Μάγκνους Γ΄ της Σουηδίας | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Magnus (Σουηδικά) |
Γέννηση | 1240[1][2][3] |
Θάνατος | 18 Δεκεμβρίου 1290 Visingsö |
Τόπος ταφής | Εκκλησία του Ρίνταρχολμεν[4][5] |
Χώρα πολιτογράφησης | Σουηδία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Σουηδικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | βασιλιάς |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Χέλβιγκ του Χόλσταϊν (από 1276)[6] |
Τέκνα | Ίνγκεμποργκ Μάγκνουσντοττερ της Σουηδίας[7] Μπίργιερ, βασιλιάς της Σουηδίας Ερρίκος του Σέντερμανλαντ Βάλντεμαρ, δούκας της Φινλανδίας[7] Ρίκισσα Μάγκνουσντοττερ της Σουηδίας |
Γονείς | Μπίργιερ Γιαρλ και Ίνγκεμποργκ Έρικσντοττερ της Σουηδίας |
Αδέλφια | Ρίκισα Μπίργιερσντοτερ Αικατερίνη Μπίργιερσντοττερ Ίνγκεμποργκ Μπίργιερσντoτερ του Μπγιέλμπο Έρικ Μπίργιερσον Βάλντεμαρ της Σουηδίας Γκρέγκερς Μπίργιερσον (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα) Βενέδικτος, δούκας της Φινλανδίας |
Οικογένεια | Οίκος του Μπγιέλμπο |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Μονάρχης της Σουηδίας |
Θυρεός | |
![]() | |
![]() | |
Ο Μάγκνους Γ΄ της Σουηδίας ή Μάγκνους Λαντουλός (Magnus Ladulås, 1240 - 18 Δεκεμβρίου 1290) βασιλιάς της Σουηδίας (1275-1290) από τον Οίκο του Μπγιέλμπο, ήταν ο πρώτος βασιλιάς της Σουηδίας με το όνομα Μάγκνους, ο οποίος δεν θεωρείται σφετεριστής. Το προσωνύμιο Λαντουλός οφείλεται στη διάταξη (1279-1280) που ελευθέρωνε την γεωργία από το δικαίωμα να παρέχει τροφή σε ταξιδιώτες, επισκόπους και ευγενείς, ενώ άλλη θεωρία το μεταφράζει ως παραφθορά του "Λαδίσλαος", λόγω της σλαβικής καταγωγής του.[8]
Σχετικά με τον Μάγκνους Λαντουλός η απαρίθμηση του ως Μάγκνους Α΄ θεωρείται από όλους τους σύγχρονους ιστορικούς εσφαλμένη. Προήλθε από παραποίηση της σουηδικής ιστορίας από τους βασιλείς Ερρίκο ΙΔ΄ και Κάρολο Θ΄, αφού οι δυο βασιλείς επηρεάστηκαν από την προπαγάνδα που δημιουργήθηκε την εποχή του πατέρα τους Γουσταύου Βάσα.[9] Με την ημερομηνία της γέννησής του να μην έχει επιβεβαιωθεί, ο Μάγκνους Γ΄ ήταν ο δεύτερος γιος του Μπίργιερ Γιαρλ και της πρώτης συζύγου του Ίνγκεμποργκ Έρικσντοττερ της Σουηδίας, κόρης του Ερρίκος Ι΄ της Σουηδίας και της Ρίκισσα της Δανίας. Η μητέρα του ήταν αδελφή του Ερρίκου ΙΑ΄ του Χωλού, τελευταίου βασιλιά από τον Οίκο του Έρικ, ενώ ο μεγαλύτερος αδελφός του Βάλντεμαρ της Σουηδίας διαδέχθηκε τον εκ μητρός θείο του Ερρίκο ΙΑ΄ (1250).
Το 1275 ο δούκας Μάγκνους ξεκίνησε επανάσταση εναντίον του μεγαλύτερου αδελφού του με την βοήθεια των Δανών και κατάφερε να τον εκθρονίσει και να τον διαδεχθεί στον θρόνο. Παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Χέλβιγκ του Χόλσταϊν (1276), κόρη του Γεράρδου Α΄, κόμη του Χόλσταϊν-Ίτσεχοε, η οποία μέσω της μητέρας της Ελισάβετ του Μεκλεμβούργου ήταν απόγονος της Χριστίνας, κόρης του Σβέρκερ Β΄ της Σουηδίας. Ο Πάπας επικύρωσε τον γάμο ακυρώνοντας τον πρώτο γάμο του Μάγκνους, ενώ η Χέλβιγκ χρημάτισε αντιβασίλισσα της Σουηδίας τις περιόδους 1290-1302 και 1320-1327. Ο Βάλντεμαρ με τη βοήθεια των Δανών ανέκτησε περιοχές στη Γαιταλάνδη, το νοτιότερο τμήμα του βασιλείου (1277), αλλά την επόμενη χρονιά ο Μάγκνους τις ανακατέλαβε και επενδύθηκε τον διευρυμένο τίτλο του «βασιλιά των Σουηδών και των Γαιτών». Ο νεότερος αδελφός του Μάγκνους Βενέδικτος αρχιεπίσκοπος του Λινσέπινγκ τοποθετήθηκε στη θέση του πρωθυπουργού της Σουηδίας και του παραχωρήθηκε ο τίτλος του δούκα της Φινλανδίας (1284), ενώ πριν τον θάνατο του ο Μάγκνους Γ΄ διόρισε κηδεμόνα του 10χρονου γιου του Μπίργιερ τον στρατηγό Τόργκιλς Κνούτσσον.
Με την πρώτη -άγνωστη- σύζυγό του απέκτησε:
Με τη δεύτερη σύζυγό του Χέλβιγκ των Σάουμπουργκ, κόρη του Γεράρδου Α΄ κόμη του Χόλσταϊν-Ιτσεχόε, απέκτησε: