2019 | |||
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 14 Μαΐου 1971 | ||
Τόπος γέννησης | Τάρτου, Εσθονία | ||
Ύψος | 1,68 μ. | ||
Θέση | Μέσος | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1987 | Ζιγκούλι Ταλίν | 10 | (1) |
1988 | Λόβιντ | 21 | (10) |
1989 | ΣΚ Ταλίνα Σπορτ | 35 | (3) |
1990–1991 | ΦΚ Νόρμα Τάλιν | 38 | (29) |
1992–1999 | Φλόρα Τάλιν | 167 | (49) |
1996 | ΦΚ Λέλε | 1 | (0) |
1999 | ΚΤΠ | 20 | (2) |
2000 | ΚΤΠ | 29 | (1) |
2003 | Τέρβις Πάρνου | 2 | (0) |
2001–2008 | Φλόρα Τάλιν | 218 | (22) |
Σύνολο | 541 | (117) | |
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1992–2009 | Εσθονία | 157 | (14) |
Προπονητική καριέρα | |||
Περίοδος | Ομάδα | ||
2010–2012 | Φλόρα Τάλιν | ||
2012–2013 | Εσθονία Κ-18 | ||
2012–2016 | Εσθονία Κ-21 | ||
2012–2016 | Εσθονία Κ-23 | ||
2016–2019 | Εσθονία | ||
2019–2020 | Λεβάντια Τάλιν | ||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Μάρτιν Ρέιμ (εσθονικά: Martin Reim, γεννήθηκε 14 Μαΐου 1971) είναι Εσθονός πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής ποδοσφαίρου. Αγωνίστηκε ως κεντρικός μέσος για ομάδες της χώρας του και για μικρό χρονικό διάστημα στη Φινλανδία καθώς επίσης και στην Εθνική ομάδα της Εσθονίας. Είναι ο παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές όλων των εποχών της Εθνικής Εσθονίας με 157 και ήταν ο Ευρωπαίος με τις περισσότερες συμμετοχές σε εθνική ομάδα από τον Αύγουστο του 2007 έως τον Δεκέμβριο του 2009, όταν τον ξεπέρασε ο Λετονός Βιτάλις Άσταφγεβς.[1]
Ο Ρέιμ είναι επίσης ο παίκτης με τις περισσότερες διεθνείς συμμετοχές που δεν έχει παίξει ποτέ σε μία μεγάλη διοργάνωση.[2]
Ανακηρύχθηκε Εσθονός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς το 1995 και κέρδισε το Βραβείο Hõbepall τρεις φορές, το 1995, το 1997 και το 1999. Το 2011, έλαβε το Τάγμα του Λευκού Αστεριού για τις υπηρεσίες του στην Εσθονία.[3] Το 2007, ο Ρέιμ άνοιξε ακαδημία ποδοσφαίρου (Martin Reimi Jalgpallikool). Το 2016, η ακαδημαϊκή ομάδα Βίιμσι ΜΡΓΚ συγχωνεύτηκε με την ΧΙΓΚ Έμμαστε και έγινε Βίιμσι ΓΚ.
Ο Ρέιμ γεννήθηκε στο Τάρτου και μεγάλωσε στο Τάλιν. Αποφοίτησε από το 49ο Γυμνάσιο του Τάλιν το 1989 και από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Τάλιν το 2000.[3]
Ο Ρέιμ έπαιξε για έναν τοπικό σύλλογο, Ταλίνα Λβίντ (Λιοντάρια του Τάλιν), όπου προπονήθηκε από τον πατέρα του, Όλεβ Ρέιμ και τον Ρόμαν Ουμπάκιβι. Το 1989, έγινε μέλος της ομάδας ΣΚ Ταλίνα Σπορτ της Δεύτερης Κατηγορίας Σοβιετικής Ένωσης. Ο Ρέιμ επέστρεψε στο εσθονικό πρωτάθλημα μετά από μια σεζόν και έγινε μέλος της ΦΚ Νόρμα Τάλιν.[3] Ήταν ο κορυφαίος σκόρερ στη σεζόν 1990, με 18 γκολ.[4]
Το 1992, ο Ρέιμ εντάχθηκε στη Φλόρα Τάλιν του Πρωταθλήματος Εσθονίας, διάδοχο της ομάδας Λέβιντ. Κέρδισε επτά τρόπαια με τον σύλλογο, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων τίτλων πρωταθλήματος Εσθονίας, τις σεζόν 1993-94, 1994-95, 1997-98 και 1998, δύο Κύπελλα Εσθονίας, τις σεζόν 1994-95 και το 1997-98 και ένα Σούπερ Καπ Εσθονίας τη σεζόν 1998.[3]
