Σκουντέτο του 2007 απέναντι στη μοναδική ισχυρή αντίπαλο που είχαν σε όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος.
Η Ρόμα κατέκτησε, επίσης, το Κύπελλο Ιταλίας με αντίπαλο την Ίντερ, με συνολικό σκορ 7–4, με έναν θρίαμβο με 6–2 στον πρώτο αγώνα της Ρώμης που συνοδεύτηκε από μια "γλυκιά" ήττα με 2–1 στο Μιλάνο. Ήταν το πρώτο σημαντικό τρόπαιο που κατακτούσε στην καριέρα του, γιατί είχε κερδίσει μόνο ένα Κύπελλο Ιταλίας Σέριε Γ με την Έμπολι, αλλά τελικά κατέληξε να προσθέσει ακόμη έναν σημαντικό τίτλο στη συλλογή του, καθώς η Ρόμα νίκησε και πάλι την Ίντερ μέσα στο Μιλάνο με 0–1 τη σεζόν 2007–08 "κλέβοντας" της έτσι το στέμμα του Σούπερ Καπ Ιταλίας.
Η Ρόμα του Σπαλέτι έγινε η πρώτη ιταλική ομάδα που καταφέρνει να νικήσει τη Ρεάλ Μαδρίτης σε διπλούς αγώνες (2–1 και στους δυο αγώνες, στη Ρώμη και τη Μαδρίτη) στη διάρκεια του πρώτου γύρου νοκ-άουτ της σεζόν 2007–08 του Τσάμπιονς Λιγκ. Σε μια επανάληψη των προημιτελικών της προηγούμενης σεζόν αποκλείστηκε και πάλι από το Τσάμπιονς Λιγκ από τη μελλοντική νικήτρια του θεσμού Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Κατάφερε, ωστόσο, να επιτύχει την υπεράσπιση του τίτλου της στο Κύπελλο Ιταλίας, κερδίζοντας για μια ακόμη φορά τη νικήτρια του Σκουντέτο Ίντερ στον τελικό, έναν μονό αγώνα τον οποίον η Ρόμα κέρδισε με 2–1.
Στη διάρκεια της σεζόν 2008–09 κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια ιδιαίτερα δύσκολη σεζόν με την ομάδα της "Αιώνιας Πόλης". Με το τέλος της σεζόν η ομάδα κατάφερε μονάχα να προκριθεί για το Γιουρόπα Λιγκ, καταλαμβάνοντας την 6η θέση του βαθμολογικού πίνακα του πρωταθλήματος, μετά από ένα κάκιστο πρώτο μισό πρωταθλήματος που άφησε τους Τζιαλορόσι στα χαμηλά διαζώματα του βαθμολογικού πίνακα της Σέριε Α για κοντά τη μισή σεζόν.
Η νέα σεζόν βρήκε τον Σπαλέτι να έχει στη διάθεσή του μια ομάδα με μικρό δυναμικό σε παίκτες, η οποία αποδυναμώθηκε ακόμη περισσότερο με την πώληση του Αλμπέρτο Ακουιλάνι στη Λίβερπουλ, και συνοδεύτηκε από σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Η Ρόμα ξεκίνησε τη σεζόν παίρνοντας μέρος σε δύο προκριματικούς γύρους του Γιουρόπα Λιγκ εκείνης της σεζόν, περνώντας και τους δύο με άνεση απέναντι στη Γάνδη (10–2 συνολικό σκορ) και Κόσιτσε (10–4 συνολικό σκορ). Ωστόσο, ένα ακόμη κακό ξεκίνημα στη σεζόν 2009–10 της ιταλικής Σέριε Α με δύο συνεχόμενες ήττες (2–3 από την Τζένοα και 1–3 εντός έδρας από τη Γιουβέντους) έπεισαν τον Σπαλέτι να παραιτηθεί την 1η Σεπτεμβρίου 2009.[1][2]
Τον Δεκέμβριο του 2009 επιβεβαιώθηκε πως θα υπέγραφε στη Ζενίτ συμβόλαιο διάρκειας τριών ετών, αντικαθιστώντας τον υπηρεσιακό προπονητή Ανατόλι Νταβίντοφ.[3] Με αυτόν στην τεχνική καθοδήγηση η Ζενίτ κατέκτησε το Κύπελλο Ρωσίας το 2010, μετά από 11 έτη, και στη συνέχεια, τον Νοέμβριο του 2010, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ρωσίας.[4]
Στις 9 Φεβρουαρίου του 2012 υπέγραψε συμβόλαιο διάρκειας 3,5 ετών για να παραμείνει στη Ζενίτ μέχρι το 2015.
Στις 29 Μαΐου 2021 ανακοινώθηκε από τη Νάπολι.[5] Στις 2 Ιουλίου 2021 ξεκίνησε τη δουλειά.[6]