Η Μάχη της Λοζνίτσα (σερβικά : Бој на Лозници) που έλαβε χώρα στις 5 και 6 Οκτωβρίου του 1810 ήταν μία από τις σύγκρουσής της πρώτης Σερβικής επανάστασης[1]. Περίπου 30.000 Τούρκοι κάτω από την εντολή του Αλή Πασά Βίνταζιτς ανέβηκαν τον Ντράβα φτάνοντας στην οχυρωμένη Λοζνίτσα. Τα τείχη της πόλης υπερασπίζονταν 1.200 Σέρβοι υπό τον Κνεζ Αντόνιγιε "Άντα" Μπογκίσεβιτς. Εκτιμώντας ότι αδυνατούν να αντισταθούν στις επιθέσεις των Τούρκων, ο Άντα ζήτησε την βοήθεια του Λούκα Λαζάρεβιτς.
Μαθαίνοντας την πολιορκία της πόλης ο Καραγιώργης Πέτροβιτς απέστειλε επιστολή στον Πέταρ Ντόμπρνιακ να στείλει όσο γρηγορότερα μπορεί ενισχύσεις. Οι ενισχύσεις έφτασαν εγκαίρως, 10.000 στρατιώτες υπό τους Λούκα Λαζάρεβιτς και Γιάκοβ Νενάντοβιτς. Η μάχη άρχισε το πρωί στις 6 Οκτωβρίου 1810, η μάχη σώμα με σώμα, με τις σπάθες, διήρκεσε περίπου δύο ώρες. Τελικά νίκησαν οι Σέρβοι επαναστάτες, οι απώλειες ήταν 121 σέρβοι, 178 από αυτούς τραυματίστηκαν, ενώ στα ιστορικά συγγράμματα αναφέρονται τρεις φορές περισσότεροι νεκροί και τραυματίες Τούρκοι[1].
Μετά την απελευθέρωση της Λοζνίτσα από τους Τούρκους την άνοιξη του 1807 χτίστηκε ένα οχυρό με ακανόνιστη τάφρο σε ορθογώνιο σχήμα. Σήμερα στον ίδιο χώρο είναι παλιά εκκλησία, ο τάφος του Αντόνιγιε Μπογκίσεβιτς και το δημοτικό σχολείο που φέρει το όνομά του[1].