Μέθανα

Συντεταγμένες: 37°34′51.6″N 23°23′26.9″E / 37.581000°N 23.390806°E / 37.581000; 23.390806

Μέθανα
Γεωγραφία
Συντεταγμένες37°34′40″N 23°23′22″E / 37.5778°N 23.3894°E / 37.5778; 23.3894
ΑρχιπέλαγοςΑργοσαρωνικός
Υψόμετρο740 μ
Υψηλότερη κορυφήΧελώνα
Χώρα
ΠεριφέρειαΑττικής
Περιφερειακή ΕνότηταΝήσων Αττικής
ΔήμοςΤροιζηνίας-Μεθάνων
ΠρωτεύουσαΜέθανα
Δημογραφικά
Πληθυσμός1.967 (απογραφής 2011)
Πρόσθετες πληροφορίες
ΙστοσελίδαΕπίσημη Ιστοσελίδα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Τα Μέθανα όπως φαίνονται από τη θάλασσα στην Αίγινα.

Η χερσόνησος των Μεθάνων (γνωστή και ως Τρίτη Ρώμη) βρίσκεται κοντά στην Αργολίδα στο βορειοανατολικό τμήμα της Πελοποννήσου. Η Δημοτική Ενότητα Μεθάνων υπάγεται διοικητικά στο Δήμο Τροιζηνίας-Μεθάνων της Περιφέρειας Αττικής και έχει πληθυσμό 1.967 κατοίκους, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011.[1]

Η χερσόνησος είναι γνωστή για τα λουτρά της, και το ηφαίστειο στο χωριό Καμένη Χώρα. Υπάρχουν περίπου 30 ηφαιστειακοί δόμοι στη χερσόνησο και ο τελευταίος, στην περιοχή Καμένη Χώρα στο βορειοδυτικό τμήμα της χερσονήσου, δημιουργήθηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. Ηφαιστειακή δραστηριότητα έχει παρατηρηθεί και στην υποθαλάσσια περιοχή βόρεια των Μεθάνων. Μαζί με τα ηφαίστεια της Μήλου, της Σαντορίνης και της Νισύρου, τα Μέθανα ανήκουν στο ηφαιστειακό τόξο του Νοτίου Αιγαίου, το οποίο σχετίζεται με τα σημαντικότερα γεωθερμικά πεδία της Ελλάδας (Σουσάκι – Μέθανα - Μήλος/Κίμωλος/Πολύαιγος – Σαντορίνη και Νίσυρος) και χαρακτηρίζονται ως ενεργό ηφαίστειο. Η χερσόνησος των Μεθάνων βρίσκεται στο δυτικό άκρο του ηφαιστειακού τόξου αυτού και διαθέτει σημαντικό γεωθερμικό δυναμικό, όχι όμως πλήρως ερευνημένο[2].

Από τα Μέθανα κατάγονται η στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου, ο ρεμπέτης Γιώργος Μπάτης καθώς και ο Παρασκευάς Κουτσίκος (Επίτιμος Μεθανιώτης) γνωστός στην περιοχή και με το όνομα: Άρχοντας του Σκότους.

Γεωγραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Μέθανα είναι μια χερσόνησος έκτασης περίπου 44 τετραγωνικών χιλιομέτρων στη βορειοανατολική ακτή της Πελοποννήσου, στις ακτές του Σαρωνικού. Συνδέεται με την υπόλοιπη Πελοπόννησο με ένα στενό ισθμό πλάτους 300 μέτρων. Η χερσόνησος έχει περίπου κυκλικό σχήμα, το όποιο όμως επεκτείνεται προς τα νότια, όπου βρίσκεται ο ασβεστολιθικός λόφος της Παναγίας,[3] αποκτώντας έτσι σχήμα ισοσκελούς τριγώνου. Στα δυτικά βρίσκεται το ακρωτήρι Παναγιά ή Κρασοπαναγιά, στα βορειοανατολικά το ακρωτήριο Άγιος Γεώργιος, στα ανατολικά το ακρωτήρι Καβαλάρης και στα νοτιοδυτικά το ακρωτήριο Πούντα.[4] Απέχει 50 χιλιόμετρα από την Αθήνα.[5]

Η ψηλότερη κορυφή των Μεθάνων είναι η Χελώνα, με ύψος 740 μέτρα,[6] και περιβάλλεται από κορυφές αντιστοίχου ύψους (713 μέτρα, 700 μέτρα, 692 μέτρα). Το μεγαλύτερο τμήμα της ακτογραμμής είναι απότομο.[4] Δεν διαθέτει αξιόλογο υδρολογικό δίκτυο, καθώς το νερό της βροχής εισέρχεται σε ρωγμές στο ηφαιστειακό έδαφος. Τα Μέθανα ανήκουν στην ημιερημική βιοκλιματική ζώνη, με ήπιους χειμώνες και μεγάλες ξηρές περιόδους, από τις αρχές Μαΐου μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου.[7]

