Λούκιος Αίλιος Λάμια Πλαύτιος Αιλιανός
| Λoύκιος Αίλιος Λάμια Πλαύτιος Αιλιανός | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 45 Ρώμη |
| Θάνατος | 1ος αιώνας Ρώμη |
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Fabia Barbara Δομιτία Λογγίνα |
| Τέκνα | Πλαυτία Φαβία Aelia Plautia Aelia Plautilla |
| Γονείς | Τιβέριος Πλαύτιος Σιλβάνος Αιλιανός |
| Αδέλφια | Marcus Plautius Silvanus Aelianus Plautia |
| Οικογένεια | Plautii Silvani |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός Ύπατος στην αρχαία Ρώμη |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λούκιος Αίλιος Λάμια Πλαύτιος Αιλιανός, λατιν.: Lucius Aelius Lamia Plautius Aelianus (π. 45) – 81/96) ήταν ένας Ρωμαίος συγκλητικός, που περιγράφεται από τον Μπράιαν Τζόουνς ως «το πιο επιφανές από τους υπάτους θύματα του Δομιτιανού». [1] Ο Ιουβενάλης χρησιμοποίησε την οικογένειά του ως την πιο αντιπροσωπευτική για τα πιο ευγενή θύματα του Δομιτιανού [2] Ο Λ. Αί. Λάμια ήταν αντικαταστάτης ύπατος το 80 με τρεις διαφορετικούς συναδέλφους: τον Άουλο Δίδιο Γάλλο Φαμβρίκιο Βεϊέντο, τον Κόιντο Αυρήλιο Πακτουμέιο Φρόντο και τον Γάιο Μάριο Μάρκελο Οκτάβιο Πόπλιο Κλούβιο Ρούφο. [3]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ορισμένοι μελετητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Λάμια ήταν πιθανότατα γιος του Τιβερίου Πλαύτιου Σιλβανου Αιλιανού. [4] Νυμφεύτηκε τη Δομιτία Λογγίνα, κόρη του Γναίου Δομίτιου Κόρβουλο στρατηγού και της Κασσίας Λογγίνας. Ο γιος τους πιστεύεται ότι ήταν ο Λούκιος Φουνδάνιος Λάμια Αιλιανός (ύπατος το 116), γεννημένος πριν ο Δομιτιανός τούς αναγκάσει να διαζευχθούν. [1] Υποτίθεται ότι ο Λάμια είχε μια κόρη, που αναφέρεται ως Πλαυτία, η οποία παντρεύτηκε τρεις φορές και γέννησε αρκετούς εξέχοντες Ρωμαίους. [5] Η Δ. Λογγίνα μπορεί να του είχε κάνει μία ή δύο κόρες. [6] [7]
Ο Δομιτία Λ. αποπλανήθηκε από τον Δομιτιανό, ενώ ο πατέρας του Βεσπασιανός ήταν ακόμη στη Ρωμαϊκή Αίγυπτο (70 μ.Χ.). Ο Δομιτιανός στη συνέχεια ανάγκασε τον Λάμια να τη χωρίσει, ώστε να μπορεί να την έχει για τον εαυτό του. [8] Παρ' όλα αυτά, ο Λάμια διατήρησε την αστεία του διάθεση. Ο Τζόουνς υποψιάζεται, ότι ήταν η αίσθηση του χιούμορ του με τη μορφή αβλαβών αστείων απευθυνόμενων στον Αυτοκράτορα, που οδήγησε στην εκτέλεσή του. Ο Δομιτιανός δεν μπορούσε να ανεχθεί κριτική προς το πρόσωπό του οποιουδήποτε είδους και υπήρχε αρκετό προηγούμενο για την εφαρμογή των νόμων προδοσίας σε τέτοιου είδους λεγόμενα. [9]
Έχει υποτεθεί ότι ο Λάμια μπορεί να νυμφεύτηκε με άλλη γυναίκα μετά το διάζευξη από τη Δ. Λογγίνα. Η 2η σύζυγός του μπορεί να ήταν η κόρη του Κόιντου Φάβιου Βαρβάρου. [10]
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Jones, The Emperor Domitian (London: Routledge, 1993), p. 184
- ↑ Satires, IV.152
- ↑ Paul Gallivan, "The Fasti for A. D. 70-96", Classical Quarterly, 31 (1981), pp. 189, 215
- ↑ Frederik Juliaan Vervaet provides a list: "A Note on Syme's Chronology of Vistilia's Children", Ancient Society, 30 (2000), p. 103 n. 23
- ↑ Ronald Syme, "Antonine Relatives: Ceionii and Vettulani", Athenaeum 35 (1957), pp. 306-315
- ↑ Carney, Elizabeth D.· Müller, Sabine (9 Νοεμβρίου 2020). The Routledge Companion to Women and Monarchy in the Ancient Mediterranean World. ISBN 9780429783982.
- ↑ Hughes, David (2007). The British Chronicles. ISBN 9780788444913.
- ↑ Δίων Κάσσιος, 66.3.4
- ↑ Jones, Domitian, p. 185
- ↑ Birley, Anthony R. (6 Δεκεμβρίου 2012). Marcus Aurelius: A Biography. ISBN 9781134695690.
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Prosopographia Imperii Romani Α 205.