Η Μυσική γλώσσα ήταν η γλώσσα των Μυσών. Γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα για αυτήν λόγω έλλειψης επιγραφικού υλικού. Ο Στράβων ανέφερε ότι η Μυσική γλώσσα ήταν μία μίξη της Φρυγικής και της Λυδικής. Ο Αθήναιος υποστήριζε ότι η Μυσική έμοιαζε περισσότερο στην γλώσσα της Παιονίας.
Η μοναδική σωζόμενη επιγραφή που θεωρείται Μυσική, βρέθηκε στο Ουιουτσέκ της Τουρκίας και χρονολογείται μεταξύ του 5ου και 3ου αιώνα π.Χ. Χαρακτηριστικό γράμμα της επιγραφής είναι το Μυσικό σίγμα (Ϲ).
Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για μία Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα. Οι λέξεις ΒΡΑΤΕΡΑΙC και ΠΑΤΡΙΖΙ θυμίζουν έντονα τις αντίστοιχες Ελληνικές φρατήρ και πατήρ όπως και τις Φρυγικές βρατερε και πατήρ. Η λέξη ΙϹΚ πιθανότατα να αντιστοιχεί στην Λυδική esk-.[1] Η παραπάνω φράση εικάζεται ότι σημαίνει «για τους αδελφούς και τους πατέρες».[2] Η λέξη ΛΙΚΕC είναι μάλλον όνομα.