Ηφαιστειακή δραστηριότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Μέθανα βρίσκονται στο βορειοδυτικό άκρο του ηφαιστειακού τόξου του νοτίου Αιγαίου και ανήκει στην ηφαιστειακή ομάδα του Σαρωνικού, η οποία περιλαμβάνει επίσης τα ηφαιστειακά κέντρα στο Σουσάκι, την Αίγινα και τον Πόρο.[3] Η ηφαιστειακή δραστηριότητα στο νότιο Αιγαίο είναι αποτέλεσμα της καταβύθισης της τεκτονικής πλάκας της Αφρικής κάτω από την μικροπλάκα του Αιγαίου. Αυτή η καταβύθιση προκαλεί επέκταση του φλοιού από πάνω της. Στην περιοχή των Μεθάνων το πάχος του φλοιού έχει υπολογιστεί σε 20 χιλιόμετρα, αποτέλεσμα τόσο της επέκτασης όσο και της εισβολής μάγματος από κάτω.[8]

Τα Μέθανα αποτελούν την πιο πρόσφατη φάση της ηφαιστειακής δραστηριότητας στον Σαρωνικό. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα θεωρείται ότι ξεκίνησε πριν περίπου 1,5 εκατομμύριο χρόνια, στα όρια Πλειόκαινου και Πλειστόκαινου, αν και τα παλαιότερα πετρώματα στα Μέθανα που έχουν χρονολογηθεί έχουν ηλικία περίπου 900.000 ετών. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα στα Μέθανα εκδηλώνεται κυρίως με τη μορφή ηφαιστειακών δόμων αποτελούμενων από ανδεσιτική και δακιτική λάβα ασβεστοαλκαλικής και αλκαλικής σύστασης οι οποίοι αναπτύσσονται ακτινωτά. Οι πυροκλαστικές ροές είναι σπάνιες και ο εκρηκτικός ρυθμός γενικά χαμηλός.[3] Η ηφαιστειακή δραστηριότητα άρχισε με τον σχηματισμό του κεντρικού ηφαιστείου και δόμων σε άξονα βορρά νότου κατά μήκος ρήγματος στο Πλειόκαινο, οι οποίοι στη συνέχεια διαβρώθηκαν. Ακολούθησε νέα εκρηκτική δραστηριότητα στο πρώιμο τεταρτογενές, με σχηματισμό ανδεσιτικού κεντρικού ηφαιστείου και πλευρικές εκρήξεις. Στη συνέχεια σχηματίστηκαν δόμου δακίτη και μικρά στρωματοηφαίστεια. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα είναι εντονότερη σε περιόδους έντονης τεκτονικής δραστηριότητας της περιοχής.[9]

Το Καμένο Βουνό, το οποίο δημιουργήθηκε από έκρηξη τον 3ο αιώνα π.Χ.

Τα Μέθανα αποτελούνται από 32 ηφαιστειακούς δόμους. Η ραδιοχρονολόγηση έχει δείξει ότι το παλιότερο τμήμα του ηφαιστείου, με ηλικία μεταξύ 900.000 και 500.000 ετών είναι οι δόμοι Στραβόλογγος, Χιόνεσσα, Χελώνα και Μάλισα. Η επόμενη φάση ηφαιστειακής δραστηριότητας έλαβε χώρα πριν από 35.000 με 25.000 χρόνια στο κεντρικό, δυτικό και ανατολικό τμήμα της χερσονήσου, δημιουργώντας τους δόμους Τσόνοκας, Κυψέλη, Κοσσόνα, Άγιος Ανδρέας, Μακρύλογγος και Παλαιά Λουτρά. Η δραστηριότητα στο δυτικό τμήμα είναι πιο πρόσφατη. Η πιο πρόσφατη έκρηξη έλαβε χώρα περί το 240 π.Χ. δημιουργώντας τον δόμο λάβας γνωστό ως Καμένο Βουνό. Την έκρηξη περιέγραψε ο Στράβων, Οβίδιος και ο Παυσανίας και δημιούργησε επίσης ροή λάβας που διείσδυσε 500 μέτρα στη θάλασσα.[10] Ο κώνος της Καμένης έχει ύψος 417 μέτρα.

Στον υποθαλάσσιο χώρο βορειοδυτικά της χερσονήσου, σε απόσταση 1,5 με 2 χιλιόμετρα από τα Μέθανα, εντοπίστηκε το 1987 το υποθαλάσσιο ηφαίστειο Παυσανίας, το οποίο καλύπτει έκταση 12 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Ο κρατήρας βρίσκεται σε βάθος 143 μέτρων και έχει σχήμα ημισελήνου. Το μέγιστο βάθος εντός του κρατήρα φτάνει τα 300 μέτρα.[11] Το ηφαιστειακό πεδίο Παυσανίας αποτελείται από έξι ηφαιστειακούς δόμους, από τους οποίους ο μεγαλύτερος έχει περιφέρεια 8,7 χιλιόμετρα, φτάνει σε βάθος 154 μέτρων και καλύπτει έκταση 4,6 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Ανάμεσα σε αυτό και στη χερσόνησο των Μεθάνων, σε απόσταση 600 μέτρων από την ακτή, βρίσκεται ένας μικρός δόμος, σε βάθος 62 μέτρων. Το ηφαιστειακό πεδίο έχει δημιουργηθεί σε δύο φάσεις.[12][13]

Υδροθερμία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το υδροθεραπευτήριο Αγίων Αναργύρων στα Μέθανα

Η ηφαιστειακή δραστηριότητα στα Μέθανα έχει ως αποτέλεσμα σήμερα στα Μέθανα να υπάρχουν γεωθερμικές πηγές σε τρεις περιοχές της χερσονήσου. Η πρώτη, γνωστή ως Λουτρά Μεθάνων, βρίσκεται νότια του οικισμού των Μεθάνων. Εκεί νερό πλούσιο σε υδρόθειο αναβλύζει από ρωγμές στον λευκό ασβεστόλιθο σε μια μικρή λίμνη η οποία επικοινωνεί με τη θάλασσα. Η πηγή έχει εκροή δεκάδων λίτρων το δευτερόλεπτο. Η θερμοκρασία των νερών κυμαίνεται μεταξύ 27,0 και 34,4 °C.[3]

Η δεύτερη πηγή βρίσκεται βόρεια του οικισμού των Μεθάνων, γνωστή ως πηγή του Αγίου Νικολάου. Η πηγή είναι γνωστή ως αλατούχος και παρατηρούνται επίσης φυσαλίδες διοξειδίου του άνθρακα. Η θερμοκρασία των νερών έχει μετρηθεί σε 40 με 42°C και η εκροή της είναι περίπου τρία λίτρα το δευτερόλεπτο. Η τρίτη πηγή βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα της χερσονήσου, κοντά στον οικισμό Άγιος Νικόλαος, και είναι γνωστή ως Λουτρά του Παυσανία ή Παλαιά Λουτρά. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι εμφανίστηκε μετά την έκρηξη του 240 ΠΚΕ. Είναι πιο ψυχρή από τις άλλες, αν και η θερμοκρασία των νερών της πηγής ξεπερνά τους 30°C.[3] Μαζί με το θερμό νερό ανεβαίνουν και φυσαλίδες διοξειδίου του άνθρακα.[14]

Γεωθερμική πηγή υπάρχει επίσης στον κόλπο Θειάφι, η οποία όμως πλέον δεν είναι ενεργή. Πιθανόν να ήταν ενεργή κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους, όπως υποδηλώνουν ερείπια κτιρίων στην περιοχή.[3]

Χλωρίδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η χερσόνησος είναι άγρια, με αραιά δέντρα, κυρίως πεύκα, κουμαριές και αριές, και εκτεταμένους φρυγανότοπους. Στην περιοχή της Καμένης Χώρας, οι καφέ ηφαιστειακοί βράχοι σε μεγάλο βαθμό είναι γυμνοί, όμως υπάρχουν συστάδες χαλεπίου πεύκης και μερικά δέντρα μεγαλύτερης ηλικίας.[15] Στα Μέθανα έχουν αναγνωριστεί 620 είδη και υποείδη φυτών, από τα οποία τα 30 είναι ενδημικά της Ελλάδας. Η οικογένεια που εκπροσωπείται περισσότερο είναι τα Κυαμοειδή, τα οποία επωφελούνται από το ηφαιστειακό έδαφος της χερσονήσου, και ακολουθούν τα αστεροειδή και τα αγρωστώδη. Ανάμεσα στα ενδημικά είδη, τα Μέθανα είναι το μόνο μέρος εκτός Αττικής και Εύβοιας που έχουν βρεθεί οι Crocus sieberi subsp. atticus και Ophrys oestrifera subsp. leptomera, το μόνο μέρος του κυρίου κορμού της χώρας όπου έχει βρεθεί το νησιωτικό είδος Trigonella rechingeri και ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης το Campanula andrewsii subsp. hirsutula, το οποίο εκτός από τα Μέθανα απαντά μόνο στο ακρωτήριο Μαλέας.[7] Στα Μέθανα υπάρχουν επίσης καλλιέργειες ελιάς, αμπελιών και αμυγδαλιών.[15]

Ιστορικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προϊστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μυκηναϊκό ιερό στη θέση Άγιος Κωνσταντίνος

Τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησης στα Μέθανα χρονολογούνται στη νεολιθική εποχή και βρέθηκαν στη θέση Παλαιόκαστρο, όπου κτίστηκε η ακρόπολη των αρχαίων Μεθάνων, και στην κορυφή Χελώνα.[16] Τρεις οικισμοί της μυκηναϊκής εποχής έχουν εντοπιστεί στη χερσόνησο, στη θέση Παλαιόκαστρο, στη δυτική ακτή, ο οποίος ήταν ο κύριος οικισμός και δύο μικρότεροι οικισμοί στις θέσεις Ογά και Άγιος Γεώργιος στην ανατολική ακτή. Το 1990 ανακαλύφθηκε στο λόφο όπου βρίσκεται ο ναός του Αγίου Κωνσταντίνου, σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου από τον οικισμό των Μεθάνων, μυκηναϊκή εγκατάσταση της υστεροελλαδικής περιόδου ΙΙΑ-Β. Αποτελείται από ένα κτίριο με αρκετά δωμάτια και ένα άλλο κτίριο (κτίριο Ζ) έχει ανασκαφεί σε απόσταση 10 μέτρων από αυτό. Τουλάχιστον τρία από τα δωμάτια του κτιρίου είχαν λατρευτική χρήση. Στο δωμάτιο Α βρέθηκε έδρανο, πιθανόν το επίκεντρο της λατρείας, γύρω από το οποίο βρέθηκε μεγάλος αριθμός αγαλματιδίων από τερακότα, πολλά από τα οποία απεικόνιζαν βοοειδή, ενώ άλλα απεικόνιζαν αναβάτες ζώων και ιδιαίτερα είναι τα αγαλματίδια που απεικονίζουν ταυροκαθάπτες. Τα ευρήματα έχουν ερμηνευθεί ως η λατρεία κάποιας αντρικής θεότητας, πιθανόν του Ποσειδώνα. Βρέθηκε επίσης ένα αντικείμενο που θα μπορούσε να είναι τμήμα «ιερών κεράτων». Το μεγάλο δωμάτιο G, του τύπου του μεγάρου, φαίνεται και αυτό να είχε λατρευτική λειτουργεία. Το κτίριο Ζ είναι πιθανόν να ήταν το διοικητικό κέντρο και τόπος διαμονής των ιερέων. Είναι πιθανόν να εξυπηρετούσε επίσης τον μεγάλο μυκηναϊκό οικισμό στη θέση Μαγούλα Γαλατά, όπου θεωρείται ότι βρισκόταν η μυκηναϊκή Τροιζήνα.[17][18]

Αρχαιότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ακρόπολη των Μεθάνων

Κατά την αρχαιότητα ο κύριος οικισμός των Μεθάνων παρέμεινε στο Παλαιόκαστρο, και έχουν βρεθεί σε διάφορες θέσεις κατάλοιπα οχυρών των κλασσικών χρόνων. Ο οικισμός των αρχαίων Μεθάνων επεκτάθηκε σε μέγεθος κατά την κλασσική εποχή, και τον 5ο αιώνα επεκτάθηκε στην ακτή μπροστά από την ακρόπολη και δημιουργήθηκε οικισμός στο Βαθύ. Η ακρόπολη των Μεθάνων πιθανόν οχυρώθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. και κατασκευάστηκαν και δύο πύργοι. Στη χερσόνησο βρίσκονταν άλλοι δύο οικισμοί, στη θέση Ογά και στη θέση Μαγούλα. Πιθανόν δημιουργήθηκε και ένας οικισμός στη θέση Λουτρά και στο Νησάκι. Στη θέση Θρονί, στην ενδοχώρα της χερσονήσου έχουν εντοπιστεί οικιστικά κατάλοιπα που δείχνουν πιο εντατική εκμετάλλευση της περιοχής. Οι σχέσεις μεταξύ των οικισμών και αν τα Μέθανα ήταν πόλη-κράτος δεν είναι γνωστές, όμως είναι γνωστό ότι τα Μέθανα έκοψαν νομίσματα με την κεφαλή του Ηφαίστου στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ., υποδεικνύοντας ότι τότε ήταν ανεξάρτητα.[19]

Το 425 π.Χ., κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, οι Αθηναίοι κατέλαβαν τη χερσόνησο, έκτισαν τείχος στον ισθμό της χερσονήσου και τη χρησιμοποιήσαν ως βάση για επιδρομές στην Αργολίδα. Με τη συνθήκη του Νικία φαίνεται ότι επέστρεψε στη σφαίρα επιρροής των Σπαρτιατών.[20] Τον 3ο αιώνα π.Χ., πιθανόν κατά τη διάρκεια του Χρεμωνίδειου Πολέμου, οι Πτολεμαίοι δημιούργησαν βάση στα Μέθανα, καθώς οι Αντιγονίδες είχαν καταλάβει τον Πειραιά. Η βάση βρισκόταν στην ανατολική ακτή, νότια των Λουτρών, στο λιμάνι που σχηματίζει το Νησάκι, όπου έχουν βρεθεί αρχαία τείχη της ελληνιστικής εποχής. Πήρε το όνομα Αρσινόη, προς τιμήν της Αρσινόης Β΄ και επίσης έκοψε δικό της νόμισμα. Εκείνη την περίοδο έλαβε χώρα η έκρηξη στην Καμένη Χώρα που οδήγησε στην ερείμωση αρχικά του οικισμού στη Μαγούλα και έπειτα στην Ογά. Η Αρσινόη είχε διαμάχη με την Επίδαυρο μετά το 228 π.Χ. και άλλη μία με την Τροιζήνα επί Πτολεμαίου Στ΄. Οι Πτολεμαίοι αποσύρθηκαν από τα Μέθανα το 145 π.Χ., όταν η Αργολίδα είχε κατακτηθεί από τους Ρωμαίους.[21] Ήταν η τελευταία βάση των Πτολεμαίων στο Αιγαίο.[22]

Τα Μέθανα κατά την εποχή του Αυγούστου είχαν καλή σχέση με την κεντρική εξουσία και είχαν αντιπροσώπους στην Κόρινθο, επαρχιακή έδρα. Το δεύτερο αιώνα μ.Χ. τα Μέθανα έγιναν μέρος του Πανελληνίου του Ανδριανού. Ο Παυσανίας επισκέφτηκε την ρωμαϊκή πόλη των Μεθάνων και ανέφερε ότι υπήρχε λατρεία της Ίσιδος και του Σέραπις, η οποία πιθανόν είχε αρχίσει επί Πτολεμαίων, ιερό του Ηρακλή και στον ισθμό ιερό της Αθηνάς.[21]

Μεσαιωνικοί χρόνοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ναός του Αγίου Νικολάου στο Παλαιόκαστρο

Δεν υπάρχουν γραπτές αναφορές για τα Μέθανα για τη βυζαντινή περίοδο και τους οθωμανικούς χρόνους. Έχουν βρεθεί ερείπια βασιλικών και εκκλησιών του τέλους του 6ου ή των αρχών του 7ου αιώνα. Φαίνεται ότι υπήρχαν δύο οικισμοί στα Μέθανα τη βυζαντινή εποχή, ένας στη θέση Παναγίτσα και ένας άλλος στη θέση Προφήτης Ηλίας και Χελώνα. Ένας ακόμη οικισμός φαίνεται ότι υπήρχε δυτικά της Κουνουπίτσας, εκεί όπου βρίσκεται ο ναός της Αγίας Βαρβάρας και βρίσκονται οι ναοί Άγιος Δημήτριος και Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, κτισμένοι τον 13ο αιώνα και είναι τοιχογραφημένοι.[23] Φαίνεται ότι η χερσόνησος δεν επηρεάστηκε από τις εισβολές Σλάβων, όμως αργότερα στους μεσαιωνικούς χρόνους επλήγει από επιδρομές. Κατά τον 14ο αιώνα, περίοδος στην οποία ο πληθυσμός της περιοχής είχε αραιώσει πολύ, εγκαταστάθηκαν στη χερσόνησο των Μεθάνων Αρβανίτες.

Νεότεροι χρόνοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821 στην αραιοκατοικημένη χερσόνησο των Μεθάνων βρήκαν καταφύγιο εκατοντάδες πρόσφυγες, κυρίως γυναικόπαιδα, με αποτέλεσμα ο πληθυσμών των Μεθάνων να ανέβει από 500-600 τους προεπαναστατικούς χρόνους σε 1.349 το 1830. Χάρης την εγκατάσταση των προσφύγων στα Μέθανα, η πλειοψηφία των αντρών της περιοχής άρχισαν τις επαναστατικές τους ενέργειες έναντι των Τούρκων,όπου την 2η Ιανουαρίου 1821 οι Μεθανιωτης με καπετάνιο τον Δημήτριο Σπηλιόπουλο και με την βοήθεια 600 αντρών επιτέθηκαν στον τουρκικό ζυγό δημιουργώντας τους μεγάλες απώλειες.Απο εκεί πέρα , οι γύρω περιοχές ξεκίνησαν και αυτές τις δράσεις τους όπου θα οδηγούσαν σύντομα στην μεγάλη επανάσταση .Ο Κάρολος Φαβιέρος το 1826-27 έφτιαξε στον ισθμό των Μεθάνων φρούριο, πιθανόν για την προστασία του. Το 1834 τα Μέθανα έγιναν δήμος ο οποίος προσαρτήθηκε στην επαρχία Καλαυρείας, αποτελούμενη από τους δήμους Μεθάνων, Τροιζήνας, Δρυόπης και Καλαυρείας. Μετά την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου έγινε διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας και η Βρωμολίμνη, Κοσώνα, Άγιος Θεόδωρος, Κάτω Μονίκα, Άνω Μονίκα, Κα(η)μένη Χώρα, Μεγάλο Χωριό εντάχθηκαν στην επαρχία Μεθάνων, με έδρα την Κουνουπίτσα. Το 1857 η έδρα του δήμου μεταφέρθηκε στη Βρωμολίμνη, αλλά το 1866 επανήλθε στην Κουνουπίτσα. Το 1881 ο δήμος Μεθάνων ορίστηκε ότι θα είχε δύο πρωτεύουσες, την Κουνουπίτσα από τις 13 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 13 Απριλίου και την Βρωμολίμνη από τις 13 Απριλίου μέχρι τις 13 Σεπτεμβρίου.[24]

Το 1870 αρχίζει η οργανωμένη αξιοποίηση των θερμών πηγών στους Αγίους Αναργύρους με τη δημιουργία της λουτρόπολης στα Μέθανα. Αρχικά το νερό εισερχόταν σε λάκκους απευθείας από τις πηγές και αργότερα κατασκευάστηκαν 12 μικρές δεξαμενές και δύο μεγαλύτερες. Το 1904 άρχισε η εκμετάλλευση των πηγών στον Άγιο Νικόλαο, με την κατασκευή κτιρίου, το οποίο το 1912 έγινε υδροθεραπευτήριο. Κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου τα Μέθανα αναπτύχθηκαν χάρις στην παρουσία των ιαματικών πηγών. Το 1930 το δημόσιο κατασκεύασε υδροθεραπευτήριο με 40 μαρμάρινους λουτήρες το 1936 το ιδιωτικό υδροθεραπευτήριο «Αι Πηγαί» με 22 μαρμάρινους λουτήρες. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο κατασκευάστηκαν ασφαλτοστρωμμένοι δρόμοι και τα Μέθανα συνδέθηκαν ακτοπλοϊκά με τον Πειραιά με αποτέλεσμα την τουριστικά ανάπτυξη της περιοχής. Κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής στα Μέθανα, ιδρύθηκε το πρώτο αντάρτικο στον νομό Αργολίδας ονόματι ΑΜΜ(Απελευθερωτικό Μέτωπο Μέθανων)με πρωτεργάτη τον Αλκέτα Κουκιτς (σέρβικα :Alketa Kukić), σερβικής καταγωγής, ο οποίος ως γνωστός αγωνιστής έναντι των ναζί , ηγήθηκε το ΑΜΜ με πολλές δράσεις και νίκες για το χωριό των Μεθάνων

[25]

Σημεία ενδιαφέροντος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σπήλαιο των Περιστεριών βρίσκεται στο δυτικό παραλιακό δρόμο 2.5 χλμ πριν από το Βαθύ. Ανακαλύφθηκε το 1973 κατά τη διάνοιξη του δυτικού παραλιακού δρόμου, είναι ηλικίας 2,5 εκατ. ετών, έχει μήκος 250 μέτρων και αποτελείται από τρεις θαλάμους. Στον πρώτο θάλαμο υπάρχει μικρή λίμνη που για να την περάσεις ίσως χρειάζεται φουσκωτό. Ο δεύτερος είναι γεμάτος βράχους και στον τρίτο υπάρχει και πάλι νερό. Στους δύο τελευταίους θαλάμους υπάρχουν εντυπωσιακοί σταλαγμίτες σε όμορφους σχηματισμούς. Λέγεται ότι το σπήλαιο εκτείνεται μέχρι κάτω από το οροπέδιο «Θρονί».

Το κάστρο του Φαβιέρου βρίσκεται στο Στενό των Μεθάνων, σε υψόμετρο περίπου 80μ πάνω στο λόφο και το οποίο αποτελεί διατηρητέο ιστορικό μνημείο. Τα τελευταία μέτρα της διαδρομής προς το κάστρο είναι πεζοπορικά, μέσα από ένα μονοπάτι με σήμανση. Κατά μήκος της διαδρομής συναντά κανείς υπολείμματα οχυρώσεων. Πρόκειται για κάστρο της μεσαιωνικής εποχής με τέσσερις μικρούς πυργίσκους στις άκρες του. Χτίστηκε το 1826, υπό τις διαταγές του Νικόλαου Κάρολου Φαβιέρου, Γάλλου στρατηγού, πάνω στα ερείπια παλαιών οχυρώσεων που είχαν χτίσει οι Αθηναίοι (ο Νικίας) τον 5ο αι.π.Χ, στον Πελοποννησιακό πόλεμο. Ο στρατηγός Φαβιέρος ήταν αυτός που οργάνωσε και διοίκησε τον πρώτο τακτικό στρατό της Ελλάδας, στον οποίο αποδίδεται και το όνομα του οικισμού της Τακτικούπολης.

Στα Μέθανα υπάρχουν περίπου 60 χλμ σηματοδοτημένα μονοπάτια.

