Μουζαφαρίδες (Γκουτζαράτ)

Μουζαφαρίδες (Γκουτζαράτ)
Πληροφορίες ασχολίας
δεδομένα

Η Δυναστεία των Μουζαφαριδών, που μερικές φορές αναφέρεται ως Δυναστεία Αχμανταμπάντ, ήταν σουλτάνοι τού Γκουτζαράτ στη δυτική Ινδία από το 1391 έως το 1583. Ο ιδρυτής της δυναστείας ήταν ο Ζαφάρ Χαν (μετέπειτα Μουζαφάρ Σαχ Α΄), ο οποίος ήταν κυβερνήτης τού Γκουτζαράτ υπό την κυριαρχία της δυναστείας Τουγκλάκ τού σουλτανάτου τού Δελχί. Όταν το σουλτανάτο εξασθένησε από την άλωση τού Δελχί από τον Τιμούρ το 1398, ο Ζαφάρ Χαν χρησιμοποίησε την ευκαιρία να καθιερωθεί ως σουλτάνος ενός ανεξάρτητου Γκουτζαράτ. Ο εγγονός του, ο Αχμέντ Σαχ Α΄, ίδρυσε την πρωτεύουσα στην Αχμανταμπάντ.[1] Η δυναστεία κυβέρνησε για σχεδόν 200 χρόνια, μέχρι την κατάκτηση του Γκουτζαράτ από την αυτοκρατορία των Μουγκάλ το 1572.[2] Το σουλτανικό κράτος είχε φτάσει στο αποκορύφωμα της επέκτασης του υπό τον Μαχμούντ Μπεγκάδα, φτάνοντας ανατολικά στη Μαλβά και δυτικά στον κόλπο του Κουτς.[3]

Καταγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πατέρας του Ζαφάρ Χαν, Σαχαράν, έχει περιγραφεί με διάφορα χαρακτηριστικά: μπορεί να ήταν ένας Τσαουντραρύ[4] ο οποίος ήταν γεωργός το επάγγελμα, ή ένας Ρατζπούτ[5] από το Τανεζάρ στην σύγχρονη Χαρυανά,[6] ή ένας Τανκ Χατρί[7] από το νότιο Παντζάμπ,[8] ή ακόμη και ένας Τζατ που μεταστράφηκε στο Ισλάμ.[9][10] Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μπαχαντούρ Σαχ, το βασίλειο του Γκουτζαράτ περιγραφόταν ως αφγανικής προέλευσης.[11][12][13] Ο Ζαφάρ Χαν υιοθέτησε το όνομα Βατζί-ουλ-Μουλκ. Ο Βατζί-ουλ-Μουλκ και ο αδελφός του ήταν με επιρροή Τσαουνταρί που ήταν αγρότες στο επάγγελμα, αλλά μπορούσαν επίσης να συγκεντρώσουν χιλιάδες μαχητές άνδρες κατά την κλήση τους.[14] Οι Ινδουιστές πρόγονοί του ισχυρίζονταν ότι προέρχονταν από τον Ραματσάντρα, τον οποίο οι Ινδουιστές λάτρευαν ως Θεό. Τέτοιες γενεαλογίες κατασκευάστηκαν για να δοξάσουν τη βασιλική οικογένεια και γενικά δεν γίνονται αποδεκτές.[15] Όταν το σουλτανάτο εξασθένησκε με την άλωση του Δελχί από τον Τιμούρ το 1398, ο Ζαφάρ Χαν χρησιμοποίησε την ευκαιρία να καθιερωθεί ως σουλτάνος ενός ανεξάρτητου Γκουτζαράτ. Ο εγγονός του, ο Αχμέντ Σαχ Α΄, ίδρυσε την πρωτεύουσα στην Αχμεταμπάτ.[1] Η δυναστεία κυβερνούσε για σχεδόν 200 χρόνια, μέχρι την κατάκτηση του Γκουτζαράτ από την αυτοκρατορία των Μουγκάλ το 1572.[2] Το σουλτανικό κράτος έφτασε στο αποκορύφωμα της επέκτασής του υπό τον Μαχμούντ Μπεγκαντά, φτάνοντας ανατολικά στη Μαλβά και δυτικά στον κόλπο του Κουτς.[3]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Gazetteer of the Bombay Presidency: Ahmedabad. Government Central Press. 1879. σελ. 249. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Sen, Sailendra (2013). A Textbook of Medieval Indian History. Primus Books. σελίδες 114–115. ISBN 978-9-38060-734-4. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Sudipta Mitra (2005). Gir Forest and the Saga of the Asiatic Lion. Indus Publishing. σελ. 14. ISBN 978-81-7387-183-2. 
  4. ↑ «The Rise of Muslim Power in Gujarat. A history of Gujarat from 1298 to 1442. [With a map.] | WorldCat.org». www.worldcat.org (στα Αγγλικά). σελ. 138. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2023. The two brothers were chaudharis of a rather numerous agrarian community, tilling the soil, not high in the caste hierarchy but not without strength in the neighborhood 
  5. ↑ Kapadia, Aparna (2018). Gujarat: The Long Fifteenth Century and the Making of a Region. Cambridge University Press. σελ. 8. ISBN 9781107153318. 
  6. ↑ Kapadia, Aparna (2018). In Praise of Kings Rajputs, Sultans and Poets in Fifteenth-century Gujarat. Cambridge University Press. σελ. 8. ISBN 9781107153318. These men, a certain Saharan and his brother Sadhu, were, mostly likely peasants or pastoralists, non-Muslim Tank Rajputs from Thanesar in northwestern India (modern-day Haryana). 
  7. ↑ Wink, André (2003). Indo-Islamic society: 14th - 15th centuries (στα Αγγλικά). BRILL. σελ. 143. ISBN 978-90-04-13561-1. Similarly, Zaffar Khan Muzaffar, the first independent ruler of Gujarat was not a foreign muslim but a Khatri convert, of low subdivision called Tank. 
  8. ↑ Wink, André (2003). Indo-Islamic society: 14th - 15th centuries (στα Αγγλικά). BRILL. σελ. 143. ISBN 978-90-04-13561-1. Similarly, Zaffar Khan Muzaffar, the first independent ruler of Gujarat was not a foreign muslim but a Khatri convert, of a low subdivision called the Tank, originally from Southern Punjab 
  9. ↑ Agnihotri, V.K (1988). Indian History. Allied Publishers. σελίδες B–131. ISBN 9788184245684. 
  10. ↑ Rizvi, S.A.A (1987). The Wonder That Was India. Allied Publishers. σελ. 69. ISBN 9788184245684. The independent kingdom of Gujarat was founded by Zafar Khan, son of Sadharan, a Jat convert to Islam. 
  11. ↑ Collier, Dirk (1 Μαρτίου 2016). The Great Mughals and their India (στα Αγγλικά). Hay House, Inc. ISBN 978-93-84544-98-0. His next opponent was Sultan Bahadur Shah, the ambitious Afghan king of Gujarat. A relatively small but wealthy and increasingly powerful kingdom, which had by now become a place for many disgruntled Afghan warlords from all over Hindustan. 
  12. ↑ Ali, Kausar (1977). A New History of Indo-Pakistan, Since 1526 (στα Αγγλικά). Aziz Publishers. Bahadur Shah was another Afghan chief who had made himself an independent ruler of Malwa and Gujrat. He had given shelter to Alam Khan, the uncle of Ibrahim Lodi and was preparing to fight for the throne in his name. 
  13. ↑ Eraly, Abraham (2000). Emperors of the Peacock Throne: The Saga of the Great Mughals (στα Αγγλικά). Penguin Books India. σελ. 23. ISBN 978-0-14-100143-2. The Afghans, defeated but not crushed, remained in power in Bihar and Bengal ... Further south was the prosperous Afghan kingdom of Gujarat, a rallying ground for ambitious Afghans. 
  14. ↑ «The Rise of Muslim Power in Gujarat. A history of Gujarat from 1298 to 1442. [With a map.] | WorldCat.org». www.worldcat.org (στα Αγγλικά). σελ. 138. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2023. The two brothers were chaudharis of a rather numerous agrarian community, tilling the soil, not high in the caste hierarchy but not without strength in the neighborhood 
  15. ↑ Chandra., MISRA, Satish (1963). The Rise of Muslim Power in Gujarat. A history of Gujarat from 1298 to 1442. [With a map.]. London; Bombay printed. σελ. 137.