Νίσα (Λυκία)

Συντεταγμένες: 36°26′29″N 29°38′32″E / 36.44139°N 29.64222°E / 36.44139; 29.64222

Νίσα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Νίσα
36°26′29″N 29°38′32″E
ΧώραΤουρκία
Διοικητική υπαγωγήΑττάλεια
Θέατρο στη Νίσα

Η Νίσα (αρχαία ελληνικά: Νίσα ή Νίσσα‎‎), επίσης Νύσσα (Νύσσα) ή Νύσα (Νύσα) ή Νείσα (Νείσα), [1] ήταν πόλη στην αρχαία Λυκία κοντά στην πηγή του ποταμού Ξάνθου. [2] [3] [4] [5] [6]

Η τοποθεσία της προσδιορίζεται στον Ψηφιακό Άτλαντα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ως Akörü Yayla, κοντά στο Σούτλεγεν, περίπου 25 χιλιόμετρα βόρεια του Κας στην επαρχία Αττάλειας, στην Τουρκία. [7] Το Annuario Pontifico δίνει τη θέση του ως Küçükahuriyala, [8] επίσης κοντά στο Σούτλεγεν.

Αρχαιολογικός χώρος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ερείπια είναι άφθονα αλλά σε κακή κατάσταση. Περιλαμβάνουν μέρος του καλοχτισμένου τείχους της πόλης, θέατρο, στάδιο, πλακόστρωτη αγορά με στοά και κάποιες βάσεις με επιγραφές. Η νεκρόπολη στα δυτικά περιλαμβάνει σαρκοφάγους και κατασκευασμένους τάφους. [9]

Εκτός από την αναφορά του από τον Πτολεμαίο [10] και τον Ιεροκλή στο Συνέκδημο (περίπου 535 μ.Χ.), όπου γράφεται λάθος «Misae» (Μίσαι), [11] και στο Notitiae Episcopatuum, τίποτα δεν είναι γνωστό για την ιστορία της πόλης. Το μόνο γνωστό νόμισμα, που εξέδωσε είναι τύπου που δεν δείχνει ότι είναι μέλος της Κοινού της Λυκίας. [9]

Μια χριστιανική επισκοπή ιδρύθηκε στη Νίσα, και υπαγόταν στην μητροπολιτική έδρας των Μύρων. Ο μόνος επίσκοπος της έδρας του οποίου το όνομα σώζεται σε σωζόμενα έγγραφα είναι ο Γεώργιος, ο οποίος έλαβε μέρος στη Β' Σύνοδο της Νίκαιας το 787. [12] [13] [14]

Επειδή πλέον η επισκοπή δεν έχει ποίμνιο, η Νίσα στη Λυκία καταγράφεται σήμερα από την Καθολική Εκκλησία ως έδρα τιτουλάριου επισκόπου.[8]

  1. Sencer Şahin and Mustafa Adak (2007). Stadiasmus Patarensis (στα Γερμανικά). Antalya. σελ. 136. ISBN 9789758071791. 
  2. Harwicke, Philip Yorke· Yorke, Charles (1810). Athenian Letters. London: Cadell and Davies. σελ. xl. 
  3. MacBean, Alexander· Johnson, Samuel (1773). A Dictionary of Ancient Geography. G. Robinson. 
  4. Brandt, Hartwin· Kolb, Frank (2005). Lycia et Pamphylia. Von Zabern. σελίδες 29, 114. ISBN 9783805334709. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2015. 
  5. Susini, G.C. (1961). Lycia et Pamphylia. Treccani. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2015. 
  6. Smith, William. «Dictionary of Greek and Roman Geography (1854)». Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2015.  calls the town Nysa and speaks of it as being in Pisidia, but the other sources cited distinguish between Nisa (in Lycia) and Nysa (elsewhere).
  7. University of Gothenburg (επιμ.). «Nisa, Akörü Yayla». Digital Atlas of the Roman Empire. 
  8. 8,0 8,1 Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana 2013 (ISBN 978-88-209-9070-1)), p. 941
  9. 9,0 9,1 Bean, G.E. «The Princeton Encyclopedia of Classical Sites (1976)». Perseus. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2015. 
  10. v. 3. § 7
  11. Parthey, Gustav (1866). Hieroclis Synecdemus et Notitiae Graecae Episcopatuum. Berlin: Fridericus Nicolaus. σελ. 31. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2015. 
  12. Michel Lequien, Oriens christianus in quatuor Patriarchatus digestus, Paris 1740, Vol. I, coll. 987-988
  13. Pius Bonifacius Gams, Series episcoporum Ecclesiae Catholicae, Leipzig 1931, p. 450
  14. Jean Darrouzès, Listes épiscopales du concile de Nicée (787), in: Revue des études byzantines, 33 (1975), p. 44.