Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Από τα τέλη της δεκαετίας του εξήντα μέχρι και τη δεκαετία του ογδόντα η Ιταλία γνώρισε μια σειρά από τρομοκρατικές επιθέσεις, τόσο της άκρας δεξιάς όσο και της άκρας αριστεράς, που είχαν ως συνέπεια να χάσουν τη ζωή τους περισσότεροι από 100 άνθρωποι (πολιτικοί, αστυνομικοί και απλοί πολίτες). Η χρονική αυτή περίοδος αποτελεί τα Μολυβένια Χρόνια της Ιταλίας (ο όρος αυτός προήλθε από την ομώνυμη ταινία της Margarethe Von Trotta (1981) που αναφέρεται σε αντίστοιχα γεγονότα που βίωσε η Δυτική Γερμανία την ίδια περίπου περίοδο). Άλλος όρος που χρησιμοποιείται για εκείνη την περίοδο είναι αυτός της στρατηγικής της έντασης - strategia della tensione), ενώ αρκετοί μελετητές χαρακτηρίζουν την περίοδο αυτή της ιταλικής ιστορίας ως έναν εμφύλιο πόλεμο χαμηλής έντασης.
Αρχή αυτής της περιόδου θεωρείται από αρκετούς ιστορικούς η 1η Μαρτίου του 1968, όταν στη Ρώμη διαδηλωτές συγκρούστηκαν με την αστυνομία (Battaglia di Valle Giulia). Στις 19 Νοεμβρίου του 1969, στη διάρκεια μιας διαδήλωσης της Ένωσης Ιταλών Κομμουνιστών (μαρξιστών-λενινιστών) (Unione Comunisti Italiani (marxisti-leninisti)) στο Μιλάνο, έχασε τη ζωή του ο αστυνομικός Antonio Annarumma, αφού δέχτηκε χτύπημα στο κεφάλι με έναν σωλήνα.
Σχεδόν έναν μήνα μετά εξερράγη βόμβα στην Banca Nazionale dell'Agricoltura στην Πιάτσα Φοντάνα στο Μιλάνο, προκαλώντας τον θάνατο 17 ανθρώπων και τον τραυματισμό άλλων 88. Η τρομοκρατική αυτή ενέργεια είναι γνωστή ως Σφαγή της Πιάτσα Φοντάνα (Strage di piazza Fontana). Καθ΄ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του εβδομήντα έγιναν στην Ιταλία μια σειρά από τρομοκρατικές επιθέσεις, κάποιες εκ των οποίων ήταν: η βομβιστική επίθεση στον σιδηροδρομικό σταθμό του Gioia Tauro στις 22 Ιουλίου του 1970 που προκάλεσε τον εκτροχιασμό του τρένου που κατευθυνόταν από το Παλέρμο στο Τορίνο με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 6 άνθρωποι και να τραυματιστούν άλλοι 66 (Strage di Gioia Tauro), η έκρηξη βόμβας στην αστυνομική διεύθυνση του Μιλάνο στις 17 Μαΐου του 1973 (Strage della Questura di Milano) που προκάλεσε το θάνατο 4 ανθρώπων και τον τραυματισμό 52, η έκρηξη βόμβας στην Piazza della Loggia στη Μπρέσια στις 28 Μαΐου του 1974 στη διάρκεια μιας διαδήλωσης ενάντια στη φασιστική τρομοκρατία με 8 νεκρούς και 102 τραυματίες (Strage di Piazza della Loggia) και η έκρηξη βόμβας στις 4 Αυγούστου του 1974 στο τρένο Italicus Express που κατευθυνόταν από τη Ρώμη στο Μόναχο με 12 νεκρούς και 44 τραυματίες.
Στις 16 Μαρτίου του 1978, μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών απήγαγαν στη Ρώμη τον Άλντο Μόρο. 54 ημέρες αργότερα ο Μόρο βρέθηκε δολοφονημένος μέσα σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο.