Μέιν Ρόουντ
| Το Γουέμπλεϊ του Βορρά[1] | |
 | |
| Ιδιοκτήτης | Μάντσεστερ Σίτι |
|---|---|
| Διαχειριστής | Μάντσεστερ Σίτι (1923-2003) |
| Είδος | στάδιο ποδοσφαίρου και πρώην κτίριο ή κατασκευή |
| Χωρητικότητα | 35.150 (στο κλείσιμο) 84.569 (μέγιστη)[2] θεατές |
| Κατασκευή | |
| Ολοκλήρωση | 1923 |
| Εγκαίνια | 1923 |
| Ανακαίνιση | 1931,[3] 1957, 1970, 1994 |
| Επέκταση | 1935 |
| Κλείσιμο | 2003 |
| Κατεδάφιση | 2004 |
| Κόστος κατασκευής | £100.000[4] |
| Αρχιτέκτονας | Τσαρλς Σουέιν |
| Δομικός μηχανικός | Σερ Ρόμπερτ Μακάλπαϊν |
| Τοποθεσία | |
 | |
| Διεύθυνση | Μος Σάιντ, Μάντσεστερ Moss Side Ηνωμένο Βασίλειο |
| Φορείς εκμετάλλευσης | |
| Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (1945–1949, 1956-57) Γεγονότα 18 ημιτελικοί Κυπέλλου 1 τελικός Λιγκ Καπ 4 αγώνες Τσάριτι Σιλντ 11 τελικοί ράγκμπι λιγκ | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Μέιν Ρόουντ (αγγλικά: Maine Road) ήταν ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο στο Μάντσεστερ. Ήταν έδρα της Μάντσεστερ Σίτι ενώ για ένα μικρό διάστημα χρησιμοποιήθηκε και από τη συμπολίτισσα Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Λόγω της υψηλής χωρητικότητας που το χαρακτήριζε τα πρώτα χρόνια ύπαρξής του, ονομάστηκε "Το Γουέμπλεϊ του Βορρά" (The Wembley of the North). Το γήπεδο αυτό κρατάει μέχρι και τις μέρες μας το ρεκόρ προσέλευσης κόσμου στην Αγγλία. Αυτό είναι περίπου 85.000 κόσμος σε ένα ματς κυπέλλου της Μάντσεστερ Σίτι κόντρα στη Στόουκ Σίτι. Όταν μπήκαν τα καθίσματα, η χωρητικότητά του μειώθηκε στις 35.100. Η σεζόν 2002-03 ήταν η τελευταία του σταδίου καθώς η Μάντσεστερ Σίτι μετακινήθηκε στο Σίτι οφ Μάντσεστερ Στέιντιουμ (ή Έτιχαντ).
Σχέδια για μετακίνηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι άνθρωποι της τότε Σίτι σκέφτονταν σοβαρά το θέμα της μετακίνησης από το Χάιντ Ρόουντ, ιδίως μετά την φωτιά που κατέστρεψε την κύρια κερκίδα του. Τα πρώτα σχέδια έγιναν το 1922. Στην αρχή σκέφτονταν να χτιστεί στα ανατολικά της πόλης, όπου βρίσκονται οι περισσότεροι οπαδοί της ομάδας αλλά η έλλειψη χώρου τους οδήγησε να πάνε στα νότια της πόλης.
Χτίσιμο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ένα οικόπεδο περίπου 16 στρέμματα αγοράστηκε για 5500 λίρες. Εκεί βρισκόταν και μια αποικία αθίγγανων οι οποίοι λέγεται ότι καταράστηκαν το μέρος. Η κατασκευή διήρκησε 300 μέρες ενώ δαπανήθηκαν 100.000 λίρες για αυτήν.
