Μαλίκ Μπουσάτι | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 8 Φεβρουαρίου 1880 Σκόδρα |
Θάνατος | 20 Φεβρουαρίου 1946 Τίρανα |
Αιτία θανάτου | τραύμα από πυροβολισμό |
Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
Χώρα πολιτογράφησης | Αλβανία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Σπουδές | Ροβέρτειος Σχολή |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός δημοσιογράφος |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Αλβανικό Φασιστικό Κόμμα |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | μέλος του κοινοβουλίου της Αλβανίας |
Υπογραφή | |
![]() | |
![]() | |
Ο Μαλίκ Μπουσάτι (αλβανικά: Maliq Bushati, 8 Φεβρουαρίου 1880, Σκόδρα, Βιλαέτι της Σκόδρας – 15 Φεβρουαρίου 1946, Τίρανα[1]) ήταν Αλβανός συνεργάτης του Άξονα και πρωθυπουργός της Αλβανίας κατά την περίοδο της ιταλικής κατοχής, από τις 13 Φεβρουαρίου έως τις 12 Μαΐου 1943.[2]
Γεννήθηκε στη Σκόδρα και σπούδασε στη Ροβέρτειο Σχολή της Κωνσταντινούπολης από όπου αποφοίτησε το 1910. Την περίοδο από το 1919 έως το 1920 εξέδιδε την εφημερίδα Populli (Λαός) μαζί με τον Σαλίχ Νίβιτσα. Αργότερα (1921–1923, 1925 και έπειτα) υπήρξε μέλος του Αλβανικού Κοινοβουλίου ως μέλος της αντιπολίτευσης στον Αχμέτ Ζόγου.[1]
Μετά την ιταλική εισβολή στην Αλβανία υποστήριξε τις κατοχικές δυνάμεις και ορίστηκε στη θέση του υπουργού εσωτερικών υπό τον Σεφτσέτ Βερλάτσι. Αποχώρησε όμως σε σύντομο διάστημα λόγω διαφωνιών του με τα μέτρα που έλαβε ο Βερλάτσι. Κατά την περίοδο της πρωθυπουργίας του σύστησε τις δυνάμεις του στρατού και της χωροφυλακής δημιουργώντας έτσι μία ψευδαίσθηση πως το κράτος ήταν αυτόνομο. Το 1943 έγινε επικεφαλής του Αλβανικού Φασιστικού Κόμματος, ενώ ο Ιταλός στρατηγός Αλμπέρτο Παριάνι τον περιέγραψε ως «θαρραλέα αλλά μη ευφυής προσωπικότητα».[1]
Μαζί με δύο άλλους συνεργάτες του Άξονα, τους Λεφ Νόσι και τον πατέρα Αντόν Χαράπι, καταδικάστηκε σε θάνατο από την κομμουνιστική κυβέρνηση της Αλβανίας.[1]