Μπρίτζετ της Υόρκης

Μπρίτζετ της Υόρκης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Bridget of York (Αγγλικά)
Γέννηση	10  Νοεμβρίου 1480 Eltham Palace
Θάνατος	1517 Ντάρτφορντ
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Θρησκευτικό τάγμα	Τάγμα των Δομινικανών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μοναχή
Οικογένεια
Τέκνα	Agnes of Eltham
Γονείς	Εδουάρδος Δ΄ της Αγγλίας[1] και Ελισάβετ Γούντβιλ[1]
Αδέλφια	Μαργαρίτα της Υόρκης Αικατερίνη της Υόρκης Ελισάβετ της Υόρκης Σεσίλ της Υόρκης Μαρία της Υόρκης Άννα της Υόρκης Γέωργιος Πλανταγενέτης, 1ος Δούκας του Μπέντφορντ Εδουάρδος Ε΄ της Αγγλίας Ριχάρδος του Σρούσμπερυ, δούκας της Υόρκης Θωμάς Γκρέι, 1ος Μαρκήσιος του Ντόρσετ Ριχάρδος Γκρέι Αρθούρος Πλανταγενέτης, 1ος Υποκόμης του Λίσλ
Οικογένεια	Οίκος της Υόρκης
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Μπρίτζετ της Υόρκης (Έλθαμ, 10 Νοεμβρίου 1480 - 1517) Αγγλίδα πριγκίπισσα από τον Οίκο της Υόρκης ήταν έβδομο παιδί και ένατη κόρη του Εδουάρδου Δ΄ της Αγγλίας και της Ελισάβετ Γούντβιλ. Τα μεγαλύτερα αδέλφια της Μπρίτζετ ήταν : Ελισάβετ της Υόρκης, Μαρία της Υόρκης, Σεσίλ της Υόρκης, Εδουάρδος Ε΄ της Αγγλίας, Μαργαρίτα της Υόρκης, Ριχάρδος του Σρούσμπερυ, δούκας της Υόρκης, Άννα της Υόρκης, Γεώργιος Πλανταγενέτης, 1ος δούκας του Μπέντφορντ και Αικατερίνη της Υόρκης. Η Μπρίτζετ ήταν επίσης μικρότερη θεία του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας.

Μοναχή

Η αφιέρωση της Μπρίτζετ στο μοναστήρι, από τον James Northcote (1822)

Η Μπρίτζετ γεννήθηκε στο Έλθαμ και βαπτίστηκε στις 11 Νοεμβρίου 1480 από τον Έντουαρντ Στόρ, επίσκοπο του Τσίτσεστερ. Οι νονές της ήταν η γιαγιά της Σεσίλ Νέβιλ, δούκισσα της Υόρκης και η μεγαλύτερη αδελφή της Ελισάβετ της Υόρκης, νονός της ήταν ο Ουίλιαμ Βέινφλτ, επίσκοπος του Ουίντσεστερ (1398 - 1486), η θεία της Μαργαρίτα Λαίδη του Μαλτράβερς ήταν επίσης νονά.^[2] Η Μπρίτζετ της Υόρκης πήρε το όνομα της από την Αγία Μπρίτζετ της Σουηδίας.^[3] Οι γονείς της από την πρώτη μέρα που γεννήθηκε σαν μικρότερο παιδί και κόρη αποφάσισαν να την αφιερώσουν στην θρησκεία, μπήκε στην μονή του Ντάρτφορντ την περίοδο 1486 - 1492 και έγινε μοναχή.^[4] Οι μοναχές αφιερώνονταν σε μια στοχαστική ζωή, που σημαίνει ότι περνούσαν το χρόνο τους στην προσευχή και την πνευματική αναψυχή, όπως τη λατρευτική ανάγνωση.^[5] Πράγματι, το 1495 η Σεσίλ Νέβιλ, η Δούκισσα της Υόρκης, γιαγιά και νονά της Μπρίτζετ, της άφησε τρία τέτοια βιβλία.

Η Μπρίτζετ είχε από την αρχή στενές σχέσεις με την μεγαλύτερη αδελφή της Ελισάβετ και της πλήρωνε πολλά έξοδα.^[6] Μετά τον γάμο της με τον Ερρίκο Ζ΄ της Αγγλίας και την άνοδο της στον θρόνο εξακολουθούσε να την χρηματοδοτεί και επικοινωνούσαν μεταξύ τους με απεσταλμένους.^[7] Η Μπρίτζετ άφησε το Ντάρτφορντ μόνο μια φορά για να παραστεί στην κηδεία της μητέρας της (1492). Σύμφωνα με μύθους, είχε μια κόρη, την Αγνή του Έλθαμ, την οποία υποστήριζε οικονομικά η βασίλισσα. Ωστόσο, δεν είναι αποδεδειγμένο.^[8] Η Μπρίτζετ πέθανε γύρω στο 1517.^[9][10]

Παραπομπές

1. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
2. Routh, "Princess Bridget," in The Ricardian, June 1975, p. 13
3. Anne F. Sutton and Livia Visser-Fuchs, The Royal Funerals of the House of York at Windsor, Richard III Society, 2005, p. 110.
4. Mary Anne Everett Green, Lives of the Princesses of England. London: Longman, Brown, Green, Longman and Robers, 1857. Vol. 4, p. 46.
5. Paul Lee, Nunneries, Learning and Spirituality in Late Medieval English Society: the Dominican Priory of Dartford, p. 135.
6. Weir, Alison (November 7, 2013). Elizabeth of York: The First Tudor Queen. Random House. pp. 489
7. Green, p. 47.
8. https://www.susanhigginbotham.com/posts/bridget-of-york-a-royal-nun/
9. Sutton and Visser-Fuchs, p. 73.
10. Routh, p. 14.

Πηγές

• Anne F. Sutton and Livia Visser-Fuchs, The Royal Funerals of the House of York at Windsor, Richard III Society, 2005
• Mary Anne Everett Green, Lives of the Princesses of England. London: Longman, Brown, Green, Longman and Robers, 1857
• Routh, "Princess Bridget," in The Ricardian, June 1975
• Weir, Alison (November 7, 2013). Elizabeth of York: The First Tudor Queen