Μικέλε Γκοντένα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 30 Ιουνίου 1967 Βαλντομπιάντενε |
Κατοικία | Φινάλε Λίγκουρε |
Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | σκακιστής |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μικέλε Γκοντένα (Michele Godena, γενν. 30 Ιουνίου 1967) είναι Ιταλός σκακιστής, που γεννήθηκε στη μικρή πόλη Βαλντομπιάντενε της Περιφέρειας Βένετο. Κατέκτησε τον τίτλο του Διεθνούς Μαιτρ (IM) το 1988 και τον τίτλο του Διεθνούς γκρανμαίτρ (GM) το 1996, μετά από θετικό σκορ για την Ιταλία στην 32η Σκακιστική Ολυμπιάδα στο Επίσης έχει κατακτήσει 5 φορές το Ιταλικό Πρωτάθλημα Σκακιού. Σήμερα ζει στη μικρή πόλη Φινάλε Λιγκούρε της Λιγυρίας.
Ο Γκοντένα έχει ανακηρυχθεί πρωταθλητής Ιταλίας τα έτη 1992, 1993, 1995, 2005 και 2006, ενώ επιπλέον ήταν φιναλίστ το 1990 και το 1998. Η νίκη του το 2006 ήταν ιδιαίτερα δύσκολη και συναρπαστική, με αντίπαλο τον τότε 14χρονο Ιταλοαμερικανό και παιδί-θαύμα Φαμπιάνο Καρουάνα: Αμφότεροι τελείωσαν ισόπαλοι με 8 πόντους μετά από 11 παρτίδες και ο Γκοντένα νίκησε στο tie break μετά από παρτίδες ράπιντ.
Αναδείχθηκε ισόπαλος για τις θέσεις 1 έως 4 με τον Αντρέι Σακαλόφ, τον Ντράζεν Σέρμεκ και τη Ζίε Ζουν στο τουρνουά των Καννών[1] το 1997.
Τον Ιούνιο του 2007 στο Αρβιέ (Ιταλία), ο Γκοντένα κέρδισε το Ατομικό Πρωτάθλημα όπεν της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, ερχόμενος και πάλι ισόπαλος, αυτή τη φορά με τον Σέρβο Νίκολα Σέντλακ. Το 2016 κέρδισε το 4ο Πρωτάθλημα Σκακιού του Διεθνούς Οργανισμού Γαλλοφωνίας στο Μαντόν, υπερτερώντας των Μπασέμ Αμίν, Πάμπλο Αλμάγρο Λάμας και Γιανίκ Γκοζολί.[2] Αγωνίσθηκε πολλές φορές με την ολυμπιακή ομάδα της χώρας του και στην 33η Σκακιστική Ολυμπιάδα στην Ελίστα το 1998 σημείωσε σκορ 66,7%.
Υπήρξε ο ισχυρότερος παίκτης της Ιταλίας επί πολλά χρόνια και το υψηλότερο σκορ ΕΛΟ που είχε ποτέ ήταν 2561, τον Μάρτιο του 2010.
Ο Γκόντένα αποκλήθηκε κάποτε «η Ιταλική Μηχανή» από τον Σεργκέι Σίποφ, ωστόσο άλλοι σχολιαστές πιστεύουν ότι η δυσανάλογη διαχείριση του χρόνου από μέρους του ίσως να παρεμπόδισε την περαιτέρω πρόοδό του. Δαπανά συχνά όλο τον χρόνο του στο άνοιγμα και το μέσο της παρτίδας, και επαφίεται στη θεσιακή γνώση, την τεχνική και τις ενστικτώδεις αντιδράσεις για να πραγματοποιήσει τις εναπομένουσες κινήσεις σε προστιθέμενο χρόνο.
Παίζοντας με τα λευκά ανοίγει με 1.e4, ενώ με τα μαύρα προτιμά τις βαριάντες της ισπανικής παρτίδας και Σλαβ/ημι-Σλαβ του μη αποδεκτού γκαμπί της βασίλισσας.