Μασάκι Κασιβάρα | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | 柏原正樹 (Ιαπωνικά) |
Γέννηση | 30 Ιανουαρίου 1947 Γιούκι |
Χώρα πολιτογράφησης | Ιαπωνία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιαπωνικά[1] Αγγλικά[2] |
Εκπαίδευση | διδάκτωρ φιλοσοφίας |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Τόκιο Πανεπιστήμιο του Κιότο[3] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μαθηματικός[4] διδάσκων πανεπιστημίου |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Κιότο Πανεπιστήμιο Ναγκόγια |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | βραβείο Asahi (1987) honorary doctorate of the Henri Poincaré University (17 Οκτωβρίου 1995)[5][6] doctor honoris causa from the Pierre and Marie Curie University (2005)[7] μετάλλιο Τσερν (2018) βραβείο Κιότο στις βασικές επιστήμες (2018)[8] |
Ιστότοπος | |
www | |
![]() | |
Ο Μασάκι Κασιβάρα (ιαπωνικά: 柏原 正樹, Kashiwara Masaki, γεννήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1947 στο Γιούκι της Ιαπωνίας) είναι Ιάπωνας μαθηματικός.[9]
Ο Μασάκι Κασιβάρα σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο (πτυχίο το 1969, μεταπτυχιακό το 1971) υπό την καθοδήγηση του Μίκιο Σάτο και απέκτησε το διδακτορικό του στο Κιότο το 1974. Το 1977/1978 ήταν στο Ινστιτούτο Ανώτερων Σπουδών. Διετέλεσε βοηθός στο RIMS ("Ερευνητικό Ινστιτούτο Μαθηματικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Κιότο") από το 1971, επίκουρος καθηγητής στο RIMS το 1973, κατείχε την ίδια θέση στο Πανεπιστήμιο της Ναγκόγια το 1978 και έγινε καθηγητής στο RIMS το 1984. Είναι διευθυντής του από το 2001.
Ο Κασιβάρα ασχολήθηκε με τη μικροτοπική ανάλυση, τις υπερσυναρτήσεις και τη θεωρία των D-modules, επεκτείνοντας τις ιδέες του δασκάλου του Μίκιο Σάτο και συνεργάστηκε εκτενώς με Γάλλους μαθηματικούς (Πιερ Σαπίρα). Η θεματική περιοχή ονομάζεται επίσης "αλγεβρική ανάλυση"[10] από τη σχολή του. Ασχολείται επίσης με τη μαθηματική φυσική. Το 1981, μαζί με τον Ζαν-Λυκ Μπριλίνσκι, απέδειξε την εικασία Καζντάν-Λούστιγκ στη γεωμετρική θεωρία απεικόνισης (η οποία είχε επίσης αποδειχθεί ανεξάρτητα από τους Αλεξάντερ Μπίλινσον και Τζόζεφ Μπερνστάιν).
Η θεωρία του για τα D-modules, που ανακαλύφθηκε ανεξάρτητα στη Ρωσία από τον Τζόζεφ Μπερνστάιν, βρήκε εφαρμογή στην αλγεβρική γεωμετρία (στρεβλές κυψέλες), ειδικά μετά την παραμονή του Κασιβάρα στο Παρίσι το 1976/77.[11] Περίπου την ίδια εποχή με τον Ζόγκμαν Μέμπχαουτ (1979), έλυσε το 1980 το γενικευμένο πρόβλημα Ρίμαν-Χίλμπερτ, όπου αντί για επιφάνειες Ρίμαν εξετάζονται μιγαδικές πολλαπλότητες υψηλότερων διαστάσεων (η λεγόμενη αντιστοιχία Ρίμαν-Χίλμπερτ)[12].
Είναι ξένο μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών από το 2002[13]. Το 1981 έλαβε το βραβείο Ιανάγκα της Ιαπωνικής Μαθηματικής Εταιρείας, το 1987 το βραβείο Ασάχι και το βραβείο της Ιαπωνικής Ακαδημίας Επιστημών. Το 2018 του απονεμήθηκε το βραβείο του Κιότο στην κατηγορία των μαθηματικών και το μετάλλιο Τσερν[14]. Το 1978 έδωσε διάλεξη ολομέλειας στο ICM στο Ελσίνκι (Μικροτοπική Ανάλυση) και το 1990 ήταν προσκεκλημένος ομιλητής στο ICM στο Κιότο (" Κρυσταλλοποίηση του q-αναλόγου των καθολικών περιβάλλουσων αλγεβρών"). Το 2023, ο Κασιβάρα εξελέγη μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών.