Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Λούσιο Κόστα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Lúcio Marçal Ferreira Ribeiro Lima Costa (Πορτογαλικά) |
Γέννηση | 27 Φεβρουαρίου 1902[1][2][3] Τουλόν |
Θάνατος | 13 Ιουνίου 1998[1][2][3] Ρίο ντε Τζανέιρο |
Χώρα πολιτογράφησης | Βραζιλία Γαλλία[4] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Πορτογαλικά[5] |
Σπουδές | Ομοσπονδιακό πανεπιστήμιο του Ρίο ντε Τζανέιρο Escola Nacional de Belas Artes Royal Grammar School |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αρχιτέκτονας[6] πολεοδόμος[6] |
Αξιοσημείωτο έργο | Gustavo Capanema Palace Pilot Plan of Brasília |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | βραβείο Άμπερκρόμπι (1984) Τάγμα της Καλλιτεχνικής Αξίας (1997) επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Μπραζίλια |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λούσιο Κόστα (πλήρες όνομα Lúcio Marçal Ferreira Ribeiro Lima Costa) ήταν Βραζιλιάνος αρχιτέκτονας και πολεοδόμος.
Γεννήθηκε στην Τουλόν της Γαλλίας στις 27 Φεβρουαρίου του 1902 από Βραζιλιάνους γονείς. Ο πατέρας του Ζοακίμ Ριμπέιρο καταγόταν από την Μπαΐα της Βραζιλίας και ήταν ναυπηγός. Η μητέρα του, Αλίνα Φερέιρα, ήταν από το Μανάους.
Αποφοίτησε ως αρχιτέκτονας το 1924 από την Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών (Artes Escola Nacional de Belas) του Ρίο ντε Τζανέιρο. Μετά από κάποια πρώιμα έργα του, υιοθέτησε το Μοντερνισμό το 1929. Πέθανε στις 13 Ιουνίου του 1988 στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
Εργάστηκε για ένα έτος στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών, απ' όπου αποφοίτησε. Αργότερα εντάχθηκε στην SPHAN (Servico do Patrimônio Histórico e Artístico Nacional - εθνική υπηρεσία της ιστορικής και καλλιτεχνικής κληρονομιάς) το 1937, όπου και παρέμεινε μέχρι την συνταξιοδότησή του. Ο Κόστα δίδαξε επίσης γεωμετρία και σχέδιο στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Σάο Πάολο από το 1938-1954. Η σχολή ήταν συνδεδεμένη με το Πανεπιστήμιο της Κοΐμπρα στην Πορτογαλία, όπου επίσης δίδαξε μέχρι το 1966, και απ’ όπου παρέλαβε το μετάλλιο του Τάγματος της Τιμής από την πορτογαλική κυβέρνηση.
Ο Κόστα έγινε μια μορφή, η οποία συσχετίστηκε με την συμφιλίωση των παραδοσιακών μορφών της Βραζιλίας και των κατασκευαστικών τεχνικών του διεθνούς μοντερνισμού, όπως συναντώνται ιδίως στο έργο του Λε Κορμπυζιέ. Στα έργα του συμπεριλαμβάνονται το περίπτερο της Βραζιλίας στη Νέα Υόρκη το 1939 (σχεδιασμένο μαζί με τον Όσκαρ Νίεμαϊερ) και το συγκρότημα κατοικιών στο πάρκο Γκίνλε (Guinle) στο Ρίο το 1948. Μεταξύ των μεγάλων έργων του είναι επίσης το Υπουργείο Παιδείας και Υγείας στο Ρίο (1936–43), το οποίο έχει σχεδιαστεί με τους Όσκαρ Νίεμαϊερ και Ρομπέρτο Μπρούλε Μαρξ και μεταξύ άλλων για την υλοποίηση του συμβουλεύτηκε και τον Λε Κορμπυζιέ.
Ο Λούσιο Κόστα είναι περισσότερο γνωστός για το πολεοδομικό σχέδιο της νέας πρωτεύουσας, Μπραζίλια, που βρίσκεται στην ενδοχώρα της Βραζιλίας. Κέρδισε το έργο σε δημόσιο διαγωνισμό το 1956. Το πιλοτικό σχέδιο της Μπραζίλια είναι στο σχήμα ενός ασυνήθιστου σταυρού, ο οποίος μοιάζει με αεροπλάνο. Είναι μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO από το 1987. Το σχέδιο της πόλης σχεδιάστηκε από τον Λούσιο Κόστα αλλά όλα τα σημαντικότερα κτήρια από τον Όσκαρ Νίεμαϊερ. Η πόλη χτίστηκε μέσα σε 41 μήνες, από το 1956 μέχρι τις 21 Απριλίου του 1960 οπότε και εγκαινιάστηκε.
Η Μπραζίλια είναι γνωστή για το ουτοπικό της σχέδιο. Παρόλο που δεν υλοποιήθηκε πλήρως έχει δώσει καλή ποιότητα ζωής στους πολίτες, οι οποίοι ζουν σε περιοχές από ξύλο με αθλητικές δομές και χώρους αναψυχής ("superquadras"), στις οποίες παρεμβάλλονται μικρές εμπορικές περιοχές, βιβλιοπωλεία και καφέ.