2010 | |||
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 2 Αυγούστου 1972 | ||
Τόπος γέννησης | Χαΐλ, Σαουδική Αραβία | ||
Ύψος | 1,92 μ. | ||
Θέση | Τερματοφύλακας | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1989–1999 | Αλ Ταΐ ΦΚ | 176 | (0) |
1999–2010 | Αλ Χιλάλ ΦΚ | 230 | (0) |
Σύνολο | 406 | (0) | |
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1993–2006 | Σαουδική Αραβία | 178 | (0) |
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Μοχάμεντ Αμπντουλαζίζ Αλ-Ντεαγέα (Mohamed Abdullaziz Al-Deayea, αραβικά: محمد عبدالعزيز الدعيع, γεννήθηκε 2 Αυγούστου 1972) είναι Σαουδάραβας πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως τερματοφύλακας. Έπαιξε σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα με την Εθνική Σαουδικής Αραβίας και αγωνίστηκε σε συνολικά 178 επίσημους διεθνείς αγώνες, ρεκόρ για τερματοφύλακα.[1][2] Επίσης αναδείχθηκε ο Καλύτερος Τερματοφύλακας του 20ού αιώνα στην Ασία.[3]
Ο Αλ-Ντεαγέα μοίρασε την επαγγελματική του σταδιοδρομία μεταξύ των συλλόγων Αλ-Ταΐ και Αλ Χιλάλ. Αρχικά ξεκίνησε ως χειροσφαιριστής, αλλά πείστηκε από την ομάδα του και τον μεγαλύτερο αδελφό του Αμπντουλάχ να γίνει ποδοσφαιριστής. Ο Μοχάμεντ ήταν υπό μεγάλη πίεση στην αρχή της σταδιοδρομίας του, επειδή έπρεπε να συνεχίσει στα χνάρια του αδελφού του Αμπντουλάχ, ο οποίος ήταν νικητής του Ασιατικού Κυπέλλου Εθνών και φημισμένος τερματοφύλακας.
Ο Αλ-Ντεαγεά έχει 178 συμμετοχές με την Εθνική Σαουδικής Αραβίας με την τελευταία του εμφάνιση στις 11 Μαΐου 2006. Η επίδοση αυτή ήταν ρεκόρ κόσμου όταν σημειώθηκε καταρρίπτοντας το ρεκόρ του Μεξικανού Κλαούντιο Σουάρες.[2][4] Ήταν βασικό μέρος μιας χρυσής γενιάς που έφτασε σε τέσσερα διαδοχικά Παγκόσμια Κύπελλα και κατέκτησε το Ασιατικό Κύπελλο Εθνών το 1996. Έγινε βασικός το 1994 στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 έχοντας ήδη τον πρώτο διεθνή του τίτλο στο Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 16 ετών το 1989 στη Σκωτία. Οι Δυτικοασιάτες ήταν σε μεγάλο βαθμό άγνωστοι εκτός των ασιατικών ποδοσφαιρικών κύκλων όταν έκαναν το ντεμπούτο τους στην παγκόσμια σκηνή, αλλά νικώντας το Βέλγιο με 1-0 προκρίθηκαν στους 16. Ακολούθησε ο αποκλεισμός από τη Σουηδία, αλλά το τουρνουά παραμένει το καλύτερο της Σαουδικής Αραβίας και το καλύτερο του Αλ Ντεαγέα όσον αφορά τα γκολ που δέχθηκε (έξι σε τέσσερα παιχνίδια και το μοναχικό καθαρό του φύλλο). Το 1998 στη διοργάνωση της Γαλλίας, στην αναμέτρηση με τη γηπεδούχο και μετέπειτα πρωταθλήτρια Γαλλία ο τερματοφύλακας κατάφερε να κρατήσει μακριά τους Γάλλους μέχρι οκτώ λεπτά πριν από το ημίχρονο πριν αυτοί επικρατήσουν με 4-0 σε αγώνα που οι φιλοξενούμενοι έμειναν με 10 παίκτες. Η ισοπαλία με 2-2 εναντίον της Νότιας Αφρικής, ήταν και η μοναδική καλή στιγμή στη διοργάνωση. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 ο Αλ-Ντεαγέα ήταν αρχηγός της χώρας του, αλλά στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο σε ασιατικό έδαφος θα αποδεικνυόταν το χειρότερο σε βαθμούς και γκολ. Τέσσερα χρόνια αργότερα στη Γερμανία το 2006, ο Αλ-Ντεαγέα επιλέχθηκε ξανά στην ομάδα της χώρας του, αλλά δεν ήταν πλέον η πρώτη επιλογή, παραμένοντας στον πάγκο.[5] Κλείνοντας τη διεθνή του καριέρα είχε διατηρήσει ανέπαφη την εστία του σε 78 αγώνες, επίδοση ρεκόρ κόσμου που ξεπεράστηκε μόνο από τον Ίκερ Κασίγιας.[6]
Στις 22 Ιουνίου 2010, ο Αλ-Ντεαγέα ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο σε ηλικία 37 ετών. Στις 5 Ιανουαρίου 2012, οργανώθηκε ένας μεγάλος αγώνας αποχαιρετισμού μεταξύ της Αλ Χιλάλ και της Γιουβέντους. 70.000 φίλαθλοι είχαν συγκεντρωθεί στο Στάδιο Βασιλιά Φαχντ. Ο αγώνας έληξε 1-7 υπέρ της Γιουβέντους με ένα γκολ από τον Σαάντ Αλ-Χάρτι. Τα γκολ της Γιουβέντους σημειώθηκαν από τους Αλεσσάντρο Ντελ Πιέρο (δύο), Έλτζερο Έλια, Αρτούρο Βιδάλ, Τζόρτζιο Κιελίνι, Σιμόνε Πέπε και Φάμπιο Κουαλιαρέλα.[7]
Ομάδα | Σεζόν | Πρωτάθλημα | Κύπελλο | ACL | Σύνολο | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Συμ. | Γκολ | Συμ. | Γκολ | Συμ. | Γκολ | Συμ. | Γκολ | ||
Αλ-Ταΐ | 1991–92 | 22 | - | - | - | - | - | 22 | - |
1992–93 | 22 | - | - | - | - | - | 22 | - | |
1993–94 | 22 | - | - | - | - | - | 22 | - | |
1994–95 | 22 | - | - | - | - | - | 22 | - | |
1995–96 | 22 | - | - | - | - | - | 22 | - | |
1996–97 | 22 | - | - | - | - | - | 22 | - | |
1997–98 | 22 | - | - | - | - | - | 22 | - | |
1998–99 | 22 | - | - | - | - | - | 22 | - | |
Σύνολο | 176 | - | - | - | - | - | 176 | - | |
Αλ Χιλάλ | 1999-00 | 22 | - | 4 | 7 | - | 33 | - | |
2000–01 | 22 | - | 2 | - | - | - | 24 | - | |
2001–02 | 22 | 1 | - | - | 5 | - | 27 | 1 | |
2002–03 | 22 | 1 | 4 | - | - | - | 26 | 1 | |
2003–04 | 22 | - | 4 | - | 3 | - | 29 | - | |
2004–05 | 22 | 1 | 5 | - | 4 | - | 31 | 1 | |
2005–06 | 22 | - | 5 | - | - | - | 27 | - | |
2006–07 | 21 | - | 4 | - | 6 | - | 31 | - | |
2007–08 | 21 | - | 5 | - | 6 | - | 32 | - | |
2008–09 | 21 | - | 4 | - | 7 | - | 32 | - | |
2009–10 | 20 | - | 1 | - | 4 | 0 | 25 | 0 | |
Σύνολο | 230 | 3 | 38 | 0 | 39 | 0 | 310 | 3 | |
Σύνολο σταδιοδρομία | 413 | 3 | 38 | 0 | 39 | 0 | 493 | 3 |
Σαουδική Αραβία | ||
---|---|---|
Έτος | Συμ. | Γκολ |
1993 | 16 | 0 |
1994 | 21 | 0 |
1995 | 6 | 0 |
1996 | 21 | 0 |
1997 | 23 | 0 |
1998 | 22 | 0 |
1999 | 15 | 0 |
2000 | 15 | 0 |
2001 | 12 | 0 |
2002 | 13 | 0 |
2003 | 0 | 0 |
2004 | 4 | 0 |
2005 | 0 | 0 |
2006 | 8 | 0 |
Σύνολο | 178 | 0 |