Ναυτίλος (Ιούλιος Βερν)

«Ναυτίλος» ονομάζεται το φανταστικό υποβρύχιο του Πλοιάρχου Νέμο, που εμφανίζεται στα μυθιστορήματα του Ιουλίου Βερν «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα» (1870) και «Η Μυστηριώδης Νήσος» (1874). Ο Βερν τον ονόμασε έτσι από το πραγματικό υποβρύχιο που κατασκεύασε ο Ρόμπερτ Φούλτον το 1800. Τρία χρόνια πριν γράψει το μυθιστόρημά του, ο Βερν επίσης μελέτησε ένα μοντέλο του πρόσφατα εξελιγμένου υποβρυχίου του Γαλλικού Ναυτικού «Plongeur» (Βουτηχτής), στη Διεθνή Έκθεση του 1867, η οποία τον ενέπνευσε για τα χαρακτηριστικά του Ναυτίλου.

Ο Ναυτίλος περιγράφεται από τον Βερν ως «ένα θαύμα αποτελούμενο από θαύματα» που σχεδιάστηκε και ελέγχεται από τον Πλοίαρχο Νέμο. Ηλεκτρισμός παραγόμενος από μπαταρίες νατρίου/υδράργυρου (με νάτριο παραγόμενο από την εξάτμιση του θαλασσινού νερού) είναι η κυριότερη πηγή ισχύος για προώθηση και άλλες λειτουργίες.

Ο Ναυτίλος έχει διπλό σκαρί, και επιπλέον είναι χωρισμένος σε υδατοστεγή διαμερίσματα. Η μέγιστη ταχύτητά του είναι 50 κόμβοι. Το εκτόπισμά του είναι 1.356,48 γαλλικοί τόνοι (1.507 όταν βρίσκεται σε κατάδυση). Με τα λόγια του Πλοιάρχου Νέμο:

«Εδώ, Καθηγητα Αρονάξ, βρίσκονται αρκετές διαστάσεις του πλοίου που βρίσκεστε. Είναι ένας επιμήκης κύλινδρος με κωνικές άκρες. Μοιάζει πολύ με πούρο στο σχήμα, ένα σχήμα πρόσφατα υιοθετημένο στο Λονδίνο σε διαφορές κατασκευές του ίδιου μεγέθους. Το μήκος του κυλίνδρου, απ' άκρη σ' άκρη, είναι ακριβώς 70 μέτρα, και το μέγιστο πλάτος του είναι οχτώ μέτρα. Δεν είναι κατασκευασμένος σε κλίμακα ένα προς δέκα όπως τα δικά σας μεγαλοτάξιδα πλοία, αλλά οι γραμμές του είναι αρκετά μακριές, και οι καμπύλες του αρκετά παρατεταμένες, ώστε να επιτρέπουν στα νερά να υποχωρούν εύκολα, και να μη αντιμετωπίζει κανένα εμπόδιο στο πέρασμά του. Αυτές οι δύο διαστάσεις σάς επιτρέπουν να βρείτε με έναν απλό υπολογισμό την επιφάνεια και τον όγκο του Ναυτίλου. Το εμβαδόν του: 1011,45 τετραγωνικά μέτρα. Και τον όγκο του: 1500,2 κυβικά μέτρα. Για να πω την αλήθεια, όταν αναδύεται εντελώς, εκτοπίζει 1500,2 κυβικά μέτρα νερού, ή 1500,2 μετρικούς τόνους.»

Ο Ναυτίλος χρησιμοποιεί δεξαμενές έρματος για να προσαρμόζει την άνωση και επομένως να ελέγχει το βάθος κατάδυσης. Οι αντλίες που γεμίζουν τις δεξαμενές με νερό είναι τόσο ισχυρές, ώστε δημιουργούν τεράστιους πίδακες νερού όταν το σκάφος ανεβαίνει γρήγορα στην επιφάνεια του νερού. Αυτό οδήγησε πολλούς παρατηρητές του Ναυτίλου να πιστέψουν ότι το σκάφος είναι κάποιο είδος φάλαινας, ή ακόμα ένα θαλάσσιο τέρας, άγνωστο ακόμα στην επιστήμη. Για να καταδυθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο Ναυτίλος χρησιμοποιεί μια τεχνική που ονομάζεται υδρολίσθηση, στην όποια το σκάφος καταδύεται υπό απότομη γωνία.

