Νατάλια Ποκλόνσκαγια

Νατάλια Ποκλόνσκαγια
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση18  Μαρτίου 1980, Mykhailivka
ΥπηκοότηταΡωσία
Πολιτικό κόμμαανεξάρτητος/η πολιτικός και nonpartisanism
ΣύζυγοςIvan Nikolaevich Solovjev (2018–2019)
ΣπουδέςNational University of Internal Affairs (έως 2002)
Διπλωματική Ακαδημία του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας
Akademii͡a Generalʹnoĭ prokuratury Rossiĭskoĭ Federat͡sii
Επάγγελμαπολιτικός
ΒραβεύσειςMedal of Honor "For merits in the protection of children of Russia"
Order “For fidelity to duty”
Order of Saint Anastasia (20  Ιουλίου 2014)[1]
Αξίωμαpublic prosecutor general και μέλος της Κρατικής Δούμας της Ρωσίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Ναταλία Βλαντιμίροβνα Ποκλόνσκαγια (γεννήθηκε στις 18 Μαρτίου 1980) είναι Ρωσίδα πολιτικός, που διετέλεσε βουλευτής της Κρατικής Δούμας της Ρωσίας και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Κρατικής Δούμας από τις 18 Σεπτεμβρίου 2016.[2] Διετέλεσε Εισαγγελέας της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας από τις 11 έως τις 17 Μαρτίου 2014. Από τις 2 Μαΐου 2014 έως τις 6 Οκτωβρίου 2016, υπηρέτησε ως Εισαγγελέας της Δημοκρατίας της Κριμαίας [3][4][5] και το 2015 ως Κρατικός Σύμβουλος Δικαιοσύνης 3ης τάξης.

Η Ποκλόνσκαγια ήταν Ουκρανή εισαγγελέας από το 2002 έως τον Φεβρουάριο του 2014 και εργαζόταν σε διάφορα εισαγγελικά γραφεία ή ως βοηθός εισαγγελέα. Κατά τη διάρκεια της Κρίσης της Κριμαίας του 2014, παραιτήθηκε από την ουκρανική υπηρεσία και διορίστηκε Γενική Εισαγγελέας της Κριμαίας στις 11 Μαρτίου 2014. Μία συνέντευξη τύπου που έδωσε η Ποκλόνσκαγια εκείνη την ημέρα είχε ως αποτέλεσμα να γίνει φαινόμενο στο Διαδίκτυο. Μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία κατά την κρίση της Κριμαίας του 2014.[6] Ο διορισμός της Ποκλόνσκαγια επιβεβαιώθηκε από τις ρωσικές αρχές στις 25 Μαρτίου, περίπου την ίδια στιγμή που οι δικαστικές αρχές της Ουκρανίας την κήρυξαν καταζητούμενη εγκληματία.[7]

Η Ποκλόνσκαγια παραιτήθηκε από τη θέση της Γενικής Εισαγγελέως στις 6 Οκτωβρίου 2016 λόγω της εκλογής της στην Κρατική Δούμα κατά τη διάρκεια των ρωσικών βουλευτικών εκλογών του 2016.

Νεαρή ηλικία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ποκλόνσκαγια γεννήθηκε στις 18 Μαρτίου 1980 στο χωριό Μιχαΐλοβκα, Περιφέρεια Βοροσίλοβγκραντ της Ουκρανικής Σοβιετικής Δημοκρατίας. Το 1990, η οικογένειά της μετακόμισε στην Ευπατορία στην Κριμαία.[8] Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Εσωτερικών Υποθέσεων στην Ευπατορία το 2002.

Οι γονείς της είναι και οι δύο συνταξιούχοι, που ζουν στην Κριμαία[8] και οι δύο παππούδες της πέθαναν κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και μόνο με η γιαγιά της επέζησε της γερμανικής κατοχής. Την 1η Μαΐου 2018, η Ποκλόνσκαγια δήλωσε σε συνέντευξή της στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Σπούτνικ ότι η γιαγιά της είναι Σερβικής εθνικότητας, από Σέρβους εποίκους που εγκαταστάθηκαν στο έδαφος της Αυτοκρατορικής Ρωσίας μεταξύ 1753 και 1764, στα στρατιωτικά σύνορα Σλαβικής-Σερβίας της Αυτοκρατορικής Ρωσίας, στο έδαφος της σημερινής περιφέρειας Λουχάνσκ και της περιφέρειας Ντονέτσκ της Ουκρανίας. 

Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ουκρανική υπηρεσία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την αποφοίτησή της, η Ποκλόνσκαγια εργάστηκε στο Γραφείο Εισαγγελέα της Ουκρανίας, αρχικά ως βοηθός εισαγγελέας του Αναπληρωτή Εισαγγελέα της Δημοκρατίας της Κριμαίας. Ήταν βοηθός εισαγγελέα της περιοχής Κρασνογκβαρντέισκυ στην Κριμαία από το 2002 έως το 2006 και βοηθός εισαγγελέα της Ευπατορία από το 2006 έως το 2010. Μεταξύ 2010 και 2011, ήταν αναπληρώτρια προϊσταμένη μίας μονάδας επιβολής του νόμου επιτήρησης της Εισαγγελίας της Κριμαίας, η οποία ήταν υπεύθυνη για την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος.

Το 2011 στη Συμφερόπολη, ενήργησε ως κρατική εισαγγελέας στη δίκη υψηλού προφίλ του Ρουβίμ Αρόνοφ, πρώην αναπληρωτή του Ανώτατου Συμβουλίου της Κριμαίας και πρώην διευθυντή[9] της ποδοσφαιρικής ομάδας Σάκι. Ο Αρόνοφ διώχθηκε για τον ηγετικό του ρόλο στη συμμορία Μπασμάκι, μία ομάδα οργανωμένου εγκλήματος που εμφανίστηκε στην Κριμαία, τη Ζαπορίζια, το Χάρκοβο και το Κίεβο μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ το 1990. Η συμμορία ήταν «γνωστή για τη σκληρότητα της» και είχε εμπλακεί σε εκβιασμούς, ληστείες, οκτώ απαγωγές και 50 δολοφονίες. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, η Ποκλόνσκαγια δέχθηκε επίθεση στο κλιμακοστάσιο του σπιτιού της στη Γιάλτα και ως αποτέλεσμα, υπέστη μερική παράλυση του προσώπου. Η επίθεση θεωρείται ευρέως ότι ήταν εκδίκηση της συμμορίας Μπασμάκι.

Από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο του 2012, η Ποκλόνσκαγια εργάστηκε ως επικεφαλής των εισαγγελέων στο Εφετείο της Κριμαίας. Αργότερα, από τον Δεκέμβριο του 2012 έως τον Μάρτιο του 2014, ήταν ανώτερη δικηγόρος του 2ου τμήματος της Γενικής Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων, όπου ασχολήθηκε με την προδικαστική έρευνα και την εποπτεία της δημόσιας δίωξης με επίβλεψη επί των οργάνων επιβολής του νόμου σε ποινικές διαδικασίες.

Στις 25 Φεβρουαρίου 2014, η Ποκλόνσκαγια υπέβαλε την παραίτησή της, στην οποία δήλωσε ότι «ντρέπεται να ζει στη χώρα όπου οι νεοφασιστές περπατούν ελεύθερα στους δρόμους» (μία αναφορά σε ριζοσπαστικούς ακτιβιστές της Euromaidan). Η παραίτηση της δεν έγινε αποδεκτή. Αντ' αυτού, της δόθηκε άδεια και έφυγε από το Κίεβο για την Κριμαία όπου ζούσαν οι γονείς της. Στη Συμφερόπολη, η Ποκλόνσκαγια προσέφερε τη βοήθειά της στην κυβέρνηση της Κριμαίας.

Εισαγγελέας της Κριμαίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ποκλόνσκαγια με τη στολή της Γενικής Εισαγγελέως, Μάρτιος 2015

Στις 11 Μαρτίου 2014, όταν πλέον η Κριμαία δεν ελεγχόταν από την Ουκρανία, η Ποκλόνσκαγια διορίστηκε Εισαγγελέας της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας. Η Ποκλόνσκαγια διορίστηκε στη θέση αυτή από τον Σεργκέι Ακσυόνοφ, αφού η θέση είχε απορριφθεί σύμφωνα με πληροφορίες από τέσσερις άλλους, συμπεριλαμβανομένου του πρώην εισαγγελέα της Κριμαίας, Βύατσελσαβ Πάβλοφ.[10] Η προηγούμενη κριτική της για τις διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης στην Ουκρανία και το «αντισυνταγματικό πραξικόπημα» οδήγησε την ουκρανική κυβέρνηση να κινήσει ποινική υπόθεση εναντίον της και να την καθαιρέσει από το αξίωμα του δημοσίου συμβούλου της Δικαιοσύνης. Από την πλευρά της, η Ποκλόνσκαγια αναφέρεται στην αλλαγή εξουσίας στην Ουκρανία ως "αντισυνταγματικό πραξικόπημα και ένοπλη κατάσχεση εξουσίας" και χαρακτήρισε τους νέους βουλευτές της Ουκρανίας "διάβολοι από τις στάχτες".

Αμέσως μετά το διορισμό της ως Εισαγγελέα, συμμετείχε σε έρευνα για τις βίαιες επιθέσεις που διαπράχθηκαν εναντίον μελών των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας (Μπέρκουτ) της Κριμαίας. Στις 19 Μαρτίου 2014, η Ποκλόνσκαγια επιβεβαίωσε ότι διεξάγονται έρευνες για πυροβολισμό στη Συμφερόπολη, όπου σκοτώθηκαν δύο άτομα, αρνούμενη αναφορές ότι ο σκοπευτής είχε κρατηθεί. Συνέκρινε την επίθεση με τις «επιθέσεις ελεύθερων σκοπευτών στην Πλατεία Ανεξαρτησίας στο Κίεβο» από τις 18 έως τις 21 Φεβρουαρίου και δήλωσε την πεποίθησή της ότι ο πυροβολισμός είχε σκοπό να «προκαλέσει βία μεταξύ των στρατιωτικών δυνάμεων» της Ουκρανίας και της Κριμαίας.[11][12]

Στην Κριμαία, η οποία εν τω μεταξύ είχε τεθεί υπό ρωσικό έλεγχο[13] και έγινε ομοσπονδιακό υποκείμενο της Ρωσίας (έκτοτε η Κριμαία βρίσκεται υπό διαμάχη ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία[6], δημιουργήθηκε η νέα εισαγγελική υπηρεσία, η οποία τώρα υπάγεται στον Γενικό Εισαγγελέα της Ρωσίας Γιούρι Τσάικα. Στις 25 Μαρτίου, ο Τσάικα διόρισε την Ποκλόνσκαγια ως αναπληρώτρια εισαγγελέα της Δημοκρατίας της Κριμαίας.[14] Την ίδια στιγμή, η Ποκλόνσκαγια καταγράφηκε ως καταζητούμενη εγκληματίας στον ιστότοπο του Υπουργείου Εσωτερικών της Ουκρανίας, εξαιτίας της φερόμενης εμπλοκής της σε συνωμοσία για την ανατροπή της συνταγματικής τάξης ή κατάσχεση της κρατικής εξουσίας.[15] Το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο της Ρωσίας κήρυξε τις κατηγορίες εναντίον της Ποκλόνσκαγια "μπλόφα".[16] Στις 27 Μαρτίου, ο Ρώσος Γενικός Εισαγγελέας Γιούρι Τσάικα παραχώρησε στην Ποκλόνσκαγια τον βαθμό του Ανώτερου Συμβούλου Δικαιοσύνης.[17] Στις 4 Απριλίου, η Ποκλόνσκαγια έδωσε την έγκριση στη ρωσική FSB να ξεκινήσει επιχείρηση για να συλλάβει τον Γιεβγκένι Πόμελοφ, τον βοηθό εισαγγελέα της Γιάλτας, ως μέρος μίας ευρύτερης υπόθεσης δωροδοκίας.[18][19]

