Συντεταγμένες: 46°25′34″N 0°52′15″E / 46.42611°N 0.87083°E
Μονμοριγιόν | ||
---|---|---|
Η παλιά γέφυρα του Μονμοριγιόν | ||
| ||
Χώρα | Γαλλία | |
Διοικητική υπαγωγή | Βιέν και διαμέρισμα του Μονμοριγιόν | |
Ταχυδρομικός κώδικας | 86500[1] | |
Κωδικός Κοινότητας | 86165[2] | |
Πληθυσμός | 5.867 (1 Ιανουαρίου 2022)[3] | |
Έκταση | 57 km²[4] | |
Υψόμετρο | 82 μέτρα[5] και 168 μέτρα[5] | |
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
46°25′34″N 0°52′15″E | ||
Ιστότοπος | http://www.montmorillon.fr[6] | |
Σχετικά πολυμέσα | ||
δεδομένα |
Το Μονμοριγιόν (γαλλικά: Montmorillon) είναι κοινότητα στα κεντρο-δυτικά της Γαλλίας, υπονομαρχία του νομού Βιέν, στην περιοχή της Νέας Ακουιτανίας. Έχει πληθυσμό 6.000 κατοίκους περίπου (απογραφή του 2016).[7]
Οι κάτοικοι ονομάζονται Μονμοριγιοναί (ζ).[8]
Ανήκει στο δίκτυο των πόλεων και περιοχών «Ιστορίας και τέχνης».
Η πόλη Μονμοριγιόν βρίσκεται στα νοτιο-ανατολικά του νομού Βιέν, στη διοικητική περιοχή της Νέας Ακουιτανίας.
Είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Γκαρτάμπ, στο κέντρο μιας περιοχής που παρουσιάζει ένα τοπίο από λοφώδεις πεδιάδες με αρκετά δάση και κοιλάδες.
Βρίσκεται 292 χιλιόμετρα κατ'ευθεία γραμμή (371 οδικώς) νοτιοδυτικά από το Παρίσι [9]και 44 (οδικώς 51) χιλιόμετρα νότια από τo Πουατιέ,[10] την πρωτεύουσα του νομού.
Έχει πληθυσμό 6.000 κατοίκους περίπου (απογραφή του 2016).[7]
Η έκταση είναι 57 χιλιόμετρα και το μεγαλύτερο ύψος της πόλης 168 μέτρα.
Η πόλη Μονμοριγιόν έδωσε το όνομά της στον μοντμοριλλονίτη (montmorillonite), ένα ορυκτό συστατικό ορισμένων ποικιλιών πηλού. Αυτή η ουσία χρησιμοποιείται κατά της γαστρεντερίτιδας.
Η οικονομία της πόλης βασίζεται κυρίως στον αγροτικό τομέα, με καλλιέργειες δημητριακών (σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι), ελαιούχων σπόρων (κράμβη, ηλίανθος), βοτάνων και ζωοτροφών. Ασκείται επίσης η πτηνοτροφία και η κτηνοτροφία είναι ανεπτυγμένη κυρίως με βοοειδή και πρόβατα.
Υπάρχουν επίσης βιομηχανίες ηλεκτρονικών και παρασκευής τροφίμων.
Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη νίκη του πατέρα του Κλοβίς κατά των Βησιγότθων το 507 στη μάχη του Βουγιέ, ο γιος του Κλοντομίρ έχτισε ένα ιερό στο λόφο του Μονμοριγιόν, στη θέση όπου σήμερα βρίσκεται η εκκλησία Νοτρ-Νταμ (της Παναγίας).
Η πόλη αναφέρεται για πρώτη φορά στο τέλος του 11ου αιώνα, σε ένα χάρτη που παραθέτει και το όνομα του άρχοντα του Μονμοριγιόν: Ρανούλφ. Το 1050, ο Ρανούλφ ήταν άρχοντας του Μονμοριγιόν και ανήγειρε την εκκλησία της Νοτρ-νταμ, από την οποία μόνο η αψίδα και ελάχιστα τμήματα παραμένουν, τα υπόλοιπα χρονολογούνται από τον επόμενο αιώνα. Γύρω από αυτά τα μέρη αναπτύχθηκε η πόλη, στον δρόμο που ανεβαίνει από τον ποταμό στην εκκλησία Νοτρ-Νταμ και στους γειτονικούς δρόμους. Σήμερα, αυτή η περιοχή είναι το ιστορικό κέντρο της πόλης και έχει αναβιώσει χάρη στην εγκατάσταση της «Πόλης Γραφής και Βιβλίου».
Η ραγδαία ανάπτυξη της πόλης οφείλεται στην εγγύτητα των κυρίων της με τους ισχυρούς κόμητες της Μαρς και στην κατασκευή θρησκευτικών οικοδομημάτων.
