Νίκλοτ

Νίκλοτ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1100
ΘάνατοςΑύγουστος 1160
Burg Werle
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΤέκναΠρίμπισλαβ του Μεκλεμβούργου
Βέρτισλαβ του Μεκλεμβούργου
Πρίσλαβ
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Νίκλοτ ή Νύκλοτ (Niklot, 1100 – Αύγουστος 1160) ήταν παγανιστής αρχηγός ή πρίγκιπας των Σλάβων Οβοτριτών και πρόγονος του Οίκου του Μέκλενμπουρκ. Από το 1130 ή το 1131 και έως τον θάνατό του, ήταν αρχηγός της ομοσπονδίας των Οβοτριτών, η οποία αποτελείτο από τους Κισίνους και τους Κιρκιπάνους. Την ίδια εκείνη περίοδο, ήταν Κύριος των (Herr zu) Σβέριν, Κέτζιν και Μάλχοβ. Για σχεδόν 30 χρόνια, κατάφερε να αντισταθεί απέναντι στους Σάξωνες πρίγκιπες, και ειδικότερα τον Ερρίκο τον Λέοντα στην διάρκεια της Βενδικής Σταυροφορίας. Αντιτάχθηκε, επίσης, στον προσηλυτισμό των Παγάνων Πολάβιων Σλάβων στον Ρωμαιοκαθολικό Χριστιανισμό.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τόπος γέννησης του Νίκλοτ είναι άγνωστος. Μετά τον θάνατο του πρίγκιπα των Οβοδριτών, Ερρίκου, ο οποίος ήταν Χριστιανός, ο Νίκλοτ απαρνήθηκε τον Χριστιανισμό, προτιμώντας τις παραδοσιακές παγανιστικές δοξασίες.

Ο Νίκλοτ ξεκίνησε επισήμως την αντίστασή του όταν ο Λοθάριος Β΄ της Γερμανίας παραχώρησε το κρατίδιο των Οβοτριτών στον Δανό υποτελή (vassal) του, Κνούτος Λαβάρντ. Μαζί με τον Πριβισλάβο, υιό του Ερρίκου του Αλτ-Λύμπεκ, ο Νίκλοτ αγωνίστηκε ενάντια στον Λοθάριο Β΄ και τον Κνουντ. Μετά την δολοφονία του Κνουντ το 1131, ο Νίκλοτ και ο Πριβισλάβος μοιράστηκαν τα εδάφη των Οβοτριτών, με τον Νίκλοτ να λαμβάνει τις ανατολικές κτήσεις. Με στόχο την αποδυνάμωση του Πριβισλάβου, στην διάρκεια των αμέσως επόμενων ετών, ο Νίκλοτ συμμάχησε με Σάξονες ευγενείς και πιο συγκεκριμένα τον κόμη Αδόλφος Β΄ του Χόλσταϊν, ο οποίος επέτρεπε σε Σλάβους πειρατές να πραγματοποιούν επιθέσεις εναντίον των Δανών.[1]

Οι Σάξονες σύμμαχοι του πρίγκιπα, ωστόσο, στράφηκαν εναντίον του, στην διάρκεια της Βενδικής Σταυροφορίας το 1147. Παρά το γεγονός ότι ο Νίκλοτ αντιστάθηκε στην διάρκεια της πολιορκίας του φρουρίου του στο Ντόμπιν, υποχρεώθηκε να καταβάλει φόρο υποτέλειας στους Χριστιανούς Σταυροφόρους. Ως αποτέλεσμα, βρισκόταν, πλέον, σε ειρήνη με τον Αδόλφο του Χόλσταϊν, τον Δούκα Ερρίκο τον Λέοντα της Σαξονίας, καθώς και τον Ερρίκο του Ράτσεμπουρκ.

Το 1158, ο βασιλιάς Βάλντεμαρ Α΄ ο Μέγας της Δανίας άρχισε να πληρώνει το Ερρίκο τον Λέοντα, προκειμένου ο τελευταίος να του παρέχει στρατιωτική υποστήριξη, κάτι που οδήγησε τον Νίκλοτ να προβεί σε αντίποινα για την σύναψη αυτής της συμμαχίας. Ως αποτέλεσμα, ο Δανός βασιλιάς και ο Σάξονας δούκας συμμάχησαν το 1160. Ενόσω οι Δανοί λεηλατούσαν τις ακτές, αποσπώντας την προσοχή των Ράνων, οι Σάξονες σκότωσαν τον Νίκλοτ στο φρούριό του Μπουρκ. Μετά τον θάνατό του, τα εδάφη των Οβοτριτών διαμοιράστηκαν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των Χριστιανών ηγεμόνων.[2] Ο θάνατος του Νίκλοτ έθεσε ένα τέλος στην κυριαρχία των Σλάβων στην περιοχή του Μέκλενμπουρκ έως τον Ποταμό Πέενε. Ο υιός του Πρίμπισλαβ ανέκτησε τα δικαιώματα του Νίκλοτ ως Πρίγκιπα του Μέκλενμπουρκ το 1167 ως υποτελής των Σαξόνων.

Οικογένεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νίκλοτ είχε τέκνα:

  • Πρίμπισλαβ απεβ. 1178, πρίγκιπας του Μεκλεμβούργου.
  • Βέρτισλαβ/Βράτισλαβ απεβ. 1164, πρίγκιπας των Δυτικών Σλαύων.
  • Πρίσλαβ πεβ. 1165/75, κύριος του Λάαλαντ. Νυμφεύτηκε την Αικατερίνη των Έστριντσεν, κόρη του Κνούτου Λαβάρντ δούκα του Σλέσβιχ.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Christiansen, p. 65
  2. ↑ Christiansen, p. 66

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Christiansen, Eric (1997). The Northern Crusades. London: Penguin Books. σελίδες 287. ISBN 0-14-026653-4. 
  • Marek, Miroslav. «Mecklenburg». Genealogy.EU.  Εξωτερικός σύνδεσμος στο |publisher= (βοήθεια)