Συντεταγμένες: 40°24′57.88″N 16°49′0.35″E / 40.4160778°N 16.8167639°E
Metapontum | |
Άποψη του θεάτρου του Μεταποντίου, το οποίο ανεγέρθηκε στην θέση παλαιότερου εκκλησιαστηρίου. | |
Τοποθεσία | Μεταπόντο, Επαρχία της Ματέρα, Μπαζιλικάτα, Ιταλία |
---|---|
Περιοχή | Μεγάλη Ελλάδα |
Συντεταγμένες | 40°24′57.88″N 16°49′0.35″E / 40.4160778°N 16.8167639°E |
Είδος | Οικισμός |
Έκταση | 150 εκτ.[εκκρεμεί παραπομπή] |
Ιστορία | |
Ίδρυση | Μεταξύ 700 και 690 π.Χ. |
Περίοδοι | Αρχαϊκή Περίοδος έως Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία |
Σχετιζόμενο με | Πυθαγόρας |
Σημειώσεις | |
Διαχείριση | Soprintendenza per i Beni Archeologici della Basilicata |
Ιστοσελίδα | Area archeologica di Metaponto (Ιταλικά) |
Το Μεταπόντιο (αρχαία ελληνικά: Μεταπόντιον, λατινικά: Metapontum, ιταλικά: Metaponto) ήταν αρχαία ελληνική αποικία ιδρυθείσα κατά τη διάρκεια του 7ου αιώνα π.Χ. από τους Αχαιούς στην Μεγάλη Ελλάδα της Κάτω Ιταλίας[1].
Το Μεταπόντιο είναι πανάρχαια Αχαική αποικία, οι παραδόσεις μεταφέρουν την ίδρυση του σε προϊστορικές εποχές.[2] Ο Στράβων και ο Γάϊος Ιούλιος Σόλινος πιστώνουν την ίδρυση του σε ένα σώμα Πυλίων που ακολούθησαν τον Νέστωρα στην Τροία. Ο ιστορικός Ιουστίνος αντίθετα λέει ότι το Μεταπόντιο ίδρυσε ο Επειός ο Φωκεύς, οι κάτοικοι δείχνουν έναν ναό της Μινέρβας και τα εργαλεία τα οποία είχε χρησιμοποιήσει ο ήρωας για να κατασκευαστεί ο Δούρειος Ίππος.[3] Ο Έφορος αναφέρει μια παράδοση με την οποία το Μετεπόντιο ίδρυσαν Φωκείς, αρχηγός τους ήταν ο Δαύλιος, τύραννος της Κρίσας κοντά στους Δελφούς. Ο Αντίοχος ο Συρακούσιος χρεώνει τέλος την ίδρυση του στον ομώνυμο ήρωα Μέταμπων σύζυγο της Μελανίππης και πατέρα του Αίολου και του Βοιωτού.[4]
Το Μεταπόντιο ιδρύθηκε τον 7ο π.Χ. αι. πενήντα περίπου χλμ. νοτιοδυτικά του Τάραντα στην πεδιάδα που περικλείεται από τους ποταμούς Μπασέντο και Μπρατάνο, οι οποίοι λειτουργούσαν σαν λιμάνια του προς την Τυρρηνική θάλασσα[5]. Η πόλη γνώρισε μεγάλη ακμή χάρη στο κομβικό εμπορικό σημείο της και στη γεωργία που αποκαλύπτεται στα πολλά νομίσματα που βρέθηκαν, μερικά από τα οποία φέρουν σαν έμβλημα το στάχυ.
Ο Στράβων, βασιζόμενος στον ιστορικό Έφορο, αναφέρει σαν οικιστή του Μεταπόντιου δύο εκδοχές. Τον τύραννο της Κρίσσας Δαύλιο και τον Λεύκιππο από την Σύβαρη[6]. Σκοπός της ίδρυσης της αποικίας από τους Συβαρίτες ήταν να αναχαιτίσουν την επέκταση των Ταραντινών στην περιοχή τους[7]. Ανήκε στην Μεγάλη Ελλάδα και βρισκόταν σε σύρραξη με τις Ιταλικές πόλεις.
Στα τέλη του 6ου αι. π.Χ. φιλοξένησε τον Πυθαγόρα και έγινε το κέντρο συνάντησης των Πυθαγορείων μετά την εκδίωξή τους από τον Κρότωνα. Τον 4ο αι. π.Χ. αντιτάχτηκε στην επεκτατική πολιτική των Συρακουσών και του Διονυσίου κάνοντας συμμαχία με τις άλλες Ιωνικές πόλεις της Ιταλίας.
Σύμφωνα με έναν μύθο στο Μεταπόντιο γεννήθηκαν οι δίδυμοι γίοι του Ποσειδώνα και της Άρνης, Αίολος και Βοιωτός. Εκεί αναγκάστηκε να τους γεννήσει η Άρνη όταν ο πατέρας της ανακάλυψε ότι ήταν έγκυος.
Τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μνημεία που σώζονται είναι ο δωρικός Ναός των Παλατινών Πινακίδων του τέλους του 6ου π.Χ. αι., τα λείψανα ναού αφιερωμένου στον Λύκειο Απόλλωνα και η νεκρόπολις στην οποία ανασκάφτηκαν πολλά και σημαντικά ευρήματα[1].
Το Μεταπόντιο είχε κόψει νόμισμα και πολλά αρχαία κέρματα έχουν διασωθεί.[8]
|