Μαρκ Έικενσαϊντ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 9 Νοεμβρίου 1721[1][2][3] Νιούκασλ |
Θάνατος | 23 Ιουνίου 1770[1][2][3] Λονδίνο |
Παρατσούκλι | Bard of Imagination |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[4] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου Royal Grammar School |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ποιητής ιατρός ιατρός συγγραφέας συγγραφέας[5] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας Croonian Medal and Lecture (1756) Goulstonian Lectures (1755) Harveian Oration (1759) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μαρκ Έικενσαϊντ (αγγλ. Mark Akenside, 9 Νοεμβρίου 1721 – 23 Ιουνίου 1770) ήταν Άγγλος ποιητής και ιατρός.
Ο Έικενσαϊντ γεννήθηκε στο Νιούκασλ της Αγγλίας και ήταν γιος κρεοπώλη. Από μια πληγή από τον μπαλτά του πατέρα του κούτσαινε ελαφρώς σε όλη τη ζωή του. Στάλθηκε το 1739 στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και σπούδασε θεολογία, με προοπτική να γίνει εφημέριος. Είχε ήδη δημοσιεύσει στο περιοδικό Gentleman's Magazine το ποίημα «The Virtuoso», με υπότιτλο «μια μίμηση του ύφους και του στίχου του Σπένσερ» (1737).
Μετά μόλις ένα εξάμηνο ως φοιτητής της θεολογίας, ο Έικενσαϊντ άλλαξε τμήμα και άρχισε να σπουδάζει ιατρική. Εκλέχθηκε μέλος της Ιατρικής Εταιρείας του Εδιμβούργου το 1740. Οι φιλοδοξίες του ωστόσο βρίσκονταν ήδη πέρα από την ιατρική, με το ταλέντο του ως ρήτορα να του δίνει ελπίδες για είσοδο στο κοινοβούλιο. Το 1740 εξέδωσε την «Ωδή στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο» σε μια συλλογή ποιημάτων.
Σε μια επίσκεψή του στο Μόρπεθ της βόρειας Αγγλίας το 1738, ο Έικενσαϊντ είχε την ιδέα για το διδακτικό του ποίημα Οι απολαύσεις της φαντασίας (The Pleasures of the Imagination), που έγινε ευμενώς δεκτό και αργότερα περιγράφηκε ως «μεγάλης ομορφιάς μέσα στον πλούτο του των περιγραφών και της γλώσσας»[6], και ως διακρινόμενο «για τη δύναμη και τραχύτητα του ύφους του»[7]. Αργότερα μεταφράσθηκε και σε ξένες γλώσσες.
Το 1741 ο Έικενσαϊντ επέστρεψε στην Αγγλία, αλλά είναι αμφίβολο αν εξάσκησε την ιατρική στο Νιούκασλ ή στο Νορθάμπτον όπου εγκαταστάθηκε αρχικώς.[8]. Το 1744 δημοσίευσε το δεύτερο σημαντικό έργο του, το πολιτικό ποίημα «Επιστολή προς τον Κούριον» (Epistle to Curio), όπου κατήγγελλε τον Ουίλιαμ Πάλτνυ (μετέπειτα κόμη του Μπαθ) για εγκατάλειψη των φιλελεύθερων αρχών του και προσκόλληση στην κυβέρνηση.
Πέρα από την ποίηση, ο Έικενσαϊντ ήταν ένας ικανός και με πολλές γνώσεις ιατρός. Το 1754 έγινε εταίρος του Βασιλικού Κολεγίου Ιατρών, ενώ τον Ιανουάριο 1759 διορίσθηκε βοηθός ιατρός και δύο μήνες αργότερα βασικός ιατρός στο νοσοκομείο Christ's Hospital. Με την άνοδο στον θρόνο του βασιλέως Γεωργίου Γ΄ ο Έικενσαϊντ άλλαξε πολιτική στάση και η υιοθέτηση εκ μέρους του των αρχών των Τόρυδων ανταμείφθηκε με τον διορισμό του στη θέση του ιατρού της Βασιλίσσης.
Ο Έικενσαϊντ πέθανε από άγνωστη αιτία σε ηλικία 48 ετών στο σπίτι του στην παλαιά Οδό Μπέρλινγκτον, όπου ζούσε τα τελευταία οκτώ έτη.[9]