Τα πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πρώτος αγώνας εκεί έγινε στις 25 Αυγούστου του 1923, όταν η Μάντσεστερ Σίτι κέρδισε με 2-1 την Σέφιλντ Γιουνάιτεντ. Τον αγώνα παρακολούθησαν σχεδόν 60.000 θεατές. Το 1934 σημειώθηκε ρεκόρ προσέλευσης κόσμου στα Αγγλικά γήπεδα από μια μόνο ομάδα με σχεδόν 85.000 κόσμο να στριμώχνεται ώστε να παρακολουθήσει έναν αγώνα (το πρώτο ρεκόρ είχε σημειωθεί σε έναν τελικό κυπέλλου με 120.000 κόσμο αλλά και από τις δυο ομάδες). Για την ιστορία, το ματς διεξήχθη στις 3 Μαρτίου, όπου η Μάντσεστερ Σίτι κέρδισε 1-0 την Στόουκ. Κατά τη διάρκεια και μετά τον Δεύτερο Πσγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι και το 1949, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το χρησιμοποίησε σαν έδρα επειδή το Ολντ Τράφορντ είχε βομβαρδισθεί.
1950-1980
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]To 1953 τοποθετήθηκαν οι προβολείς ενώ το 1957 ανακατασκευάστηκε η κερκίδα απέναντι από την κύρια κερκίδα και ονομάστηκε Κίππαξ (η κερκίδα). Εκεί εγκαταστάθηκαν οι φανατικοί οπαδοί της ομάδας. Την δεκαετία του '70 κατασκευάστηκε και η Βόρεια κερκίδα που παρέμεινε απαράλλαχτη μέχρι και την κατεδάφιση του γηπέδου.
1990
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Επειδή κάποια μέρη του γηπέδου είχαν παλιώσει έπρεπε να ανακατασκευαστούν. Για αυτό το Πλαττ Λειν (Platt Lane) αναδημιουργήθηκε. Επίσης, γκρεμίστηκε το παλιό Κίππαξ και χτίστηκε ένα νέο, τριώροφο κομμάτι που ονομάστηκε "Νέο Κίππαξ". Επίσης, με βάση νέους κανονισμούς, το γήπεδο απέκτησε καρεκλάκια σε όλες τις κερκίδες.
Το τέλος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτσι, στις 11 Μαϊου του 2003, διεξήχθη το τελευταίο παιχνίδι του γηπέδου. Τα εισιτήρια κόστισαν μέχρι και 250 λίρες. Για την ιστορία, η Σίτι έχασε με σκορ 0-1 από τη Σαουθάμπτον ΦΚ.
Μετά τη κατεδάφιση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε ένα άρθρο μιας αγγλικής εφημερίδας γράφτηκε ότι σαν την ατμόσφαιρα του Μέιν Ρόουντ δεν μπορεί να συγκριθεί κανένα άλλο γήπεδο και ότι για πάντα θα είναι ένα από τα πιο θρυλικά γήπεδα στην Αγγλία.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Maine Road through the ages». BBC Sport. 11 May 2003. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/m/man_city/3011895.stm. «Known as 'The Wembley of the North', an 80,000 capacity meant it was the second biggest ground in the country, behind only Wembley.»
- ↑ «Maine Road». mcivta.com. http://mcivta.com/club/maine_road.html. Ανακτήθηκε στις 17 August 2011. «Estimate»
- ↑ Manchester City: The Complete Record, p91
- ↑ Penney, Ian (1995). The Maine Road Encyclopedia. Edinburgh: Mainstream. ISBN 1-85158-710-1. p127
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- (Αγγλικά) James, Gary (2003). Farewell to Maine Road. Leicester: Polar. ISBN 1-899538-19-4.
- (Αγγλικά) Cummins, Kevin (2003). We're not really here: Manchester City's final season at Maine Road. London: Dazed. ISBN 1-904688-00-4.
- (Αγγλικά) James, Gary (2008). Manchester: A Football History. Halifax: James Ward. ISBN 978-0-9558127-0-5.
- (Αγγλικά) James, Gary (2009). The Big Book of City. Halifax: James Ward. ISBN 978-0-9558127-2-9.
- (Αγγλικά) Inglis, Simon (1987). The Football Grounds of Great Britain (Second ed.). London: Collins Willow. ISBN 0-00-218249-1.
- (Αγγλικά) Clayton, David (2002). Everything under the blue moon: the complete book of Manchester City FC – and more!. Edinburgh: Mainstream publishing. ISBN 1-84018-687-9.