Μπόρκα Παβίτσεβιτς | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Борка Павићевић (Serbo-Croatian (Cyrillic script)) και Borka Pavićević (Serbo-Croatian (Latin script)) |
Γέννηση | 5 Ιουνίου 1947 Κότορ[1] |
Θάνατος | 30 Ιουνίου 2019 Βελιγράδι |
Κατοικία | Βελιγράδι |
Χώρα πολιτογράφησης | Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Σερβία και Μαυροβούνιο Σερβία Μαυροβούνιο |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Σερβικά[2] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο Τεχνών στο Βελιγράδι |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | δραματουργός δημοσιογράφος cultural activist διευθυντής θεάτρου[3] |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Movement of Free Citizens |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Λεγεώνα της Τιμής |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μπόρκα Παβίτσεβιτς (γεννηθείσα στο Κότορ της τότε Γιουγκοσλαβίας το 1947) είναι Σέρβα δραματουργός, αρθρογράφος εφημερίδας και πολιτιστική ακτιβίστρια. Περιγράφεται επίσης ως "δραματουργός, φιλελεύθερη και ειρηνική διανοούμενη του Βελιγραδίου",[4] ίδρυσε το Κέντρο Πολιτισμικής Απολύμανσης το 1994 και είναι συνιδρυτής του κύκλου του Βελιγραδίου.
Γεννημένη στο Κότορ, η Παβίτσεβιτς είναι απόφοιτος της Ακαδημίας Θεάτρου, Κινηματογράφου, Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης του Βελιγραδίου το 1971. Η καριέρα της στο θέατρο έχει διαρκέσει δεκαετίες. Για δέκα χρόνια, ο Παβίτσεβιτς ήταν δραματουργός στο Atelje 212.[5] Ίδρυσε το 1981 το Θέατρο Νέας Ευαισθησίας σε ένα ζυθοποιείο του Βελιγραδίου. Από το 1984 έως το 1991 συμμετείχε στο καλλιτεχνικό κίνημα «KPGT» (Kazaliste Pozoriste Gledalisce Teatar). Ήταν θεατρικός συγγραφέας και καλλιτεχνικός διευθυντής του Δραματικού Θεάτρου του Βελιγραδίου, μέχρι να αφεθεί να φύγει το 1993 λόγω των πολιτικών της απόψεων.[6] Εργάστηκε επίσης ως νομικός για το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου του Βελιγραδίου. Έχει εργαστεί στην οργάνωση για 20 χρόνια. Συνιδρυτής του Κύκλου του Βελιγραδίου,[7][8] είναι τακτική αρθρογράφος εφημερίδων.
Ο Pavićević ίδρυσε το Κέντρο Πολιτισμικής Απολύμανσης, το 1994, αφιερωμένο στη δημιουργία κάθαρσης,[5] και έχει διοργανώσει πάνω από 5.000 εκδηλώσεις, εκθέσεις, διαδηλώσεις και διαλέξεις. Ήταν ένας από τους υπογράφοντες της Διακήρυξης του Κινήματος Πολιτικής Αντίστασης το 2012 και είναι ο συν-συγγραφέας του βιβλίου Βελιγράδι, το Βελιγράδι μου.[5] Η Παβίτσεβιτς έχει λάβει πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων το Βραβείο Όττο Ρένε Καστίγιο για το Πολιτικό Θέατρο (2000), το Βραβείο για την Ειρήνη και τον Πολιτισμό του Ιδρύματος Χιροσίμα (2004), το βραβείο Οσβαγιάνγιε σλομπόντε από το ίδρυμα Μάγια Μαρσίτσεβιτς Τάσιτς (2005), το Βραβείο Διαδρομών από το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Ίδρυμα (2009/2010), και από τη Λεγεώνα της Τιμής από την Κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας (2001).[9][10][11]
Είναι παντρεμένη με τον δικηγόρο ανθρωπίνων δικαιωμάτων Νίκολα Μπάροβιτς,[10] και ζει στο Βελιγράδι.[12]