Μιλόγιε Πέτροβιτς Μπλάζναβακ

Μιλόγιε Πέτροβιτς Μπλάζναβακ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	16  Μαΐου 1824 ή 1826[1] Blaznava
Θάνατος	5  Απριλίου 1873 Βελιγράδι
Χώρα πολιτογράφησης	Πριγκιπάτο της Σερβίας
Θρησκεία	Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Σερβικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός αξιωματικός[1]
Οικογένεια
Σύζυγος	Καταρίνα Κονσταντίνοβιτς (από 1868)
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	στρατηγός και αντισυνταγματάρχης
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Τάγμα του Σιδερένιου Στέμματος (Αυστρία)[2]
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Μιλόγιε Πέτροβιτς Μπλάζναβακ (σερβικά : Milivoje Petrović Blaznavac) (Μπλάζναβα 16 Μαΐου 1824 - Βελιγράδι 5 Απριλίου 1873) ήταν Σέρβος στρατηγός και πολιτικός. Είχε χρηματίσει πρωθυπουργός και υπουργός άμυνας του πριγκιπάτου της Σερβίας.

Βιογραφία

Ήταν γιος του Πέτρου ενός έμπορου στο Μπλάζναβακ, η μητέρα του ήταν πριν παντρευτεί τον Πέτρο στο χαρέμι του πρίγκιπα Μίλος Ομπρένοβιτς και υπάρχει η εκδοχή ότι παντρεύετηκε ενώ ήταν ήδη έγκυος στον Μιλόγιε κάτι που ο ίδιος δεν το διέψευσε ποτέ^[3].

Τελείωσε το δημοτικό σχολείο και εκ περιτροπής υπηρέτησε στην αστυνομία και το στρατό και υποστήριξε την δυναστεία Ομπρένοβιτς κατά τον επαναστατών που ζητούσαν περιορισμό της εξουσίας τους. Το 1848 έγινε υπασπιστής του πρίγκιπα Αλέξανδρου Καραγιόργεβιτς αλλά έπεσε σε δυσμένεια ^[4]. Αργότερα στάλθηκε στη Βιέννη όπου ήταν εξόριστος ο Μίλος Ομπρένοβιτς για να τον παρακολουθεί. Έχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη του, έμαθε ότι ο πρίγκιπας σκοπεύει να επωφεληθεί από την επαναστατική αναταραχή στην Αυστρία για να επιστρέψει στην εξουσία στη Σερβία. Για να αποφευχθεί αυτό ο Μπλάζναβακ έδωσε οδηγίες στην κυβέρνηση του Βελιγραδίου για να δελεάσουν τον Μίλος. Όπως κι έγινε ο Μπλάζναβακ κατάφερε να κρατήσει τον πρίγκιπα Μίλος στο Ζάγκρεμπ είκοσι ημέρες όμηρο και πήρε χρήματα για την "διάσωση" του^[5].

Μετά την επιστροφή του στη Σερβία ακολούθησε στρατιωτική εκπαίδευση στην Βιέννη , το Παρίσι και σε ένα στρατιωτικό σχολείο στο Μετς. Κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου ασκούσε διπλωματική αποστολή στη σερβική κυβέρνηση. Στο τέλος του 1854 , με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη, διορίστηκε επικεφαλής του Σερβικού στρατού, και το 1858 προήχθη σε συνταγματάρχη, τον υψηλότερο βαθμό τότε στον Σερβικό Στρατό.

Όταν ο Μίλος επέστρεψε στην εξουσία συγχώρεσε συγχώρεσε τον Μπλάζναβακ για τα γεγονότα του Ζάγκρεμπ και τον διόρισε επίτροπο του Κραγκούγεβατς. Το 1865 έγινε υπουργός άμυνας του πριγκιπάτου όπου έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στο πυροβολικό που εκείνη την εποχή δεν ήταν αρκετό, σε βάρος όμως της κατάρτισης και εξοπλισμού του προσωπικό και των αξιωματικών του στρατού και των υποδομών^[6]. Το 1868 ήταν αντιβασιλέας της Σερβιας σαν επίτροπος του ανήλικου Μιχαήλο Ομπρένοβιτς κι έγινε και πρωθυπουργός της χώρας το 1872 όπου εν ενεργεία πέθανε από ανακοπή καρδιάς το 1873.

Ήταν παντρεμένος με την Κατερίνα Κονσταντίνοβιτς εγγονή του Γεβρέμ Ομπρένοβιτς και μαζί της είχε δύο παιδιά.

Παραπομπές

1. «Blaznavac, Milivoj Petrović» (Γερμανικά) σελ. 485.
2. Ανακτήθηκε στις 24  Ιανουαρίου 2022.
3. "Vlada Milana Obrenovića, knj. 1", Slobodan Jovanović, str. 2
4. Jovanović, str. 4
5. Jovanović, str 4-5
6. Jovanović, 12-13

Πηγές

• Biografija na sajtu SANU
• Влада Милана Обреновића. Књ. 1^{[νεκρός σύνδεσμος]}, стр. 1-21, Слободан Јовановић, Дигитална Народна библиотека Србије.