Ματία Περίν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Mattia Perin (Ιταλικά) |
Γέννηση | 10 Νοεμβρίου 1992[1][2] Λατίνα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία |
Ύψος | 188 cm |
Βάρος | 85 kg |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ποδοσφαιριστής |
Περίοδος ακμής | 2011 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ματία Περίν (Mattia Perin, 10 Νοεμβρίου 1992) είναι Ιταλός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως τερματοφύλακας για τη Γιουβέντους.
Γεννημένος στη Λατίνα και προϊόν της ακαδημίας νέων της Τζένοα, ο Περίν προήχθη στην πρώτη ομάδα τον Ιανουάριο του 2010, ως τερματοφύλακας τρίτης επιλογής και πήρε τον αριθμό 88. Εμφανίστηκε στον πάγκο στους αγώνες εναντίον της Γκροσέτο (20 Οκτωβρίου 2010), της Βιτσέντζα (24 Νοεμβρίου), της Ίντερ (12 Ιανουαρίου 2011) και της Λάτσιο (14 Μαΐου). Έκανε το επαγγελματικό ντεμπούτο του, καθώς και το ντεμπούτο του στη Σέριε A, στις 22 Μαΐου 2011, παίζοντας ως βασικός σε μία εντός έδρας νίκη με 3-2 επί της Τσεζένα.[3]
Τον Ιούλιο του 2011, δανείστηκε στη Πάντοβα της Σέριε Β.[4] [5] Έκανε το ντεμπούτο του στη Σέριε Β την 1η Οκτωβρίου 2011, παίζοντας ως βασικός στην εκτός έδρας νίκη με 4-2 επί της Έμπολι.
Στο καλοκαίρι του 2012, δανείστηκε στην Πεσκάρα, η οποία είχε προσφάτως προβιβαστεί στη Σέριε Α, έχοντας 29 εμφανίσεις στο τέλος της σεζόν.
Στις 8 Ιανουαρίου 2017, ο Περίν έσχισε τον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμο στο δεξί του γόνατο σε μία εντός έδρας ήττα με 0-1 από τη Ρόμα, αποκλείοντας τον για το υπόλοιπο της σεζόν 2016-17.[6]
Στις 8 Ιουνίου 2018, υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο με τη Γιουβέντους έναντι αμοιβής 12 εκατομμυρίων ευρώ, συν 3 εκατομμύρια ευρώ σε μπόνους.[7] [8] Έκανε το ντεμπούτο του με το σύλλογο στις 26 Σεπτεμβρίου 2018, κρατώντας καθαρή εστία στην εντός έδρας νίκη με 2-0 επί της Μπολόνια.[9]
Ήταν ο βασικός τερματοφύλακας της Εθνικής Ιταλίας U17 τόσο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U17 του 2009, όσο και στο Παγκόσμιο Κύπελλο U17 του 2009 που διεξήχθη στη Νιγηρία.
Ως μέλος της ομάδας της Εθνικής Ιταλίας U19 συμμετείχε ως ο αναπληρωματικός τερματοφύλακας της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U19 του 2010.
Έκανε το ντεμπούτο του για την Εθνική Ιταλίας U21 στις 11 Αυγούστου 2010, σε ηλικία μόλις 17 ετών, σε φιλικό αγώνα ενάντια στη Δανία.
Κατά την περίοδο 2011-12, έπαιξε μία φορά με την Εθνική Ιταλίας U21 Β και δύο φορές με την Εθνική Ιταλίας U20, οι οποίες τροφοδοτούν την Εθνική Ιταλίας U21. Έλαβε την πρώτη του κλήση για την Εθνική Ιταλίας από τον προπονητή Τσέζαρε Πραντέλι, για το φιλικό αγώνα ενάντια στην Αγγλία, που πραγματοποιήθηκε στις 15 Αυγούστου 2012 στη Βέρνη.
Ο Περίν συμπεριλήφθηκε στην 30μελής προεπιλογή του Πραντέλι πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 στη Βραζιλία[10] και στη συνέχεια επιβεβαιώθηκε στην 23μελής Εθνική ομάδα ως ο τρίτος τερματοφύλακας, πίσω από τους Τζανλουίτζι Μπουφόν και Σαλβατόρε Σίριγκου. Έγινε ο νεότερος παίκτης της ομάδας και ο μόνος που δεν είχε προηγούμενες συμμετοχές.