Στις 11 Απριλίου, ο Γενικός Εισαγγελέας της Ρωσίας παρουσίασε προσωπικά στην Ποκλόνσκαγια τα επίσημα έγγραφα της ως Ρωσίδα νομική αξιωματούχος.[20] Στις 2 Μαΐου, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν διόρισε την Ποκλόνσκαγια Γενική Εισαγγελέα της Κριμαίας.[3][21] Στις 4 Μαΐου, η Ποκλόνσκαγια κατηγόρησε το αυτοδιοικητικό σώμα των Τάταρων της Κριμαίας (τους Μετζλίς) για εξτρεμιστική δραστηριότητα, προειδοποιώντας ότι οι Μετζλίς θα μπορούσαν να διαλυθούν και να απαγορευθούν σε ολόκληρη τη Ρωσία.[22][23]

Στις 12 Μαΐου, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρόσθεσε την Ποκλόνσκαγια στον κατάλογο κυρώσεων.[24][25] Με αυτόν τον τρόπο, της απαγορεύτηκε η είσοδος στις χώρες της ΕΕ και πάγωσαν τα περιουσιακά της στοιχεία στην Ε.Ε, εάν υπήρχαν.[26] Ο Καναδάς επέβαλε παρόμοιες κυρώσεις στην Ποκλόνσκαγια ένα μήνα αργότερα,[27] ακολούθησε η Ιαπωνία στις 4 Αυγούστου και  Αυστραλία της υπέβαλε κυρώσεις στις 2 Σεπτεμβρίου.[28] Στις 19 Δεκεμβρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν τις ατομικές κυρώσεις τους εναντίον πολλών Ουκρανών αυτονομιστών και Ρώσων, από τους οποίους η Ποκλόνσκαγια ήταν η μόνη γυναίκα.[29][30]

Τον Ιούνιο, η Ποκλόνσκαγια διορίστηκε ως δικαστής για να "εγγυηθεί την αμεροληψία στην επιλογή των νικητών" για τον διαγωνισμό τραγουδιού Φάιβ Σταρς της Ρωσίας, ο οποίος θα επέλεγε τη συμμετοχή της Ρωσίας για το Διαγωνισμό Τραγουδιού Ιντερβίζιον.[31][32] Τον Σεπτέμβριο, η Ποκλόνσκαγια ανακοίνωσε την απέλαση όσων δεν αναγνώρισαν την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία, καθώς και εκείνων που προκάλεσαν εθνικές διαμάχες.[33] Επίσης, το Νοέμβριο του 2014, η Ποκλόνσκαγια βαθμολογήθηκε ως η δέκατη έκτη από τους εκατό πιο υποσχόμενους πολιτικούς στη Ρωσία από το Ινστιτούτο Κοινωνικών-Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών.[34]

Τον Μάρτιο του 2015, η Ποκλόνσκαγια διορίστηκε επικεφαλής της Εταιρείας Φιλίας Ιαπωνίας - Ρωσίας.[35] Στις 11 Ιουνίου 2015, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανέθεσε στην Ποκλόνσκαγια τον βαθμό της Κρατικού Συμβούλου Δικαιοσύνης 3ης τάξης, ο οποίος αντιστοιχεί στον στρατιωτικό βαθμό του Ταγματάρχη.[36][37]

Η Ποκλόνσκαγια παραιτήθηκε από τη θέσης της Γενικής Εισαγγελέως στις 27 Σεπτεμβρίου 2016 λόγω της εκλογής της ως βουλευτή στην Κρατική Δούμα κατά τη διάρκεια των ρωσικών βουλευτικών εκλογών του 2016.

Πολιτική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2015, η Ποκλόνσκαγια ανακοίνωσε ότι θα ήταν υποψήφια βουλευτής για την Κρατική Δούμα με το κόμμα της Ενωμένης Ρωσίας. Η Ποκλόνσκαγια εξελέγη κατά τη διάρκεια των ρωσικών βουλευτικών εκλογών του 2016. Κατά διαστήματα θεωρούνταν πιθανή υποψήφια στα πρώτα στάδια των προεδρικών εκλογών του 2018.[38]

Μέλος της Δούμα, Ποκλόνσκαγια (δεξιά) με τον επικεφαλή της Δημοκρατίας της Κριμαίας Σεργκέι Ακσυόνοφ

