Μουχαμάντ Σαχ

Μουχαμάντ Σαχ
Γενικές πληροφορίες
Προφορά
Γέννηση	17  Αυγούστου 1702 ή 7  Αυγούστου 1702 Fatehpur Sikri
Θάνατος	26  Απριλίου 1748 ή 16  Απριλίου 1747 Κόκκινο Οχυρό ή Δελχί
Θρησκεία	Ισλάμ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	καλλιγράφος
Οικογένεια
Σύζυγος	Qudsia Begum
Τέκνα	Αχμάντ Σαχ Μπαχαντούρ Anwer Ali Hazrat Begum
Γονείς	Khujista Akhtar Jahan Shah και Qudsiya Begam
Οικογένεια	Timurid dynasty και Δυναστεία των Μουγκάλ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Αυτοκράτορας των Μουγκάλ (1719–1748)
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Μιρζά Νασίρ-ουντ-Ντιν Μουχμάντ Σαχ, γεννημένος ως Ροσάν Αχτάρ^[1] (7 Αυγούστου 1702 - 26 Απριλίου 1748) ^[1] ήταν ο 13ος αυτοκράτορας των Μουγκάλ από το 1719 έως το 1748.^[2] Ήταν γιος τού Χουτζιστά Αχτάρ, τέταρτου γιου τού Μπαχαντούρ Σαχ Α΄. Μετά από την επιλογή του από τους αδελφούς Σαγίντ της Μπάρχα, ανέβηκε στον θρόνο στην νεαρή ηλικία των 16, υπό την αυστηρή εποπτεία τους.^[3]

Αργότερα τους ξεφορτώθηκε με τη βοήθεια του Νιζάμ-ουλ-Μουλκ (Ασαφ Τζαχ Α΄): ο Σαγίντ Χουσεΐν Αλί Χαν δολοφονήθηκε στο Φατεχπούρ Σικρί το 1720, ενώ ο Σαγίντ Χασάν Αλί Χάν Μπαρά συνελήφθη σε μάχη το 1720 και δηλητηριάστηκε το 1722.^[4] Ο Μουχαμάντ Σαχ ήταν ένας μεγάλος χορηγός των τεχνών, συμπεριλαμβανομένων των μουσικών, πολιτιστικών και διοικητικών εξελίξεων. Το ψευδώνυμο του ήταν "Σαντράνγκ", και μερικές φορές αναφέρεται επίσης ως "Μπαχαντούρ Σαχ Ρανγκιλά" κατά το όνομα τού παππού του Μπαχαντούρ Σαχ Α΄.

Η βασιλεία του Μουχαμάντ Σαχ χαρακτηρίστηκε από την ταχεία και μη αναστρέψιμη πτώση της αυτοκρατορίας των Μουγκάλ, η οποία επιδεινώθηκε από την εισβολή του Ναντέρ Σαχ της Περσίας στην Ινδία, και τη λεηλασία τού Δελχί το 1739. Η πορεία των γεγονότων δεν σοκάρισε και έθλιψε μόνο τους ίδιους τους Μουγκάλ, αλλά και άλλους ξένους, συμπεριλαμβανομένων των Βρετανών.

Ο αυτοκράτορας των Μουγκάλ Μουχαμάντ Σαχ με το γεράκι του, επισκέπτεται τον αυτοκρατορικό κήπο κατά τη δύση τού ήλιου επάνω σε παλανκίνο.

Η φράση Zουμπαν-ί Ουρντου-γί Μουαλά ("Γλώσσα της εξυψωμένης Ορδής", κατά το πλαίσιο της εξυψωμένης Γλώσσας Ουρντού) γραμμένη με Γραφή Νασταλίκ.

Η φράση Λασκαρί Ζαμπάν ("γλώσσαα τού στρατοπέδου") με γραφή Nασταλίκ.

Το Μπαάγκ ε Νααζίρ κτίστηκε από τον Μουχαμάντ Σαχ το 1748.

Ελέφαντες σπρώχνουν τα κανόνια τού πυροβολικού των Μουγκάλ, που τραβούν ταύροι.^[5]

Ένας ελέφαντας και ο μαχούτ του στην υπηρεσία τού αυτοκράτορα των Μουγκάλ, Μουχαμάντ Σαχ.

Ο Μουχαμάντ Σαχ με τον Πέρση εισβολέα Ναντέρ Σαχ, τέχνη από τον ιστορικό της Αυλής του Ναντέρ, Μιρζά Μεχτί Χαν Ασταραμπαντί, ο οποίος ήταν μάρτυρας της συνάντησης.

Ο Μουχαμάντ Σαχ με έναν Αφσαρίδη πρίγκιπα, τέχνη από τον ιστορικό της Αυλής τού Ναντέρ, Μιρζά Μεχτί Χαν Ασταραμπαντί, ο οποίος ήταν μάρτυρας της συνάντησης.

Μετά την είσοδο του Ντλίνου, ο Νάδερ Σαχ ισχυρίστηκε ότι η εισβολή και η κατοχή της Μουγκολικής Αυτοκρατορίας προκλήθηκαν από θρησκευτική αφοσίωση και ότι αν ""Οι δυστυχισμένοι Μαρατά του Δεκκάν"" μετακινούνταν προς το Ντλίσκο, θα μπορούσε να "στολήσει ένα στρατό νικηφόρων Κιζίλμπαχ για να τους οδηγήσει στην άβυσσο της Κόλασης". ^{[6] [7]}

Ραό Μπαλ Κισάν Τσατρί στο Καρνάλ.

Ο Ναντέρ Σαχ ανακαλύπτει ότι οι στρατιώτες του σκοτώθηκαν σε ταραχές. Από τον Σάριτζ Βίκτωρ (1909) "Το μυθιστόρημα της αυτοκρατορίας: η Ινδία.

Περιφέρειες της αυτοκρατορίας των Μουγκάλ το έτος 1740.

Ο αυτοκράτορας των Μουγκάλ, Μουχαμάντ Σαχ και η οικογένειά του.

Τάφος του Μουχαμάντ Σαχ, στην αυλή του Νιζαμουντίν Νταργκά.

• 
  Αργυρό νόμισμα που κόπηε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Μουχαμάντ Σαχ.
• 
  Αργυρό νόμισμα που κόπηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Μουχαμάντ Σαχ από τη Βομβάη .
• 
  Νόμισμα τού Τζαϊπούρ από την εποχή του Ισβαρί Σινγκ, στο όνομα του Μουχαμάντ Σαχ. Νομισματοκοπείο Σαβαού Τζαϊπούρ, χρονολογείται από το 1744/5.
• 
  Ρουπία από τους Γάλλους στο όνομα του Mουχαμάντ Σαχ (1719-1748) για το εμπόριο της Βόρειας Ινδίας, που κόπηκε στο Ποντισερύ.
• 
  Κοχ-ι-Νουρ.
• 
  Νταργιά-ε-Νουρ.

Βλέπε επίσης

• Μάχη του Καρνάλ
• Κοχ-ι-Νουρ
• Θρόνος των Παγωνιών
• Μάχες που ενεπλάκη η αυτοκρατορία των Μουγκάλ
• Αχιργβάλ
• Ρεβαρί

Αναφορές

1. «Muhammad Shah». Encyclopædia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2017. 
2. Sen, Sailendra (2013). A Textbook of Medieval Indian History. Primus Books. σελ. 193. ISBN 978-9-38060-734-4. 
3. Krishna (2022). The Wonder That Is Urdu. Motilal Banarsidass. σελ. 121. ISBN 9788120843011. 
4. Shaharyar M. Khan (2000). The Begums of Bhopal (illustrated έκδοση). I.B.Tauris. σελ. 18. ISBN 978-1-86064-528-0. 
5. «Elephants pushing cannons drawn by bullocks, Kota». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2014. 
6. Frances Pritchett. «part2_19». columbia.edu. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2014. 
7. Muhammad Latif, The History of the Panjab (Calcutta, 1891), p. 200.

Εξωτερικές συνδέσεις

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Muhammad Shah στο Wikimedia Commons
• Αναφορές σχετικά με το θέμα Μουχαμάντ Σαχ στα Βικιφθέγματα
• [1]Sufinama.org/poets/muhammad-shah-rangila/" id="mwBDs" rel="mw:ExtLink nofollow">Ποίηση του Μουχάμεντ Σαχ Ράνγκιλα στο Sufinama.org
• Haryana Digdarshan. Arihant Publications India limited. 2021. ISBN 9789325294486.