Συντεταγμένες: 41°20′19″N 22°55′39″E / 41.33861°N 22.92750°E
Μπέλλες | |
---|---|
Ύψος | 2.029 μέτρα |
Χώρες | Ελλάδα, Βουλγαρία και Βόρεια Μακεδονία |
wikidata ( ) |
Η οροσειρά Μπέλλες ή Κερκίνη (βουλγαρικά: Беласица, σλαβομακεδονικά: Беласица, μτφ. Belasitsa) βρίσκεται στην περιοχή της Μακεδονίας και ανήκει στην Ελλάδα (νότιο και ανατολικό τμήμα, σε ποσοστό 45%), στη Βόρεια Μακεδονία (δυτικό τμήμα, σε ποσοστό 35%) και τη Βουλγαρία (βόρειο τμήμα, σε ποσοστό 20%). Αποτελεί φυσικό σύνορο της Ελλάδας αφενός από νότο, και αφετέρου Βουλγαρίας και Βόρειας Μακεδονίας από βορρά. Στο ελληνικό τμήμα βρίσκεται στις περιφερειακές ενότητες Σερρών και Κιλκίς. Η Κερκίνη ανήκει στην οροσειρά του Δυτικού Ορβήλου, της οποίας αποτελεί το νοτιότερο τμήμα.
Η περιοχή του Μπέλλες χαρακτηρίστηκε ευρωπεριοχή το 2003. Επίσης, είναι προστατευόμενος βιότοπος του Natura 2000.[1]
Η οροσειρά βρίσκεται βορειοανατολικά της λίμνης Δοϊράνης και έχει μήκος περίπου 60 χλμ. και πλάτος 7 με 9 χλμ. σε απόσταση περίπου 95 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη. Το υψηλότερο σημείο της βρίσκεται στην κορυφή Ράντομιρ (Radomir – Kalabak), στα 2.029 μέτρα, ενώ το γενικότερο υψόμετρο ποικίλλει μεταξύ των 300 και 1900 μέτρων πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Η περιοχή έχει Ηπειρωτικό κλίμα με παγερούς χειμώνες και δροσερά καλοκαίρια.
Η οροσειρά του Μπέλλες ταυτίζεται με τη δασώδη και ακατοίκητη Κερκίνη, που μνημονεύεται από τον Θουκυδίδη στην περιγραφή της πορείας του Σιτάλκη, βασιλιά των Θρακών Οδρυσών, κατά την εκστρατεία του εναντίον της Μακεδονίας (το 429 π.Χ.). Επίσης, ταυτίζεται με τον Δυτικό Όρβηλο ή καλύτερα αποτελούσε παρακλάδι του, αφού σύμφωνα με τον Ηρόδοτο υψωνόταν πλάι στην αρχαία λίμνη Πρασιάδα (σημ. Δοϊράνη).[2]
Η περιοχή έγινε πεδίο σημαντικών μαχών κατα τη βυζαντινή περίοδο. Η Μάχη του Κλειδίου διεξήχθη στις 29 Ιουλίου 1014 μεταξύ της Βυζαντινής και της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας, στην περιοχή μεταξύ των οροσειρών της Κερκίνης και του Δυτικού Ορβήλου, κοντά στο χωριό Κλειδίον (σήμερα στη Βουλγαρία) και έληξε με νίκη των Βυζαντινών. Η αποφασιστική μάχη έγινε με επίθεση των Βυζαντινών, υπό την ηγεσία του στρατηγού Νικηφόρου Ξιφία, και είχε ως αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή των Βουλγάρων.[3][4]
Η Μάχη του Δημητρίτζη[5][6] διεξήχθη στην περιοχή της Σιντικής Σερρών το 1185, μεταξύ των δυνάμεων του Βυζαντινού στρατού και των Νορμανδών του Βασιλείου της Σικελίας, οι οποίοι είχαν πρόσφατα αλώσει τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, τη Θεσσαλονίκη. Ήταν καθοριστική βυζαντινή νίκη, η οποία τερμάτισε οριστικά τη νορμανδική απειλή για την Αυτοκρατορία.[7][8]
|