Ωστόσο, ήδη από τον 12ο αιώνα, δημιουργήθηκαν συγκρούσεις μεταξύ των κομήτων της Μαρς και εκείνων του Πουατού, και το Μονμοριγιόν έγινε ένα οχυρό στα σύνορα των δύο περιοχών. Η πόλη και το κάστρο που χτίστηκε για να παρακολουθούν το πέρασμα του ποταμού Γκαρτάμπ οχυρώθηκαν. Στον 12ο αιώνα, χτίστηκαν το Νοσοκομείο-άσυλο, το Οκτάγωνο, το παρεκκλήσι του Σαιν-Λωράν και η πρώτη εκκλησία Σαιν-Μαρτιάλ, της οποίας μόνο ένας πύργος υπάρχει και το παλιό καμπαναριό.
Ο Pierre du Marché ίδρυσε στο Montmorillon την παλαιότερη αδελφική αδελφότητα βοήθειας γνωστή στο Poitou. Λαμβάνει επισκοπική και ποντιακή επιβεβαίωση το 1107 κατά τη διάρκεια του συμβουλίου του Reims. Για το λόγο αυτό, το Νοσοκομείο-άσυλο της πόλης μπόρεσε να αναπτυχθεί στη συνέχεια και να οχυρωθεί κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου (1337-1453), κατά τη διάρκεια του οποίου το Μονμοριγιόν άλλαξε πολλές φορές κυριαρχικό καθεστώς ανάμεσα στους Άγγλους και τους Γάλλους.
Η «Συνοικία συγγραφής και βιβλίων» βρίσκεται στην καρδιά της μεσαιωνικής συνοικίας, η οποία αποκαταστάθηκε πριν από την έναρξη του χώρου (Ιούνιος 2000). Τα κτίρια αγοράστηκαν, ανακαινίστηκαν και ενοικιάστηκαν από την πόλη με την οικονομική υποστήριξη του νομού, της Περιφέρειας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ιδέα των «χωριών του Βιβλίου» ήταν να συγκεντρωθούν σε μια γραφική συνοικία μιας μικρής πόλης πολλά καταστήματα αφιερωμένα στα βιβλία και ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960 στην Ουαλία και επεκτάθηκε στο Βέλγιο και στη Γαλλία, στη Βρετάνη στην κοινότητα Μπεσερέλ και στο Μονμοριγιόν.[11]
Υπάρχουν βιβλιοπωλεία εξειδικευμένα σε παλαιά και μεταχειρισμένα βιβλία (ιστορία, κόμικς, γενική λογοτεχνία, περιοδικά κλπ.), καθώς και εργαστήρια τεχνιτών των συναφών επαγγελμάτων του βιβλίου: καλλιγράφοι, εικονογράφοι κ.α.. Η περιοχή στεγάζει επίσης λογοτεχνικά καφέ και τον «Κήπο των συγγραφέων», όπου, μερικές βραδιές το καλοκαίρι, διοργανώνονται λογοτεχνικές εκδηλώσεις κάτω από τους κίονες. Υπάρχουν επίσης υπαίθριες αγορές, εργαστήριο αγγειοπλαστών και ζωγράφοι.
Οργανώνονται εκδηλώσεις και εκθέσεις, όπως η Αγορά Παλαιών Βιβλίων την Κυριακή του Πάσχα, η Έκθεση Ανεξάρτητων Εκδόσεων στα τέλη Σεπτεμβρίου ή η Έκθεση Βιβλίου.
Το Μονμοριγιόν είναι γνωστό για τα μακαρόν του και έχει ένα μουσείο αφιερωμένο σε αυτά. Το παλαιότερο αρτοποιείο που κατασκευάζει αυτά τα γλυκίσματα χρονολογείται από το 1920. Η παραδοσιακή συνταγή για τα μακαρόν του Μονμοριγιόν παραμένει αμετάβλητη για πάνω από 150 χρόνια.
Διάφορα μουσεία αφιερωμένα σε διάφορους τομείς βρίσκονται στο Μονμοριγιόν. Μεταξύ αυτών,
Το Μονμοριγιόν, πόλη με μεγάλο μεσαιωνικό παρελθόν, είναι μια γοητευτική πόλη χτισμένη στις δύο όχθες του ποταμού Γκαρτάμπ. Είναι δημοφιλής προορισμός, χάρη στο φυσικό περιβάλλον όπου οι χώροι πρασίνου αφθονούν, τις όμορφες όχθες του ποταμού, τη γοτθική γέφυρα, τα παλιά σπίτια, τα μουσεία και μνημεία όπως
Η πόλη φιλοξενεί εκθέσεις βιβλίων και πολιτιστικές εκδηλώσεις.