2013 | |||
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 18 Ιουνίου 1987 | ||
Τόπος γέννησης | Σάντα Κρουζ ντε λα Σιέρα, Βολιβία | ||
Ύψος | 1,83 μ. | ||
Θέση | Επιθετικός | ||
Νούμερο φανέλας | 9 | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
2003–2004 | Οριέντε Πετρολέρο | 20 | (2) |
2005–2007 | Βιτόρια | 30 | (12) |
2007–2008 | Κρουζέιρο | 14 | (7) |
2008–2011 | →ΦΚ Σαχτάρ Ντονέτσκ | 32 | (7) |
2009 | →Βέρντερ Βρέμης | 5 | (0) |
2010 | →Γουίγκαν Αθλέτικ | 12 | (0) |
2012–2015 | → Γκρέμιο | 28 | (10) |
2013–2014 | →Φλαμένγκο | 12 | (2) |
2014–2015 | →Κρουζέιρο | 32 | (15) |
2015–2016 | Τσανγκτσούν Γιατάι ΦΚ | 53 | (22) |
2017–2018 | Βουχάν ΦΚ | 34 | (25) |
2019 | Κουανγκτσόου Έβεργκραντ | 12 | (7) |
2020–2022 | Κρουζέιρο | 32 | (6) |
2022 | Σέρρο Πορτένιο | ||
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
2010– | Βολιβία | 95 | (30) |
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Μαρσέλο Μάρτινς Μορένο (Marcelo Martins Moreno, γεννήθηκε 18 Ιουνίου 1987) είναι Βολιβιανός ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται ως επιθετικός. Ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στην ιστορία της χώρας του,[1] είναι κάτοχος του ρεκόρ διεθνών τερμάτων της Εθνική Βολιβίας.
Ο Μορένο έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο με την Οριέντε Πετρολέρο της Βολιβίας το 2003 στα 16 του χρόνια. Γεννημένος από πατέρα Βραζιλιάνο και μητέρα Βολιβιανή, μεταπηδήσε στη Βραζιλία και αγωνίστηκε με τη Βιτόρια, όπου είχε την ευκαιρία να αναδείξει το επιθετικό του ταλέντο σημειώνοντας 12 σε 30 αγώνες σε δύο σεζόν.[2] Έκανε και το ντεμπούτο του με τη Βραζιλία Κ-18 και στη συνέχεια με τη Βραζιλία Κ-20. Παράλληλα, ήρθε και η σπουδαία μεταγραφή στην Κρουζέιρο το 2007. Το 2008, ο επιθετικός μετακόμισε στη Σαχτάρ Ντόνετσκ ως δανεικός,[3] με την οποία γνώρισε συλλογική επιτυχία (κατάκτηση Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 2009 και του πρωταθλήματος Ουκρανίας το 2011) και η ευρωπαϊκή του διαδρομή περιλάμβανε τη Βέρντερ Βρέμης της Γερμανίας και τη Γουίγκαν Αθλέτικ της Αγγλίας.[2]
Στα τέσσερα αυτά χρόνια δεν γνώρισε καταξίωση στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, και το 2012 επανήλθε στη Βραζιλία και τη Γκρέμιο.[4] Το 2014 δόθηκε δανεικός στην Κρουζέιρο, η οποία έγινε πρωταθλήτρια εκείνη τη χρονιά. Ακολούθησε πενταετία παραμονής στην Κίνα και σε τρεις συλλόγους και το 2020 γύρισε πίσω στη Βραζιλία και την Κρουζέιρο, που βρισκόμενη σε κρίση είχε υποβιβαστεί στη δεύτερη κατηγορία.[5]
Το 2007 αποφάσισε να ενταχθεί στην εθνική ομάδα της Βολιβίας. Έκανε το ντεμπούτο του στις 12 Σεπτεμβρίου 2007 στην εκτός έδρας νίκη στη Λίμα επί του Περού (0–2). Σκόραρε το εναρκτήριο γκολ στην ιστορική νίκη με 6–1 επί της Αργεντινής στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010. Στο συγκεκριμένο αγώνα σημείωσε δύο γκολ. Στις 12 Νοεμβρίου 2020, ισοφάρισε το ρεκόρ του Χοακίν Μποτέρο με το 20ό διεθνές του τέρμα στην ήττα με 3–2 από τον Εκουαδόρ στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022.[6] Έχει συνολικά 95 συμμετοχές και 30 διεθνή γκολ.[7]
Βιτόρια
Κρουζέιρο
Σαχτάρ Ντόνετσκ
Βέρντερ Βρέμης
Φλαμένγκο
Ατομικές διακρίσεις