Μανάσε Σογκαβάρε | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Manasseh Damukana Sogavare (Αγγλικά) |
Γέννηση | 17 Ιανουαρίου 1955 Popondetta |
Χώρα πολιτογράφησης | Νησιά Σολομώντα |
Θρησκεία | Εκκλησία Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Γουάικατο |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | μέλος του εθνικού κοινοβουλίου των Νήσων του Σολομώντα (East Choiseul)[1] Πρωθυπουργός των Νησιών του Σολομώντα (2014–2017) Πρωθυπουργός των Νησιών του Σολομώντα (2006–2007) Πρωθυπουργός των Νησιών του Σολομώντα (2000–2001) μέλος του εθνικού κοινοβουλίου των Νήσων του Σολομώντα (East Choiseul)[2] Πρωθυπουργός των Νησιών του Σολομώντα (2019–2024)[3][4] |
Βραβεύσεις | Order of Brilliant Star |
![]() | |
Ο Μανάσε Σογκαβάρε (Manasseh Sogavare, 17 Ιανουαρίου 1955) είναι πολιτικός από τα Νησιά του Σολομώντα , ο οποίος υπηρέτησε τέσσερις φορές ως πρωθυπουργός, με τελευταία από το 2019 έως το 2024. Διετέλεσε προηγουμένως άλλες τρεις φορές πρωθυπουργός της νησιωτικής χώρας. Είναι στο θρήσκευμα Αντβεντιστής της Έβδομης Ημέρας.[5]
Γεννήθηκε στην Ποποντέτα της Παπούα Νέας Γουινέας και έχει 4 μεγαλύτερους αδερφούς. [6] Εκλέγεται συνεχώς βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια της Ανατολικής Σουαζέλ από το 1997.[7].
Στην κυβέρνηση του Μπαρτόλομιου Ουλουφαάλου υπηρέτησε ως υπουργός Οικονομικών και Θησαυροφυλακίου από το 1997 ως την χωρίς αιτία απόλυσή του, τον Ιούλιο του 1998.[8] Ο πρωθυπουργός δικαιολόγησε την απομάκρυνση του υπουργού λίγες ημέρες αργότερα, επικαλούμενος την ανάγκη να διατηρηθεί ο αριθμός των μελών της κυβέρνησης ώστε να παραμείνει στην εξουσία.[9] Στις αρχές Αυγούστου του 1998 ο Σογκαβάρε απέσυρε την υποστήριξή του από τον Ουλουφαάλου και την κυβέρνησή του, κατηγορώντας τον πρωθυπουργό για αυταρχισμό και έμφαση στη σταθερότητα μόνο και μόνο για να προστατέψει εαυτόν.[10]
Ο Σογκαβάρε έγινε αντιπρόεδρος της αντιπολίτευσης στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1998, με τον Σολομόν Μαμαλόνι στην ηγεσία της.[11] Έπειτα από τον θάνατο του Μαμαλόνι τον Ιανουάριο του 2000, ο Σογκαβάρε εξελέγη αρχηγός της αντιπολίτευσης, λαμβάνοντας και τις 10 ψήφους των βουλευτών της αντιπολίτευσης που ήταν παρόντες.[12]
Έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός στις 30 Ιουνίου 2000 οπότε εξελέγη από το Κοινοβούλιο[13][14] και υπηρέτησε στη θέση ως τις 17 Δεκεμβρίου 2001. Ήταν μέλος του Προοδευτικού Κόμματος του Λαού. Το κόμμα του έλαβε μόλις 3 έδρες στις εκλογές του 2001, ωστόσο οι υποστηρικτές του κέρδισαν τις εκλογές του 2006.
Ανέλαβε ξανά πρωθυπουργός στις 4 Μαΐου του 2006. Με το κόμμα της Κοινωνικής Πίστης για τα Νησιά του Σολομώντα (Solomon Islands Social Credit Party) σχημάτισε συνασπισμό και ανέτρεψε την κυβέρνηση του επιλεγόμενου από τον Άλαν Κεμακέζα, Σνάιντερ Ρίνι. Στις 18 Απριλίου 2006 ο Σογκαβάρε έλαβε 11 από τις συνολικά 50 ψήφους και ήταν τρίτος στην ψηφοφορία για νέο πρωθυπουργό. [7] Έτσι, υποστήριξε τον Ρίνι για πρωθυπουργό. Ο τελευταίος παραιτήθηκε στις 26 Απριλίου 2006 και ο Σογκαβάρε έλαβε εκ νέου 28 ψήφους από το Κοινοβούλιο στις 4 Μαΐου του 2006 και νίκησε τον υποψήφιο της κυβέρνησης, Φρεντ Φόνο, ο οποίος έμεινε στις 22 ψήφους.
Στις 11 Οκτωβρίου του 2006 ο Σογκαβάρε και η κυβέρνησή του επέζησαν πρότασης μομφής στο Κοινοβούλιο, για την οποία ψήφισαν υπέρ 17 βουλευτές και κατά 28.[15] Η μομφή προκλήθηκε από τις τεταμένες σχέσεις της χώρας με την Αυστραλία, καθώς απελάθηκε ο ύπατος αρμοστής Πάτρικ Κόουλ από τα Νησιά του Σολομώντα.
Στις 13 Δεκεμβρίου 2007 ο Σογκαβάρε ηττήθηκε σε πρόταση μομφής με 25 ψήφους υπέρ και 22 κατά. Έτσι, η κυβέρνησή του παραιτήθηκε και ο ίδιος παρέμεινε στην εξουσία υπηρεσιακός ως την εκλογή νέου πρωθυπουργού.[16] Τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία ο Ντέρεκ Σικούα.
Ο Σογκαβάρε εξελέγη πρωθυπουργός από το κοινοβούλιο στις 9 Δεκεμβρίου 2014. Κυβέρνησε ως τις 15 Νοεμβρίου 2017, οπότε ανατράπηκε με πρόταση μομφής.[17] Νέος πρωθυπουργός έγινε ο Ρικ Χουενιπουέλα.
Στις 24 Απριλίου 2019 εξελέγη ξανά πρωθυπουργός με περισσότερες από τις μισές ψήφους. Η ψηφοφορία τέθηκε υπό αμφισβήτηση, καθώς δικαστήριο εξέδωσε απόφαση λίγο πριν την έναρξη της ψηφοφορίας.[18]