Στο βουλευτικό αξίωμα, η Ποκλόνσκαγια τράβηξε την προσοχή με την υπεράσπιση του Τσάρου Νικόλαου Β' των αρχών του 20ου αιώνα. Θεωρούμενος Άγιος από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, ο Νικόλαος Β 'κατηγορήθηκε στην ταινία Ματίλντα ότι είχε σχέση με την Ματθίλδη Κσεσίνκσα. Η Ποκλόνσκαγια υπερασπίστηκε τον Τσάρο και κάλεσε τους τοπικούς εισαγγελείς να αποφασίσουν, εάν η ταινία ήταν επιβλαβής για τις θρησκευτικές ευαισθησίες.[39] Η Ποκλόνσκαγια κατηγορήθηκε ότι ήταν επικεφαλής ενός ανεπίσημου «Ορθόδοξου Ταλιμπάν» από την Ντόιτσε Βέλε.[40] Η Ποκλόνσκαγια υποστήριξε ότι η παραίτηση του Νικόλαου Β' το 1917 ήταν νομικά άκυρη.[41]

Το 2018, η Ποκλόνσκαγια ήταν η μόνη βουλευτής της Ενωμένης Ρωσίας που ψήφισε κατά του κυβερνητικού νομοσχεδίου για την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης.[42]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ mobile.twitter.com/varyagi/status/492288949986271232. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2022.
  2. ↑ «Поклонская Наталья Владимировна» (στα Ρωσικά). Federal Assembly of the Russian Federation. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. ↑ 3,0 3,1 «Назначены прокуроры Республики Крым и Севастополя». Kremlin.ru. 2 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2014. 
  4. ↑ «Прокурор Крыма Наталья Поклонская подала в отставку». НТВ.Ru. 26 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2016. 
  5. ↑ Путин освободил Поклонскую от должности прокурора Крыма | РИА Новости
  6. ↑ 6,0 6,1 Gutterman, Steve. «Putin signs Crimea treaty, will not seize other Ukraine regions». Reuters.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2014. 
  7. ↑ Mezzofiore, Gianluca (26 March 2014). «Natalia Poklonskaya: Crimean Prosecutor-General Wanted by Ukraine's Security Service». International Business Times. http://www.ibtimes.co.uk/natalia-poklonskaya-crimean-prosecutor-general-wanted-by-ukraines-security-service-1441881. Ανακτήθηκε στις 16 September 2016. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Козлов, К. (22 Μαρτίου 2014). «Новый прокурор Крыма Наталья Поклонская: "Поклонники не звонят, я ведь не супермодель!"». Комсомольская правда. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2014. 
  9. ↑ «30 years of impunity of the organized crime group "Bashmaki": the end of a criminal legend». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2021. 
  10. ↑ 4 March 2014, Прокурор Крыма подал в отставку.
  11. ↑ «Russia: Simferopol sniper still at large – Crimean prosecutor». Ruptly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2014. 
  12. ↑ «Ukrainian crisis: March 19». LB.ua. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2014. 
  13. ↑ «BBC News – Crimea crisis: Russian President Putin's speech annotated». BBC News. 19 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2014. 
  14. ↑ Генеральный прокурор Российской Федерации Юрий Чайка издал приказ об образовании прокуратуры Республики Крым и прокуратуры города Севастополя (στα Ρωσικά). Генеральная прокуратура РФ. 25 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2014. 
  15. ↑ «МВД Украины объявило в розыск и.о. прокурора Крыма Наталью Поклонскую». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2017. 
  16. ↑ «В СФ решение объявить в розыск и.о. прокурора Крыма назвали "блефом"». RIA Novosti. 26 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2014. 
  17. ↑ «Crimea's attorney Natalya Poklonskaya to fight crimes in Prime World game». Voice of Russia. 19 April 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-07-27. https://web.archive.org/web/20140727090344/http://voiceofrussia.com/news/2014_04_19/Crimeas-attorney-Natalya-Poklonskaya-to-fight-crimes-in-Prime-World-game-4115/. Ανακτήθηκε στις 9 May 2014. 
  18. ↑ 4 April 2014, Помощника прокурора Ялты задержали при получении взятки, Лента.
  19. ↑ 4 April 2014,Помощник ялтинского прокурора стал фигурантом дела о взятке, Интерфакс
  20. ↑ «Archived copy» (στα ru). Vechernyaya Moskva. 11 April 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 October 2014. https://web.archive.org/web/20141023230313/http://pda.vmdaily.ru/news/2014/04/11/natalya-poklonskaya-poluchila-udostoverenie-sotrudnika-genprokuraturi-rossii-243901.html. Ανακτήθηκε στις 2 May 2014. 
  21. ↑ «Putin appoints Poklonskaya Crimea's chief prosecutor». Voice of Russia. 2 May 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-07-27. https://web.archive.org/web/20140727065205/http://voiceofrussia.com/news/2014_05_02/Putin-appoints-Poklonskaya-Crimeas-chief-prosecutor-2624/. Ανακτήθηκε στις 2021-05-23. 
  22. ↑ Doloov, Anna. «Authorities Threaten to 'Liquidate' Crimean Tatar Council». The Moscow Times. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2014. 
  23. ↑ «Interview: Crimean Tatar Leader Expects Tensions To Rise». Radio Free Europe/Radio Liberty. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2014. 
  24. ↑ «ЕС ввел санкции против прокуроров Крыма и Севастополя». Vesti. 12 May 2014. http://www.vesti.ru/doc.html?id=1574482. 
  25. ↑ «EUR-Lex – JOL_2014_137_R_0002 – EN». EUR-Lex. 12 Μαΐου 2014. 
  26. ↑ «EU adds 13 people, 2 firms to Ukraine list». Associated Press. 13 May 2014. https://www.reuters.com/article/ukraine-crisis-eu-idUSL6N0NY2HN20140512. Ανακτήθηκε στις 22 May 2014. 
  27. ↑ «Canada: sanctions against Russian and Ukrainian people». Canoe.ca. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2014. 
  28. ↑ «Consolidated List». Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2017. 
  29. ↑ Klikushin, Mikhail. «US Sanctions Russian Sex Symbol». The New York Observer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2015. 
  30. ↑ Parfitt, Tom (21 December 2014). «US slaps sanctions on Putin's biker gang over Ukraine». Telegraph Media Group. https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/ukraine/11306537/US-slaps-sanctions-on-Putins-biker-gang-over-Ukraine.html. Ανακτήθηκε στις 21 December 2014. 
  31. ↑ «Crimean Superstar Prosecutor 'Nyash-Myash' Goes Pop». The Moscow Times. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2014. 
  32. ↑ «Crimea Prosecutor Natalia Poklonskaya To Take on Conchita Wurst». austriantimes.at. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2014. 
  33. ↑ «Ukraine Today: Kremlin prosecutor Poklonskaya targets Crimean Tatars». Ukraine Today. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2015. 
  34. ↑ «Поклонская обошла Аксенова в рейтинге самых перспективных политиков России». Krymedia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2014. 
  35. ↑ «Crimea's attorney general to head Japanese-Russian Friendship Society». Russia Beyond The Headlines. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2015. 
  36. ↑ «Официальный интернет-портал правовой информации». Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2017. 
  37. ↑ «Наталья Поклонская получила генеральский чин». Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2017. 
  38. ↑ «Russia Elections 2016: Crimea Prosecutor Natalia Poklonskaya To Run For Russian Parliament?». International Business Times. 20 Ιουλίου 2015. 
  39. ↑ Litvinova, Daria (2 Αυγούστου 2017). «Russia's Orthodox activists protest movie about Tsar Nicholas II having a mistress». The Telegraph. 
  40. ↑ Goncharenko, Roman. «Does Russia have an 'Orthodox Taliban' problem? | DW | 6 September 2017». DW.COM (στα Αγγλικά). 
  41. ↑ Shevchenko, Vitaliy (19 Σεπτεμβρίου 2016). «Boxer and Manga star spice up Russian parliament». BBC News. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2018. 
  42. ↑ «Thousands protest in Russia against proposed retirement age rise». Al Jazeera. 28 July 2018. https://www.aljazeera.com/news/2018/07/thousands-protest-russia-proposed-retirement-age-rise-180728150903940.html. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]