| Μπρατζαμπούλι | |
|---|---|
| Περιοχή | Μπανγκλαντές |
| Φυσικοί ομιλητές | κανένα |
| Σύστημα γραφής | Βεγγαλικό αλφάβητο |
| ISO 639-1 | — |
| ISO 639-2 | — |
| ISO 639-3 | — |
| Glottolog | κανένα[1] |
Η Μπρατζαμπούλι (ব্রজবুলি) είναι μια τεχνητή λογοτεχνική γλώσσα διαδόθηκε από τον ποιητή Βιντγιαπάτι.[2][3] Οι στίχοι του στα Μπρατζαμπούλι για την αγάπη του Ράντα και του Κρίσνα θεωρείται η καλύτερη δουλειά του.[4] Άλλοι ποιητές μιμήθηκαν τη γραφή του και η γλώσσα που καθιερώθηκε τον 16ο αιώνα. Μεταξύ των μεσαιωνικών Βεγγαλέζων ποιητών που έγραψαν στη γλώσσα είναι οι Ναροττάμα Ντάσα, Μπαλαράμ Ντας, Τζνανάντας και Γκομπινταντάς Καμπιράτζ.[5]
Ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ επίσης έγραψε το Μπανουσίμχα Θακουρέρ Πανταβάλι (1884) σε αυτή τη γλώσσα (αρχικά προώθησε τους στίχους ως αυτούς ενός νεοανακαλυφθέντος ποιητή, του Μπανουσίνγκα). Άλλα πρόσωπα της Βεγγαλικής Αναγέννησης του 19ου αιώνα, όπως ο Μπανκίμ Τσάντρα Τσαττοπαντγιάι, επίσης έχουν γράψει στα Μπρατζαμπούλι. Η σωζόμενη λογοτεχνία στα Μπρατζαμπούλι αποτελείται από περίπου 5.000 ποιήματα.[6]
Η Μπρατζαμπούλι είναι κυρίως Μαϊθίλι (επίσης διαδεδομένη κατά τη διάρκεια της μεσαιωνικής περιόδου), αλλά οι μορφές της είναι τροποποιημένες για να μοιάζουν με τα Βεγγαλικά.