Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Μοτιλάλ Νεχρού | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | मोतीलाल नेहरू (Χίντι) |
Γέννηση | 6 Μαΐου 1861[1][2][3] Άγκρα |
Θάνατος | 6 Φεβρουαρίου 1931[1][4][2] Λάκναου[5][4] |
Χώρα πολιτογράφησης | Βρετανικές Ινδίες |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Χίντι[6] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ University of Allahabad |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός δικηγόρος (μπάριστερ) |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Swarup Rani Nehru |
Τέκνα | Βιτζάγια Λάκσμι Παντίτ Krishna Hutheesing Τζαβαχαρλάλ Νεχρού |
Γονείς | Gangadhar Nehru και Indrani (Jeorani)[7] |
Αδέλφια | Nandlal Nehru |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | President of the Indian National Congress (1928–1929) member of the Central Legislative Assembly |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μοτιλάλ Νεχρού (1861 - 1931) ήταν Ινδός δικηγόρος και πολιτικός, πρωτεργάτης του Ινδικού Εθνικού Κινήματος και ένας σημαντικός ηγέτης του ινδικού (κόμματος) του Εθνικού Κογκρέσου, αναλαμβάνοντας δύο φορές την προεδρία του. Ήταν ο ιδρυτής και πατριάρχης της πιο ισχυρής πολιτικής οικογένειας της Ινδίας, της οικογένειας Νεχρού-Γκάντι.
Ο Μοτιλάλ Νεχρού γεννήθηκε στις 6 Μαΐου του 1861 στη πόλη Άγκρα της Ινδίας. Καταγόταν από την ινδουιστική βραχμανική κοινότητα των Παντιτζί του Κασμίρ, απ΄ όπου ο παππούς του, του οποίου έφερε το όνομα, εγκαταστάθηκε στο Δελχί το 1812 αναλαμβάνοντας πρώτος δικηγόρος (Vakil) της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών. Ο πατέρας του, Γκαγκαντχάρ Νεχρού, ήταν αστυνομικός (Kotwal) στο Δελχί το 1857, αλλά κατά τη διάρκεια της Ανταρσία της Βεγγάλης, όπου τα βρετανικά στρατεύματα εισέβαλαν στην πόλη, κατέφυγε στην Άγκρα με την οικογένειά του. Τρεις μήνες μετά το θάνατό του (1861) γεννήθηκε ο Μοτιλάλ χωρίς να γνωρίσει έτσι τον πατέρα του.
Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στο Μαχαράτο της Τζαϊπούρ και αργότερα η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αλλαχαμπάντ. Εκεί ολοκληρώνοντας τις εγκύκλιες σπουδές του σε δυτικού τύπου κολέγια μετέβη στο Πανεπιστήμιο όπου και σπούδασε νομικά, αποφοιτώντας το 1883.
Από το 1883 ο Μοτιλάλ ξεκίνησε να δικηγορεί όπου και με τη βοήθεια του πρεσβύτερου αδελφού του Ναντιάλ εισήλθε στο Ανώτατο Δικαστήριο της Αλλαχαμπάντ. Όταν το 1887 πέθανε ο αδελφός του αφήνοντας πίσω του επτά παιδιά, ο 25ετής Μοτιλάλ ανέλαβε τη φροντίδα όλης της πολυμελούς οικογένειας του αδελφού του. Με την επαγγελματική του όμως ανάδειξη κατάφερε όχι μόνο να ξεπεράσει τα όποια οικονομικά προβλήματα αλλά και να λάβει έγκριση για την παρουσία του ακόμα και στο Συμβούλιο της Επικρατείας της Μεγάλης Βρετανίας, συνέπεια της οποίας ήταν οι συχνές επισκέψεις του στην Ευρώπη.
Το 1918 όταν άρχισε ν΄ αναμιγνύεται με την πολιτική και υπό την τότε επίδραση του Μαχάτμα Γκάντι, άρχισε να εγκαταλείπει τον δυτικό τρόπο ζωής, υιοθετώντας πιο πατροπαράδοτο ινδικό τρόπο, συντασσόμενος παράλληλα με το εθνικιστικό κόμμα του Κογκρέσου του οποίου και εξελέγη πρόεδρος το επόμενο έτος, στη σύνοδο του Αρμιτσάρ (Δεκέμβριος 1919). Το 1923 εξελέγη αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη νέα Κεντρική Νομοθετική Συνέλευση της βρετανικής Ινδίας στο Δελχί. Τον Μάρτιο του 1926, απαίτησε ένα αντιπροσωπευτικό συνέδριο για να συντάξει σύνταγμα που να παρέχει μία πλήρη κατάσταση τύπου Dominion στην Ινδία, που να θεσπιστεί από το κοινοβούλιο. Το αίτημα αυτό απορρίφθηκε από τη Γενική Συνέλευση, με συνέπεια ο Μοτιλάλ και οι συνεργάτες του να εγκατέλειψαν τη συνέλευση και να επιστρέψουν στο Κογκρέσο. Στο μεταξύ από το 1916, ο γιος του Μοτιλάλ, ο Τζαβαχαρλάλ Νεχρού άρχισε ν΄ αναδεικνύεται έντονα στη πολιτική με περισσότερη τόλμη, εισχωρώντας και αυτός στο κόμμα του Κογκρέσου.
Όταν για δεύτερη φορά ο Μοτιλάλ εξελέγη στην Καλκούτα (1928) πρόεδρος του κόμματος ήλθε σε κατά μέτωπον σύγκρουση μεταξύ των δύο παρατάξεων που είχαν δημιουργηθεί, εκείνων που παρασκευάζονταν τότε την αποδοχή της Κατάστασης Dominion και εκείνων που απαιτούσαν την πλήρη ανεξαρτησία. Τελικά η διάσπαση αποτράπηκε μετά από πρόταση πως αν η Βρετανία δεν παραχωρούσε "Καθεστώς Dominion" μέσα σε ένα χρόνο, το Κογκρέσο θα απαιτούσε την πλήρη ανεξαρτησία με την έναρξη του αγώνα της πολιτικής ανυπακοής. Συνέπεια αυτής της θέσης ήταν αργότερα να συλληφθεί. Αν και αρχικά υποστήριξε τον Γκάντι, στη συνέχεια τον επέκρινε για ανασταλτικότητα με τις μη-βίαιες κινητοποιήσεις που πρέσβευε, όταν μάλιστα είχαν σημειωθεί κάποια έκτροπα. Τελικά το 1929 ο Μοτιλάλ εγκατέλειψε το κόμμα για να εισχωρήσει στο περισσότερο φιλοαγγλικό κόμμα Σουαράτζ, έχοντας προηγουμένως παραδώσει την προεδρία του κόμματος στο γιο του Τζαβαχαρλάλ που εξελέγη, και με την υποστήριξη του Γκάντι.
Ο Μοτιλάλ Νεχρού ήταν παντρεμένος με την Σουαρούπ Ράνι (Βραχμάνα του Κασμίρ) με την οποία και απέκτησε ένα γιο και δύο κόρες τον Τζαβαχαρλάλ Νεχρού (1889), την Σαρούπ Νεχρού, μετέπειτα Βιτζάγια Λάκσμι Παντίτ (1900) και την Κρίσνα Νεχρού, μετέπειτα Κρίσνα Χουθίσιγκ (1907). Πέθανε στις 6 Φεβρουαρίου του 1931.
Σήμερα, μια σειρά από εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ινδίας φέρουν το όνομά του, όπως το Μοτιλάλ Νεχρού Εθνικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας, στην Αλλαχαμπάντ, το Μοτιλάλ Νεχρού Κολέγιο στο Δελχί, καθώς και το Μοτιλάλ Νεχρού Ιατρικό Κολέγιο επίσης στην Αλαχαμπάντ. Ένας δε κεντρικός δρόμος στο Νέο Δελχί φέρει το όνομά του.