Έκανε το ντεμπούτο του με την εθνική ομάδα στις 18 Νοεμβρίου 2014, σε μία φιλική νίκη επί της Αλβανίας, αντικαθιστώντας το Σίριγκου για τα τελευταία 17 λεπτά του αγώνα στο Στάδιο Λουίτζι Φεράρις.[11]
Στις 9 Απριλίου 2016, υπέστη τραυματισμό σε αγώνα της Τζένοα, στον οποίο έσχισε τον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμο και έκανε ζημιά στον μηνίσκο του δεξιού του γονάτου, γεγονός που προκάλεσε την απουσία του ως τρίτος τερματοφύλακας της Ιταλίας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2016.[12]
Θεωρούμενος ένας από τους πιο ελπιδοφόρους νέους Ιταλούς παίκτες της γενιάς του στη θέση του, ο Περίν είναι ένας ευκίνητος, αθλητικός και δυναμικός τερματοφύλακας, ο οποίος εκτιμάται για τις εξαιρετικές του αντιδράσεις, την ικανότητά του να σταματάει τα σουτ, την αίσθηση και τη συνέπεια της τοποθέτησής του στο γήπεδο. Διαθέτει καλή τεχνική, είναι προικισμένος με ισχυρές βασικές ομαδικές ικανότητες και είναι επίσης γνωστός για την ταχύτητά του να πέσει στο έδαφος και την ικανότητα να βγει από τη γραμμή του για να μαζέψει την μπάλα. Είναι προικισμένος με ένα εξαιρετικό άλμα, μία μεγάλη σωματική διάπλαση και μεγάλο άνοιγμα χεριών, που τον βοηθά να επιβάλλεται στην περιοχή του, να διεκδικεί ή να διώχνει με γροθιές τις σέντρες και επίσης του δίνει τη δυνατότητα να κάνει θεαματικές και ακροβατικές αποκρούσεις. Λόγω των χαρακτηριστικών του, των κινήσεων και του στυλ παιχνιδιού, έχει συγκριθεί με το Βάλτερ Ζένγκα. Παρά το ταλέντο του, εντούτοις, έχει παλέψει να ξεπεράσει αρκετούς τραυματισμούς.[13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23]
Ομάδα | Σεζόν | Πρωτάθλημα | Κύπελλο | Ευρώπη | Άλλες | Σύνολο | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Συμ. | Γκολ | Συμ. | Γκολ | Συμ. | Γκολ | Συμ. | Γκολ | Συμ. | Γκολ | ||
Τζένοα | 2010–11 | 1 | 0 | 0 | 0 | – | – | 1 | 0 | ||
2013–14 | 37 | 0 | 1 | 0 | – | – | 38 | 0 | |||
2014–15 | 32 | 0 | 1 | 0 | – | – | 33 | 0 | |||
2015–16 | 25 | 0 | 0 | 0 | – | – | 25 | 0 | |||
2016–17 | 16 | 0 | 0 | 0 | – | – | 15 | 0 | |||
2017–18 | 37 | 0 | 1 | 0 | – | – | 38 | 0 | |||
Σύνολο | 148 | 0 | 3 | 0 | – | – | 151 | 0 | |||
Πάντοβα (δαν.) | 2011–12 | 25 | 0 | 0 | 0 | – | – | 25 | 0 | ||
Σύνολο | 25 | 0 | 0 | 0 | – | – | 25 | 0 | |||
Πεσκάρα (δαν.) | 2012–13 | 29 | 0 | 1 | 0 | – | – | 30 | 0 | ||
Σύνολο | 29 | 0 | 1 | 0 | – | – | 30 | 0 | |||
Γιουβέντους | 2018–19 | 9 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 9 | 0 |
Σύνολο | 9 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 9 | 0 | |
Σύνολο σταδιοδρομίας | 211 | 0 | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 215 | 0 |
Ιταλία | ||||
---|---|---|---|---|
Έτος | Συμ. | Γκολ | ||
2014 | 1 | 0 | ||
2015 | 0 | 0 | ||
2016 | 0 | 0 | ||
2017 | 0 | 0 | ||
2018 | 1 | 0 | ||
Σύνολο | 2 | 0 |
Γιουβέντους [24]