Αθλητισμός στα Μέθανα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Α.Ε.Σ. Μεθάνων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το δημοτικό γήπεδο Μεθάνων

Το 1974 δημιουργήθηκε από μια παρέα νέων ο Αθλητικός Εξωραϊστικός Σύλλογος Μεθάνων, με πρόεδρο τον Ιάκωβο Σκούρτη. Έμβλημα του καθιερώθηκε το παλαιό κτίριο των Λουτρών. Χρώματα της ομάδος ήταν το βυσσινί και το λευκό. Ο ΑΕΣΜΕ ενεγράφη στην Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αργολίδας, στα πρωταθλήματα της οποίας συμμετέχει από τότε ανελλιπώς. Αμέσως ανέβηκε στη Β΄ Κατηγορία, ενώ το επόμενο έτος ανήλθε στην Α΄ Κατηγορία. Οι επιτυχίες της ομάδος, προέτρεψαν τον τότε δήμαρχο Ευάγγελο Μαλτέζο, να κατασκευάσει δημοτικό γήπεδο, για πρώτη φορά στα Μέθανα[26].

Τη χρονιά 2008-2009 η ΑΕΣ τερματίζει 2η στον 1ο όμιλο της Β' κατηγορίας με 45 βαθμούς και 14 νίκες και 3 ισοπαλίες σε σύνολο 18 αγώνων, χάνοντας όμως την πρωτιά και την απευθείας άνοδο στην Α' κατηγορία από την Ύδρα σε ισοβαθμία, ενώ συνολικά κατετάγη 7η σε όλη τη Β' κατηγορία. Το καλοκαίρι του 2009 έρχεται η τοποθέτηση συνθετικού χλοοτάπητα για πρώτη φορά στο δημοτικό γήπεδο Μεθάνων, που μέχρι τότε ήταν χωμάτινο.[εκκρεμεί παραπομπή]

Τη χρονιά 2009-2010 λοιπόν, η ΑΕΣ πανηγύρισε το πρωτάθλημα στον 2ο όμιλο της Β' κατηγορίας με 69 βαθμούς, 23 νίκες και μόλις 1 ήττα και κέρδισε την άνοδο της στην Α' κατηγορία. Πρώτοι σκόρερ της ΑΕΣ ήταν οι KABA MAMOUDOU και ΝΤΕΡΒΙΣΙ ΚΛΕΑΝΤ με 19 γκολ έκαστος. Συνολικά στη Β' κατηγορία αναδείχθηκε 2η. Προπονητής της επιτυχίας ήταν ο Γιώργος Καζάς από το Δεκέμβρη, ενώ στην αρχή της χρονιάς ήταν ο Νίκος Φάσιας.[εκκρεμεί παραπομπή]

Τη χρονιά 2010-2011 η ΑΕΣ τερμάτισε στην 7η θέση της Α' κατηγορίας Αργολίδας σε πρωτάθλημα 24 ομάδων, επίδοση που αποτελεί την καλύτερη της την τελευταία 20ετία.

Τη χρονιά 2015-2016, μετά από 6 συνεχόμενες χρονιές στην Α1, η ομάδα κατέλαβε την 15η θέση στην Α1 κατηγορία, υποβιβάστηκε στην Α2 (2η τη τάξη πλέον κατηγορία της Αργολίδας) και μέχρι σήμερα αγωνίζεται σε αυτή.

Φωτογραφίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κεντρική πλατεία
Η κεντρική πλατεία  
Η εκκλησία των Αγίων Αναργύρων
Η εκκλησία των Αγίων Αναργύρων  
Δρόμος στα Μέθανα
Δρόμος στα Μέθανα  

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Απογραφή Πληθυσμού-Κατοικιών 2011» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2016. 
  2. ↑ «Η Πύλη για τον Ελληνικό Ορυκτό Πλούτο: Το ιστορικό του γεωθερμικού πεδίου των Μεθάνων». 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 D'Alessandro, W.; Brusca, L.; Kyriakopoulos, K.; Michas, G.; Papadakis, G. (2008-12). «Methana, the westernmost active volcanic system of the south Aegean arc (Greece): Insight from fluids geochemistry» (στα αγγλικά). Journal of Volcanology and Geothermal Research 178 (4): 818–828. doi:10.1016/j.jvolgeores.2008.09.014. ISSN 0377-0273. https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0377027308005325. Ανακτήθηκε στις 2022-01-02. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα: Ερμής. σελ. 485. ISBN 9603201332. 
  5. ↑ «Ενεργό ηφαίστειο στα Μέθανα, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Αθήνα». Το Βήμα. 23 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2021. 
  6. ↑ «Κοινότητα Μεγαλοχωρίου». www.dimostroizinias-methanon.gr. Δήμος Τροιζηνίας-Μεθάνων. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2022. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Kougioumoutzis, K.; Tiniakou, A.; Georgiadis, T.; Georgiou, O. (2012-02-16). «CONTRIBUTION TO THE FLORA OF THE SOUTH AEGEAN VOLCANIC ARC: THE METHANA PENINSULA (SARONIC GULF, GREECE)» (στα αγγλικά). Edinburgh Journal of Botany 69 (1): 53–81. doi:10.1017/S0960428611000394. ISSN 1474-0036. https://journals.rbge.org.uk/ejb/article/view/1462. 
  8. ↑ Drakatos, G.; Karastathis, V.; Makris, J.; Papoulia, J.; Stavrakakis, G. (2005-05). «3D crustal structure in the neotectonic basin of the Gulf of Saronikos (Greece)» (στα αγγλικά). Tectonophysics 400 (1-4): 55–65. doi:10.1016/j.tecto.2005.02.004. https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0040195105000612. 
  9. ↑ Pe-Piper, Georgia; Piper, David J.W. (2013-06). «The effect of changing regional tectonics on an arc volcano: Methana, Greece» (στα αγγλικά). Journal of Volcanology and Geothermal Research 260: 146–163. doi:10.1016/j.jvolgeores.2013.05.011. https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0377027313001601. 
  10. ↑ Tzanis, A.; Efstathiou, A.; Chailas, S.; Lagios, E.; Stamatakis, M. (2020-10). «The Methana Volcano – Geothermal Resource, Greece, and its relationship to regional tectonics» (στα αγγλικά). Journal of Volcanology and Geothermal Research 404: 107035. doi:10.1016/j.jvolgeores.2020.107035. https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0377027320301566. 
  11. ↑ Nomikou, Paraskevi; Papanikolaou, Dimitrios; Alexandri, Matina; Sakellariou, Dimitris; Rousakis, Grigoris (2013-06). «Submarine volcanoes along the Aegean volcanic arc» (στα αγγλικά). Tectonophysics 597-598: 123–146. doi:10.1016/j.tecto.2012.10.001. https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S004019511200635X. 
  12. ↑ Foutrakis, Panagiotis M.; Anastasakis, George (2018-11-13). «Bathy-morphological setting of the Submarine Pausanias Volcanic Field, South Aegean Active Volcanic Arc» (στα αγγλικά). Journal of Maps 14 (2): 341–347. doi:10.1080/17445647.2018.1473816. ISSN 1744-5647. https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/17445647.2018.1473816. 
  13. ↑ Foutrakis, Panagiotis M.; Anastasakis, George (2018-05). «The active submarine NW termination of the South Aegean Active Volcanic Arc: The Submarine Pausanias Volcanic Field» (στα αγγλικά). Journal of Volcanology and Geothermal Research 357: 399–417. doi:10.1016/j.jvolgeores.2018.05.008. https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0377027317306881. 
  14. ↑ D’Alessandro, Walter; Kyriakopoulos, Konstantinos (2013-12). «Preliminary gas hazard evaluation in Greece» (στα αγγλικά). Natural Hazards 69 (3): 1987–2004. doi:10.1007/s11069-013-0789-5. ISSN 0921-030X. http://link.springer.com/10.1007/s11069-013-0789-5. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «NatureBank - Τοπίο (ΤΙΦΚ) - Χερσόνησος Μεθάνων». filotis.itia.ntua.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2022. 
  16. ↑ «Αρχαία Ιστορία». www.troizinia-methana.gr. Δήμος Τροιζηνίας-Μεθάνων. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
  17. ↑ Konsolaki - Yannopoulou, Eleni (2004). «Mycenaean religious architecture: The archaeological evidence from Ayios Konstantinos, Methana». Celebrations: sanctuaries and the vestiges of cult activity. The Norwegian Institute at Athens. σελίδες 61–94. ISBN 978-82-91626-23-9. 
  18. ↑ Κονσολάκη-Γιαννοπούλου, Ελένη (Αύγουστος 2016). «Μυκηναϊκό ιερό στα Μέθανα». Αρχαιολογία και Τέχνες 121: 36-47. https://www.archaiologia.gr/wp-content/uploads/2017/07/121_36-47.pdf. 
  19. ↑ Mee & Forbes (1997) σελ. 62-69
  20. ↑ Mee & Forbes (1997) σελ. 68-69
  21. ↑ 21,0 21,1 Gill, David W. J. (2007). «Arsinoe in the Peloponnese: the Ptolemaic base on the Methana peninsula». Egyptian stories: a British Egyptological tribute to Alan B. Lloyd on the occasion of his retirement. Münster: Ugarit-Verlag. σελ. 55-77. ISBN 978-3-934628-94-6. 
  22. ↑ Mee & Forbes (1997) σελ. 75
  23. ↑ «Βυζαντινοί και Μεσαιωνικοί χρόνοι». troizinia-methana.gr. Δήμος Τροιζηνίας-Μεθάνων. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
  24. ↑ «Μετά την Ανεξαρτησία». www.troizinia-methana.gr. Δήμος Τροιζηνίας-Μεθάνων. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
  25. ↑ «Οι Νεότεροι χρόνοι». www.troizinia-methana.gr. Δήμος Τροιζηνίας-Μεθάνων. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
  26. ↑ Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αργολίδας

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]