Μαρτίνο ντι Μπαρτολομέο | |
---|---|
Γέννηση | 1389[1][2] Ρώμη |
Θάνατος | 1434[1][3][2] |
Ιδιότητα | ζωγράφος και εικονογράφος χειρογράφων |
Κίνημα | Σχολή της Σιένα |
Καλλιτεχνικά ρεύματα | Σχολή της Σιένα |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μαρτίνο ντι Μπαρτολομέο (ιταλικά: Martino di Bartolomeo) ήταν Ιταλός ζωγράφος και εικονογράφος χειρογράφων ο οποίος δραστηριοποιήθηκε από το 1389[4] μέχρι το 1434. Θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της Σχολής της Σιένα. Με βάση συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της τεχνοτροπίας του πιστεύεται πως ήταν μαθητής του Ταντέο ντι Μπάρτολο (Taddeo di Bartolo). Σε νεαρή ηλικία ο Μαρτίνο συνεργάστηκε με τον Τζοβάννι ντι Πιέτρο ντα Νάπολι (Giovanni di Pietro da Napoli) στην Πίζα. Οι νωπογραφίες στην εκκλησία του Σαν Τζοβάννι Μπαττίστα (San Giovanni Battista di Cascina), έξω από την Πίζα, φέρουν την υπογραφή του, ενώ αναγράφεται το έτος 1398.[5] Επέστρεψε οριστικά στην Σιένα το 1405, όπου φιλοτέχνησε εξαιρετικές νωπογραφίες για τον καθεδρικό της πόλης και για το Palazzo Pubblico. Ακολούθησαν πολυάριθμες και πολυποίκιλες αναθέσεις που μαρτυρούν αφενός την πολυσχιδή φύση του έργου του αφετέρου την αναγνώρισή του ως ενός από τους εξέχοντες καλλιτέχνες της Σιένα.
Το 1420 υπέγραψε με την Collegiata του Σαν Τζιμινιάνο (Collegiata) για την πολυχρωμία του ξυλόγλυπτου Ευαγγελισμού και ο γλύπτης Γιάκοπο ντελα Κουέρτσα ήταν ο εγγυητής.[6] Ο πατέρας του Γιάκοπο εργάζονταν στο εργαστήρι του Μαρτίνο.[7]