| Συγγραφέας | Κενζαμπούρο Όε |
|---|---|
| Τίτλος | 個人的な体験 |
| Γλώσσα | Ιαπωνικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1964 |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| Βραβεία | Shinchosha literature award |
| LΤ ID | 17723 |
| δεδομένα () | |
Το Μια προσωπική υπόθεση (ιαπωνικά: 個人的な体験, λατινισμός Χέπμπορν: Kojinteki na taiken, κυριολεκτική σημασία: «Μια προσωπική εμπειρία») είναι ημιαυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του 1964 από τον Ιάπωνα συγγραφέα Κενζαμπούρο Όε. Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία ενός νεαρού πατέρα, ο οποίος προσπαθεί να αποδεχτεί το γεγονός ότι ο νεογέννητος γιος του είναι πνευματικά ανάπηρος.
Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία του Μπερντ, ενός 27χρονου Ιάπωνα, ο οποίος στην αρχή του βιβλίου αναρωτιέται για ένα υποθετικό ταξίδι στην Αφρική, που αποτελεί επαναλαμβανόμενο θέμα στο μυαλό του σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας. Μετά από λίγη ονειροπόληση για το ταξίδι του και έναν καβγά με μερικούς ντόπιους τραμπούκους, ο Μπερντ λαμβάνει μια κλήση από τον γιατρό του μαιευτηρίου σχετικά με το νεογέννητο παιδί του, στην οποία τον καλεί να μιλήσουν αυτοπροσώπως. Κατά τη συνάντησή του με τον γιατρό, ο Μπερντ μαθαίνει ότι ο γιος του έχει γεννηθεί με εγκεφαλική κήλη, αν και το γεγονός εξακολουθεί να είναι άγνωστο στη γυναίκα του.
Ο Μπερντ ενοχλείται από την αποκάλυψη και λυπάται που πρέπει να ενημερώσει τους συγγενείς της συζύγου του για τα γεγονότα που αφορούν την κατάσταση του παιδιού, το οποίο δεν αναμένεται να επιβιώσει για πολύ. Λίγο αργότερα, ο Μπερντ συναντά μια πρώην κοπέλα του, την Χιμίκο, η οποία, μετά την αυτοκτονία του συζύγου της, έχει γίνει σεξουαλικά παρεκκλίνουσα και εκκεντρική. Μετά από μια σύντομη φιλοσοφική συζήτηση, οι δυο τους μεθάνε και ο Μπερντ κοιμάται στο σπίτι της Χιμίκο, για να ξυπνήσει το πρωί με έντονο χανγκόβερ μετά το ουίσκι που είχε πιει την προηγούμενη μέρα. Αφού κάνει εμετό, ετοιμάζεται να πάει στη δουλειά του. Ο Μπερντ εργάζεται ως καθηγητής σε σχολείο, όπου διδάσκει αγγλική λογοτεχνία . Ενώ διδάσκει, ο Μπερντ ξαφνικά νιώθει έντονη ναυτία και κάνει εμετό μέσα στην τάξη κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Οι φοιτητές αποδοκιμάζουν τη συμπεριφορά του Μπερντ, ισχυριζόμενοι ότι είναι μεθυσμένος και πρέπει να απολυθεί από τη δουλειά του. Ο Μπερντ ανησυχεί ότι όντως μπορεί να χάσει τη δουλειά του.
Μετά από αυτή τη δοκιμασία, ο Μπερντ επιστρέφει στο νοσοκομείο, σίγουρος ότι το παιδί του πρέπει πλέον να έχει πεθάνει. Όταν ρωτά μια νοσοκόμα για το μωρό, εκπλήσσεται μαθαίνοντας ότι το παιδί του είναι ακόμα ζωντανό και ότι, αν επιβιώσει μετά από λίγες μέρες, αναμένεται να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση εγκεφάλου, παρόλο που οι προοπτικές να γίνει ένα υγιές παιδί είναι ανύπαρκτες. Ο Μπερντ αναστατώνεται από αυτό το γεγονός και επιθυμεί το παιδί να πεθάνει το συντομότερο δυνατό, για να μην έχει την ευθύνη του μωρού που θα καταστρέψει τη ζωή του και τις προοπτικές του να ταξιδέψει μόνος του στην Αφρική. Η εσωτερική ψυχολογική πάλη που περνάει τον κάνει να νιώθει φόβο, θυμό και ντροπή, τόσο προς το μωρό όσο και προς τον εαυτό του.
Λίγο αργότερα, ο Μπερντ πηγαίνει στο σπίτι της Χιμίκο, για να κάνουν έρωτα. Ωστόσο, στοιχειωμένος από τη δοκιμασία του ετοιμοθάνατου παιδιού του, ο Μπερντ δεν μπορεί να επιτύχει στύση όταν η Χιμίκο λέει τις λέξεις "εγκυμοσύνη" και "μήτρα". Όταν επιστρέφει στο νοσοκομείο, ο Μπερντ αναγκάζεται να πει ψέματα στη σύζυγό του σχετικά με την κατάσταση του μωρού, υποστηρίζοντας ότι μια άγνωστη ανεπάρκεια κάνει το μωρό να υποφέρει. Δεν παραδέχεται ότι περιμένει τον θάνατο του μωρού.
Επιστρέφοντας στη δουλειά του στο σχολείο, ο Μπερντ συναντά έναν από τους μαθητές, που θέλει να ισχυριστεί ότι το περιστατικό του εμετού την προηγούμενη μέρα προκλήθηκε από τροφική δηλητηρίαση και όχι από χανγκόβερ, προκειμένου να μην απολυθεί ο Μπερντ. Ο Μπερντ εκτιμά αυτή την προσφορά, αλλά αποφασίζει να πει την αλήθεια στους ανωτέρους του σχετικά με το περιστατικό. Μετά τη συνάντηση με τον προϊστάμενό του, ο Μπερντ χάνει τη δουλειά του και συνειδητοποιεί ότι τώρα δεν έχει καμία προοπτική να ταξιδέψει ποτέ στην Αφρική, ενώ ανησυχεί για το κόστος του νοσοκομείου και για την οικονομική του κατάσταση.
Ο Μπερντ προσπαθεί να αποποιηθεί τις ευθύνες του για το παιδί και την καταρρέουσα σχέση του με τη γυναίκα του, καταφεύγοντας στο αλκοόλ και τη Χιμίκο. Προσπαθεί έμμεσα να σκοτώσει το παιδί και τελικά αναγκάζεται να αποφασίσει αν θέλει να κρατήσει το παιδί.
Το Μια προσωπική υπόθεση μεταφράστηκε στα αγγλικά από τον Τζον Νέιθαν και εκδόθηκε από τις εκδόσεις Grove Press το 1968. [1] Στα ελληνικά, το μυθιστόρημα μεταφράστηκε από τον Ερρίκο Μπαρτζινόπουλο και κυκλοφόρησε το 1994 από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.[2]