Μοχάμετ Αμπντελαζίζ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | محمد عبد العزيز (Αραβικά) |
Γέννηση | 17 Αυγούστου 1947 Τιντούφ |
Θάνατος | 31 Μαΐου 2016[1][2][3] Τιντούφ |
Αιτία θανάτου | καρκίνος του πνεύμονα |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Χώρα πολιτογράφησης | Λαϊκή Αραβική Δημοκρατία της Σαχάρας Γαλλία (έως 1962) |
Θρησκεία | Σουνιτισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αραβικά Γαλλικά Ισπανικά |
Σπουδές | πανεπιστήμιο Μοχάμετ Ε΄ |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Μέτωπο Πολισάριο |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Khadidja Hamdi[4] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Πρόεδρος της Αραβικής Λαϊκής Δημοκρατίας της Σαχάρας (1982–2016) γενικός γραμματέας (1976–2016, Μέτωπο Πολισάριο) |
Βραβεύσεις | Τάγμα της Πλάγια Γκιρόν |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μοχάμετ Αμπντελαζίζ (Mohamed Abdelaziz, 17 Αυγούστου 1947 - 31 Μαΐου 2016) ήταν πρόεδρος της Αραβικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Σαχάρας από τις 30 Αυγούστου του 1976 ως τον θάνατό του. Υπήρξε επίσης Γενικός Γραμματέας του Μετώπου των ανταρτών Πολισάριο. Ομιλούσε γαλλικά, αραβικά και ισπανικά. Ζούσε εξόριστος σε στρατόπεδα προσφύγων στην επαρχία Τιντούφ, στη δυτική Αλγερία.
Γεννήθηκε στο Μαρακές του Μαρόκου, στις 17 Αυγούστου του 1947.[5] Καταγόταν από οικογένεια Βεδουίνων της Σαχάρας από το ανατολικό υποφύλο Ρεγκουιμπάτ. Στη δεκαετία του 1970 φοίτησε σε πανεπιστήμια στο Μαρόκο και έγινε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Μετώπου Πολισάριο, ενός κινήματος που ξεκίνησε ένοπλο αγώνα κατά της Ισπανίας (αποικιοκρατικής δύναμης τότε), με στόχο την ανεξαρτησία, το 1973.
Από το 1976 μέχρι τον θάνατο του, ήταν ΓΓ του κινήματος, αντικαθιστώντας το Μαχφούντ Αλί Μπέιμπα, ο οποίος είχε αναλάβει προσωρινός Γενικός Γραμματέας μετά την εκτέλεση του Ελ-Ουαλί Μουσταφά Σαγιέντ στη Μαυριτανία. Από την ίδια περίοδο ήταν πρόεδρος της Αραβικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Σαχάρας (SADR) και είχε ενεργό συμμετοχή στη σύνταξη του Συντάγματος της Δυτικής Σαχάρας.
Σύμφωνα με πρώην μέλη του κινήματος Πολισάριο, ο Αμπντελαζίζ "επιλέχθηκε" από την Αλγερία ως αρχηγός της οργάνωσης αν και δεν ανήκε στο στενό κύκλο των ιδρυτών της και και πάντοτε θεωρούσε εαυτόν έναν από τους ανθρώπους της.[6]
Θεωρούταν κοσμικός εθνικιστής[7] και επέδειξε μετριοπάθεια, αποδεχόμενος και υποστηρίζοντας το σχέδιο Μπέικερ του ΟΗΕ το 2003. Υπό την ηγεσία του, το Μέτωπο Πολισάριο εγκατέλειψε τον αραβικό εθνικιστικό προσανατολισμό του και οργανώθηκε στη γραμμή μιας φιλελεύθερης δημοκρατίας, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης σε πολυκομματισμό και στην οικονομία της αγοράς. Επιδίωξε την υποστήριξη από τις χώρες της Δύσης, ιδίως από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, με ελάχιστη επιτυχία.
Δέχτηκε επικρίσεις από το κίνημά του επειδή επέμενε στη διπλωματική οδό και εγκατέλειψε τον ένοπλο αγώνα εναντίον του Μαρόκου. Κάποιοι άλλοι θεωρούσαν ότι ο Αμπντελαζίζ δεν μπορεούσε να διατάξει την επιστροφή σε πολεμικές επιχειρήσεις χωρίς έγκριση από την Αλγερία.
Ο πατέρας του, που ζει στο Μαρόκο, έχει δηλώσει "περήφανος που είναι Μαροκινός" και εξέφρασε την επιθυμία να τον επισκεφθεί κάποτε ο γιος του στο Μαρόκο.[8]
Πέθανε από καρκίνο τον Μάιο του 2016.[9] Υπηρεσιακός πρόεδρος ανέλαβε ο Χατρί Αντούχ.