Μισέλ Σονί

Αυτό το λήμμα έχει μεταφραστεί από άλλη γλώσσα και χρειάζεται επιμέλεια από κάποιον με καλή γνώση της γλώσσας.

Παρακαλούμε βοηθήστε στην βελτίωση της μετάφρασής του.

Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε: Πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων.
Μισέλ Σονί
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Michel Sogny (Γαλλικά)
Γέννηση21  Νοεμβρίου 1947
Πω
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΣπουδέςΠαιδαγωγική Σχολή Μουσικής του Παρισιού «Αλφρέντ Κορτό»
Ιδιότηταπιανίστας και συνθέτης
Κίνημακλασική μουσική
Όργαναπιάνο
Καλλιτεχνικά ρεύματακλασική μουσική
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Μισελ Σονί (γαλλικά: Michel Sogny, 21 Νοεμβρίου 1947, Πω, Γαλλία) είναι Γάλλος πιανίστας, συνθέτης και συγγραφέας ουγγρικής καταγωγής. Αυτός δημιούργησε μια νέα μέθοδο διδασκαλίας πιάνου.[1][2] Αυτή η μέθοδος δίνει τη δυνατότητα σε μαθητές κάθε ηλικίας να κατακτήσουν το όργανο, ενώ γενικά θεωρείται ότι είναι αδύνατο να μάθουν πιάνο μετά την παιδική ηλικία.[3]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κύριος Μισελ Σονη σπούδασε στην École Normale de Musique de Paris, όπου σπούδασε πιάνο υπό τον Τσουλς Τζεντιλ και Ιβοννε Δεσπορτ Jules. Κατέχει πτυχίο λυτείας στη λογοτεχνία, μεταπτυχιακό στην ψυχολογία και διδακτορικό στη φιλοσοφία από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης το 1974 υπό την επίβλεψη του Βλαδιμιρ Τζανκεβιτς.[4] Ο κύριος Μισελ Σονη είναι ο ιδρύτης του SOS Talents Foundation.

Μαζί με τον Βλανδιν Ολιβιερ δε Προύξ, εγγονό του Βαλέρι Τζιραρντ και Φρεντς Λίστ, ο κύριος Σόνη ήταν ένας από τα ιδρυτικά μέλη της Γαλλικής Ένωσης του Φραντς Λίστ.[5]

Η Μέθοδος του Μισέλ Σόνη για την δυδασκαλία του πιάνου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την μέθοδο αυτό δυδάσκουν στο Παρισι και στην Τζενεβα, στα σχολεία που ιδρύθηκε αυτός. Από στις 1974, περρισότερο από το 20 000 φοιτητές μάθουν πίανο με τη μέθοδο του Σόνη.[6][7]

Η μέθοδος αποτελείται από δύο βασικά συστατικά: διδακτική εργασία – προλεγόμενες (Prolégomènes), που έχει μικρές ασκήσεις.[8] Προλεγόμενες (Polégomènes) αναπτύσσει την αντίληψη της μουσικής συμφωνίας και ήχου.[9] Το δεύτερο αποτελείται από έναν κύκλο ετιύδων που επικεντρώνονται στην ανάπτυξη τεχνικών δεξιοτήτων όπως η κίνηση και η στάση του χεριού.[10]

Ένας από των μαθητων του Σόνη που άρχισε η πρακτική του πιάνου ως ενήλικας ήταν ο Γάλλος καθηγητής Μισελ Παρίς.[11] Μετά την ολοκλήρωση του τετραετού κύκλου μαθημάτων μεθοδολογίας του Σόνη, σε ηλικία 30 ετών, έδωσε μια σόλο συναυλία στο Théâtre des Champs-Élysée υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού.[12]

Ένας από τους επιτυχημένως μαθητών ήταν Κλοντ Ζεβάκο, ο οπίος στις 1983-1984 έπιαξε στο Théâtre des Champs-Élysée.[13]

Στις 1981, Ο Σενάτ της Γαλλίας επίσημα απέθυνε στον Υπουργό Πολιτισμού, Ζακ Λανγκ, για να σηζητησει την εφαρμογή της μεθοδολογίας του Μισέλ Σονη σε ολόκληρη τη Γαλλία.[14]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Valérie Sasportas (23 April 2010). « Michel Sogny, La musique sans soupirs ». Le Figaro.
  2. ↑ Radio Classique (December 2015). "L’art et la Méthode de Michel Sogny".
  3. ↑ « L'histoire d'une adulte prodige », Piano n°19, 2005–2006.
  4. ↑ Le Processus de l'esprit créateur chez Liszt (SUDOC 040853942)
  5. ↑ «Une Association Franz Liszt». Le Figaro: σελ. 29. 16 October 1973. https://www.flickr.com/photos/60784876@N06/49472640182/in/dateposted-public. 
  6. ↑ Hillériteau, Thierry (2 May 2014). «Les antiques accords de Michel Sogny». Le Figaro. http://www.lefigaro.fr/mon-figaro/2014/05/02/10001-20140502ARTFIG00286-les-antiques-accords-de-michel-sogny.php. 
  7. ↑ «L'HUMANISTEDE LA MUSIQUE». 18 May 2017. https://studylibfr.com/doc/5076546/de-la-musique---%C3%A9ditions-michel-de-maule. 
  8. ↑ François Lancel, "En avant la musique", Le Parisien, mai 1981
  9. ↑ Stephan Friedrich, "L'Art et la Méthode", Classica L'Express", décembre 2015, p. 4
  10. ↑ Georges Hilleret, "Le bonheur de jouer Bach après quelques mois de pratique", Télé 7 Jours, 26 mai 1984
  11. ↑ Stephan Friedrich, "Michèle Paris – L'adulte prodige", Classica L'Express, décembre 2014, p. 9
  12. ↑ Edgar Schneider, "Jours de France", Le Carnet de la Semaine, 3 mai 1980
  13. ↑ "En Bref- Récital à la Fondation Cziffra", Le Monde, 26 mai 1984
  14. ↑ «Enseignement de la musique : extension du centre Michel Sogny – Sénat». https://www.flickr.com/photos/60784876@N06/25294925464. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]