Ο Μπράιαν Κόουεν (Brian Cowen, 10 Ιανουαρίου 1960-) είναι Ιρλανδός πολιτικός, πρώην αρχηγός του κόμματος Φίανα Φαλ και ο 11οςπρωθυπουργός της χώρας του από το 2008 ως το 2011. Ανακοίνωσε το τέλος της πολιτικής του καριέρας το 2011. Ο Κόουεν σήμερα θεωρείται ένας από τους χειρότερους Πρωθυπουργούς της Ιρλανδίας, λόγω του κακού χειρισμού της κυβέρνησής του στη σοβαρή οικονομική κρίση που έπληξε την Ιρλανδία το 2008 και έχει ασκηθεί σκληρή κριτική στο πρόσωπό του ακόμα και από μέλη του κόμματός του.
Γεννήθηκε στο Τάλλαμορ, στις 10 Ιανουαρίου του 1960. Έκανε σπουδές Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου. Είναι παντρεμένος με τη Μαίρη Μολόι και έχουν δύο κόρες[6].
Εκλέγεται συνεχώς βουλευτής στο Laois-Offaly από το 1984. Το Σεπτέμβριο του 2004 έγινε υπουργός Οικονομικών, ενώ νωρίτερα θήτευσε στα υπουργεία Εργασίας (1992–1993), Τεχνών, Αθλητισμού και Τουρισμού (1993), Μεταφοράς, Ενέργειας και Επικοινωνιών (1993–1994), Υγείας και Παιδικής Φροντίδας (1997–2000) και Εξωτερικών (2000–2004)[7]. Εξελέγη ηγέτης του κόμματος Fianna Fáil στις 9 Απριλίου του 2008.[8]
Στις 7 Μαΐου του 2008 μία μέρα μετά την παραίτηση του προκατόχου του, Μπέρτι Αχέρν, ψηφίστηκε ως νέος πρωθυπουργός (τίσεχ) και ανέλαβε καθήκοντα την ίδια ημέρα.
Ο Κόουεν που υποστηρίχθηκε από το κυβερνών κόμμα Fianna Fail (FF), εξασφάλισε 88 έδρες επί συνόλου 166 της Dail. Είχε προωθηθεί ως δελφίνος από τον απερχόμενο πρωθυπουργό Αχέρν[9].
Το Δεκέμβριο του 2008 ο Κόουεν ήταν προτελευταίος στον κατάλογο με τους καλύτερους ηγέτες στις χώρες της ΕΕ το 2008, που συνέταξε η γαλλική οικονομική εφημερίδα La Tribune.[10]
Στις 12 Ιουνίου του 2008 οι Ιρλανδοί καταψήφισαν σε δημοψήφισμα τη συνθήκη της Λισαβόνας και η ετυμηγορία αυτή θεωρήθηκε ως διαμαρτυρία προς την κυβέρνηση του Κόουεν από τους πολιτικούς αναλυτές.[11] Ο ίδιος ο πρωθυπουργός παραδέχθηκε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στις 12 Μαΐου του 2008 ότι δεν είχε διαβάσει ολόκληρη τη συνθήκη.[12]
Η κυβέρνηση του Κόουεν έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από το Κοινοβούλιο στις 15 Ιουνίου 2010, με 82 ψήφους υπέρ και 77 κατά.[13]
Στις 22 Ιανουαρίου 2011 ανακοίνωσε την παραίτησή του από την ηγεσία του Φίανα Φαλ σημειώνοντας, ωστόσο, ότι θα παραμείνει επικεφαλής της κυβέρνησης έως τις πρόωρες εκλογές που θα διεξαχθούν στις 25 Φεβρουαρίου.[14]
Λίγες ημέρες μετά, στις 31 Ιανουαρίου 2011 ανακοίνωσε ότι δεν θα ήταν υποψήφιος στις επικείμενες εκλογές, τερματίζοντας την πολιτική του καριέρα.[15]