Ο Ναυτίλος φιλοξενεί ένα πλήρωμα το οποίο συλλέγει και εκτρέφει φαγητό από τη θάλασσα. Περιέχει μια κουζίνα για την προετοιμασία αυτού του φαγητού, η οποία περιελάμβανε ένα μηχάνημα που παράγει πόσιμο νερό από το θαλασσινό μέσω απόσταξης. Ο Ναυτίλος δεν μπορεί να αναδημιουργεί τα απαραίτητα αποθέματά του σε αέρα, οπότε ο Πλοίαρχος Νέμο τον σχεδίασε να το κάνει ανεβαίνοντας στην επιφάνεια και αντικαθιστώντας τον χρησιμοποιημένο αέρα με φρέσκο, όπως μία φάλαινα. Ο Ναυτίλος μπορεί να διανύσει μεγάλες αποστάσεις χωρίς να ανανεώνει τα αποθέματά του. Ο μέγιστος χρόνος κατάδυσής του είναι περίπου πέντε ημέρες.

Αρκετά μεγάλο μέρος του πλοίου είναι διακοσμημένο σε επίπεδα πολυτελείας τα όποια είναι μοναδικά για ένα ποντοπόρο σκάφος της εποχής του. Αυτά περιλαμβάνουν μια βιβλιοθήκη και συλλογές από πολύτιμα ωκεάνια δείγματα άγνωστα στην επιστήμη της εποχής, ανεκτίμητης άξιας πινάκες και αρκετές συλλογές από κοσμήματα. Ο Ναυτίλος επίσης διαθέτει μια πλούσια τραπεζαρία, ακόμα και ένα εκκλησιαστικό όργανο, το οποίο ο Πλοίαρχος Νέμο χρησιμοποιεί για να διασκεδάζει τα απογεύματα. Αντίθετα, τα προσωπικά διαμερίσματα του Πλοιάρχου Νέμο είναι σπαρτιατικά επιπλωμένα, αλλά περιέχουν αντίγραφα των οργάνων της γέφυρας του σκάφους, έτσι ώστε ο Πλοίαρχος να μπορεί να παρακολουθεί την πορεία του, χωρίς να χρειάζεται να είναι στη γέφυρα. Παρ' όλα αυτά, αυτές οι διευκολύνσεις είναι διαθέσιμες μόνο στον Πλοίαρχο Νέμο, τον καθηγητή Αρονάξ και τους συντρόφους του.

Από τις επιθέσεις του σε πλοία, χρησιμοποιώντας ένα έμβολο για να τρυπήσει τα αντίπαλα πλοία κάτω από την ίσαλο γραμμή, ο κόσμος νομίζει ότι είναι ένα θαλάσσιο τέρας, αλλά αργότερα ανακαλύπτει ότι είναι ένα υποβρύχιο σκάφος με καταστροφική δύναμη, αφότου επιτίθεται στο «Αβραάμ Λίνκολν» και ο Νεντ Λαντ κτυπάει τη μεταλλική επιφάνεια του Ναυτίλου με το καμάκι του.

Τμήματά του έχουν κατασκευαστεί κατά παραγγελία σε Γαλλία, Αγγλία, Καναδά, Πρωσία, Σουηδία, τις Ηνωμένες Πολιτείες κλπ. Έπειτα συναρμολογούνται από τους άντρες του Νέμο σε ένα έρημο νησί. Ο Ναυτίλος πιθανότατα επέστρεψε σε αυτό το νησί και αργότερα βοήθησε τους ναυαγούς στο μυθιστόρημα «Η Μυστηριώδης Νήσος». Λίγες ημέρες αφότου ο Πλοίαρχος πεθαίνει επί του Ναυτίλου, το ηφαιστειογενές νησί εκρήγνυται, θάβοντας τον Πλοίαρχο Νέμο και τον Ναυτίλο για πάντα.