Λούμπσκο

Συντεταγμένες: 51°47′15.590″N 14°58′20.579″E / 51.78766389°N 14.97238306°E / 51.78766389; 14.97238306

Λούμπσκο

Σημαία
Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Λούμπσκο
51°47′16″N 14°58′21″E
ΧώραΠολωνία
Διοικητική υπαγωγήΓκμίνα Λούμπσκο
Έκταση12,56 km²
Υψόμετρο68 μέτρα
Πληθυσμός13.240 (31  Μαρτίου 2021)[1]
Ταχ. κωδ.68-300
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Λούμπσκο (πολωνικά: Lubsko, γερμανικά: Sommerfeld‎‎, κάτω σορβικά: Žemŕ), πρώην Ζεμς (Zemsz), είναι πόλη του Πόβιατ Ζάρι, στο Βοεβοδάτο Λούμπους της δυτικής Πολωνίας. Είναι η διοικητική έδρα της Γκμίνα Λούμπσκο και έχει πληθυσμό 13.548 κατοίκων (2021).[2]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πύργος της Πύλης του Ζάρι, ένα απομεινάρι μεσαιωνικών οχυρώσεων της πόλης

Τον πρώιμο Μεσαίωνα υπήρχε εδώ ένα δυτικό σλαβικό ή λεχιτικό οχυρό, ακολουθούμενο από έναν οικισμό αγοράς στα σύνορα μεταξύ Πολωνίας και Λουσατίας.[3] Πιθανώς το παλαιότερο όνομά του ήταν Żemrje (Ζέμριε).[4] Βρίσκεται εντός της Κάτω Λουσατίας, αλλά κατά καιρούς ανήκε επίσης στη Σιλεσία, π.χ. υπό τους Πολωνούς ηγεμόνες Μπολέσλαφ Α΄ το Γενναίο και Ερρίκο Α΄ το Γενειοφόρο.[4] Η πόλη τεκμηριώθηκε για πρώτη φορά το 1258 και έλαβε προνόμια πόλης από τον Λουσάτιο Μαργράβο Ερρίκο Γ΄ του Μάισσεν το 1283. Το όνομα Sommerfeld, στα γερμανικά σημαίνει «καλοκαιρινό χωράφι», εμφανίστηκε ήδη σε μια πράξη του 1106 που φέρεται να είχε εκδοθεί από τον Μαργράβο Ερρίκο Α΄ του Σαξονικού Όστμαρκ, ο οποίος ωστόσο είχε πεθάνει τρία χρόνια πριν. Οι μαργράβοι του Βέττιν πούλησαν την πόλη στο Μαργραβιάτο του Βραδεμβούργου το 1304. Η πόλη δόθηκε ενέχυρο πολλές φορές και ο Αυτοκράτορας Κάρολος Δ΄ του Λουξεμβούργου παραχώρησε τελικά τον Σόμερφελντ με την Κάτω Λουσατία στο Δούκα Μπόλκο Β΄ το Μικρό του Οίκου των Πιαστ-Σιλεσίας. Το 1364, ο Μπόλκο Β΄ παραχώρησε νέα προνόμια στην πόλη.[5] Μετά το θάνατο του Μπόλκο το 1368, καταλήφθηκε ως ανατρεπόμενο φέουδο από το Βασίλειο της Βοημίας. Το 1411, ο Τσέχος βασιλιάς Βεντσεσλάβος Δ΄ της Βοημίας παραχώρησε στην πόλη το προνόμιο να κόβει νομίσματα.[6] Το 1429, οι Χουσίτες εισέβαλαν στην πόλη.[6] Κατά τη διάρκεια του πολέμου της διαδοχής του Δουκάτου του Γκουόγκουφ, η πόλη επέστρεψε υπό την πολωνική κυριαρχία και το 1464 απέτισε φόρο τιμής και ορκίστηκε πίστη στον Δούκα του Πιάστ Ιωάννης Β΄ τον Τρελό.[7]