Τον Ιούνιο του 1999, ο Ρέιμ εντάχθηκε στην Κότκαν Τουοβάεν Παλοΐλιγιατ του Πρωταθλήματος Φινλανδίας, με δανεισμό μέχρι το τέλος της σεζόν. Η μετακίνηση έγινε μόνιμη τον Δεκέμβριο του 1999.[5]
Το 2001 επέστρεψε στη Φλόρα Τάλιν. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης περιόδου του στο σύλλογο, κέρδισε τρεις διαδοχικούς τίτλους πρωταθλήματος, τις σεζόν 2001, 2002 και 2003, ένα άλλο Κύπελλο Εσθονίας το 2008 και τρία ακόμη Σούπερ Καπ Εσθονίας, το 2002, το 2003 και το 2004.[3] Στις 5 Δεκεμβρίου 2008, ο Ρέιμ ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο.[6][7] Κατέχει το ρεκόρ του συλλόγου για τις περισσότερες εμφανίσεις στο πρωτάθλημα Εσθονίας, με 385.[8]
Ο Ρέιμ έκανε το διεθνές του ντεμπούτο για την Εθνική Εσθονία στις 3 Ιουνίου 1992, σε μια ιστορική ισοπαλία με 1-1 εναντίον της Σλοβενίας, σε ένα φιλικό αγώνα στο Στάδιο Καντριόργκ. Ο αγώνας ήταν ο πρώτος επίσημος αγώνας της Εσθονίας μετά την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας και ο πρώτος αγώνας της Σλοβενίας στα χρονικά. Ο Ρέιμ σημείωσε το πρώτο του διεθνές γκολ στις 23 Μαΐου 1994, σε μια ήττα με 1-2 σε ένα φιλικό αγώνα από την Ουαλία. Κέρδισε το Βραβείο Hõbepall για το καλύτερο γκολ της χρονιάς της εθνικής ομάδας τρεις φορές, το 1995, 1997 και το 1999.[3] Στις 2 Ιουνίου 2001, ο Ρέιμ έκανε την 100η εμφάνισή του για την Εσθονία σε μια εντός έδρας ήττα με 2-4 από την Ολλανδία, σε έναν προκριματικό αγώνα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002. Τελείωσε τη διεθνή του καριέρα σε έναν τιμητικό αγώνα στις 6 Ιουνίου 2009, στη νίκη με 3-0 επί της Ισημερινής Γουινέας.[9][10] Με 157 εμφανίσεις και 14 γκολ, είναι ο παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές όλων των εποχών της Εθνικής Εσθονίας.
Στις 3 Δεκεμβρίου 2009, η Φλόρα ανακοίνωσε ότι ο Ρέιμ θα αντικαταστήσει τον Τάρμο Ρούουτλι ως νέο προπονητή του συλλόγου.[11] Οδήγησε τη Φλόρα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της σεζόν 2010, τερματίζοντας την κυριαρχία της Λεβάντια, η οποία είχε κερδίσει τους τέσσερις προηγούμενους τίτλους πρωταθλήματος. Η Φλόρα υπερασπίστηκε με επιτυχία τον τίτλο της τη σεζόν 2011 και κέρδισε το Κύπελλο Εσθονίας 2010-11, νικώντας στον τελικό τη Νάρβα Τρανς με 2-0. Στις 14 Οκτωβρίου 2012, ο Ρέιμ παραιτήθηκε μετά από κακά αποτελέσματα στο πρωτάθλημα Εσθονίας.[12]
Τον Οκτώβριο του 2012, ο Ρέιμ διορίστηκε ως προπονητής των εθνικών ομάδων U18, U21 και U23 της Εσθονίας. Οδήγησε την ομάδας κάτω των 21 ετών στην κατάκτηση του Κυπέλλου Βαλτικής U21 του 2014.
Στις 14 Σεπτεμβρίου 2016, η Εσθονική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου όρισε τον Ρέιμ ως προπονητή της Εθνικής ομάδας της Εσθονίας μέχρι το τέλος των προκριματικών του Παγκοσμίου Ποδοσφαίρου του 2018.[13] Στις 17 Ιουνίου, αυτός και το προπονητικό του επιτελείο παραιτήθηκαν από την Εθνική ομάδα, έξι ημέρες μετά την ήττα με 0-8 από τη Γερμανία σε προκριματικό αγώνα για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2020.[14]
|