Αναγεννησιακό Δημαρχείο

Όταν ο Εκλέκτορας του Βραδεμβούργου Αλβέρτος Γ΄ Αχιλλεύς του Βρανδεμβούργου απέκτησε τις κοντινές πόλεις της Σιλεσίας Κρόσεν (σήμερα Κρόσνο Οντζάνσκιε) και Ζύλιχαου (σήμερα Σουλέχουφ) το 1482, η γειτονική περιοχή Σόμερφελντ περιήλθε επίσης στην κατοχή του Βρανδεμβούργου και ενσωματώθηκε στην περιοχή Νόιμαρκ. Την εποχή εκείνη, η πόλη και η γύρω περιοχή κατοικούνταν κυρίως από Σλάβονες Σόρβους.[4] Το 1496 και το 1597 η πόλη υπέφερε από πυρκαγιές και το 1527 1.100 κάτοικοι πέθαναν από επιδημία.[6] Κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων και των πολωνικών εθνικοαπελευθερωτικών μαχών το Φεβρουάριο του 1813, Πολωνοί Ουλάνοι κατοικούσαν στην πόλη.[6] Από το 1816 η πόλη ανήκε στην πρωσική Επαρχία του Βραδεμβούργου. Το 1846, το Σόμερφελντ έλαβε έναν σταθμό στη σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει το Βερολίνο με το Μπρέσλαου (Βρότσουαφ). Από το 1871 έως το 1945, η πόλη ήταν μέρος της Γερμανίας.

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί δημιούργησαν επτά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στην πόλη.[3] Η πόλη κατελήφθη από τους Σοβιετικούς το Φεβρουάριο του 1945 και τον Ιούνιο παραδόθηκε στην Πολωνία σύμφωνα με τη Συμφωνία του Πότσνταμ.[6] Κατά τη διάρκεια του πολέμου η πόλη επέζησε ως εκ θαύματος από κάθε σοβαρή καταστροφή και πυρά πυροβολικού, έτσι η μεσαιωνική της παλιά πόλη και η πλατεία της αγοράς διατηρούνται μέχρι σήμερα.[4] Στα χρόνια που ακολούθησαν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι υπόλοιποι κάτοικοι του Σόμερφελντ εκδιώχθηκαν σταδιακά και η πόλη επανεγκαταστάθηκε με εθνοτικούς Πολωνούς, που εκδιώχθηκαν από τα προπολεμικά πολωνικά ανατολικά σύνορα, τα οποία προσαρτήθηκαν από τη Σοβιετική Ένωση. Αρχικά, η νέα πολωνική διοικητική ονομασία ήταν Ζεμς (Zemsz), ωστόσο αργότερα άλλαξε σε Λούμπσκο για άγνωστους λόγους. Το όνομα Ζεμς εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από ορισμένους ντόπιους και ιστορικούς, παράλληλα με το σημερινό.

Το 1947 λειτούργησε ο κινηματογράφος «Patria» και το 1964 το Σπίτι Πολιτισμού του Λούμπσκο.[6]

Αξιοθέατα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκκλησία των Εισοδίων

Τα ιστορικά ορόσημα του Λούμπσκο είναι:

  • Κάστρο του Λούμπσκο
  • Γγοτθική Εκκλησία των Εισοδίων
  • Πύργος της Πύλης του Ζάρι (Wieża Bramy Żarskiej), ένα απομεινάρι μεσαιωνικών οχυρώσεων της πόλης
  • Αναγεννησιακό Δημαρχείο

Αξιοσημείωτα πρόσωπα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/020811411064-0988490?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 4  Οκτωβρίου 2022.
  2. ↑ «Najwieksze miasta w Polsce pod wzgledem liczby ludnosci» [Οι μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας από άποψη πληθυσμού]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά). 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Lubsko». Encyklopedia PWN (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2019. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Historia miasta». Lubsko (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2019. 
  5. ↑ Krystyna Pieradzka, Historyczny rozwój zachodniej granicy Dolnego Śląska do początku czasów nowożytnych, "Przegląd Zachodni", No. 7-8/1948, p. 63 (in Polish)
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 «Kalendarium Lubska». Lubsko (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2019. 
  7. ↑ Pieradzka, Op. cit., p. 64

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]