Νεοζηλανδικές γενικές εκλογές (2017)

Κατανομή των εδρών του Κοινοβουλίου του 2017

Γενικές εκλογές διεξήχθησαν στη Νέα Ζηλανδία στις 23 Σεπτεμβρίου 2017 προκειμένου να εκλεγεί το 52ο Κοινοβούλιο της Νέας Ζηλανδίας. Το προηγούμενο Κοινοβούλιο είχε εκλεγεί στις 20 Σεπτεμβρίου 2014 και διαλύθηκε επίσημα στις 22 Αυγούστου 2017.[1] Οι ψηφοφόροι εξέλεξαν τα 120 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων με το σύστημα της μικτής αναλογικής (MMP), βάσει του οποίου τα 71 μέλη εξελέγησαν σε μονοεδρικές περιφέρειες και άλλα 49 αναδείχθηκαν με κλειστές κομματικές λίστες. Οι εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι αριθμούσαν περί τα 3,57 εκατομμύρια άτομα στις εκλογές εκείνες.[2] Στην κάλπη προσήλθαν τα 2,63 εκατομμύρια (ποσοστό 79,8%.[3] Η πρόωρη ψηφοφορία αποδείχθηκε δημοφιλής, καθώς 1,24 εκατ. ψηφοδέλτια ρίχτηκαν στην κάλπη μια ημέρα πριν την ημέρα των εκλογών.[4]

Πριν τη διεξαγωγή των εκλογών, το κεντροδεξιο Εθνικό Κόμμα με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Μπιλ Ίνγκλις, κυβερνούσε από το 2008 σε μια κυβέρνηση μειοψηφίας με τη στήριξη των Μαορί, του ACT και του Ενωμένου Μέλλοντος. Ήταν οι πρώτες εκλογές με τον Ίνγκλις στην πρωθυπουργία, καθώς στις 12 Δεκεμβρίου 2016 ο τελευταίος είχε αντικαταστήσει τον Τζον Κέι και ήταν οι πρώτες από το 1975 κατά τις οποίες τα δύο μεγάλα κόμματα αναμετρήθηκαν με αλλαγή στην ηγεσία τους. Τα σημαντικότερα κόμματα της αντιπολίτευσης ήταν η Αξιωματική Αντιπολίτευση (Εργατικό Κόμμα Νέας Ζηλανδίας) με αρχηγό την Τζασίντα Άρντερν, το Κόμμα των Πρασίνων και το κόμμα Πρώτα η Νέα Ζηλανδία.

Tο Εθνικό Κόμμα κέρδισε την πλειοψηφία των εδρών με 56, σε αντίθεση με τις 60 που είχε κερδίσει στις προηγούμενες εκλογές του 2014.[5] Με νέα αρχηγό του κόμματος την Τζασίντα Άρντερν το Εργατικό Κόμμα πέτυχε μεγάλα κέρδη, αυξάνοντας τον αριθμό των βουλευτών του από 32 σε 46. Αντίθετα, οι Πράσινοι έχασαν σχεδόν τις μισές από τις έδρες τους (μειώθηκαν από τις 14 στις 8) και η συναρχηγός τους Μετίρια Τουρέι παραιτήθηκε. Το αντιμεταναστευτικό και λαϊκιστικό κόμμα Πρώτα η Νέα Ζηλανδία κατέλαβε 9 έδρες, λιγότερες από τις 12 που είχε κερδίσει στην εκλογική αναμέτρηση του 2014. Το ACT διατήρησε την μοναδική του έδρα.

Παρά την υποστήριξη από το ACT, το Εθνικό Κόμμα είχε συνολικά 56 έδρες και όχι 61 που χρειάζονταν τουλάχιστον προκειμένου να σχηματίσει κυβέρνηση.[6] Το κόμμα Πρώτα η Νέα Ζηλανδία με τις 9 έδρες αποτέλεσε τον εξισορροπητικό παράγοντα για να σχηματστεί κυβέρνηση με το Εργατικό Κόμμα και με την υποστήριξη των Πράσινων.[7] Αποτέλεσμα των εκλογών ήταν η Νέα Ζηλανδία να αποκτήσει την τρίτη γυναίκα πρωθυπουργό, την Τζασίντα Άρντερν και να γίνει αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ο Ουίνστον Πίτερς.

Αποτελέσματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κάλπες έκλεισαν στις 7 το απόγευμα τοπική ώρα στις 23 Σεπτεμβρίου. Τότε ανακοινώθηκαν και τα πρώτα αποτελέσματα.

Λαϊκή ψήφος
Εθνικοί
  
 44,45%
Εργατικοί
  
 36,89%
Πρώτα η ΝΖ
  
 7,20%
Πράσινοι
  
 6,27%
Οι Ευκαιρίες
  
 2,24%
Μαορί
  
 1,18%
ACT
  
 0,50%
Λoιποί
  
 1,07%
Κοινοβουλευτικές έδρες
Εθνικοί
  
 46,67%
Εργατικοί
  
 38,33%
Πρώτα η ΝΖ
  
 7,50%
Πράσινοι
  
 6,67%
ACT
  
 0,83%

Αλλαγές σε βουλευτές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γκόλριζ Γκαχραμάν (Πράσινη, με λίστα) έγινε η πρώτη πρώην πρόσφυγας που εξελέγη στο νεοζηλανδικό Κοινοβούλιο.[8]

Σχηματισμός κυβέρνησης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα αποτελέσματα έδωσαν στους Εθνικούς 58 έδρες, στους Εργατικούς 45, στο Πρώτα η Νέα Ζηλανδία 9, στους Πράσινους 7 και στο ACT 1 έδρα.[3] Έτσι κανένα κόμμα ή συνασπισμός δεν διέθετε τις απαραίτητες 61 έδρες προκειμένου να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Τα τελικά αποτελέσματα έδωσαν από μία έδρα στους Εργατικούς και στους Πράσινους, σύνολο 2 έδρες, τις οποίες έχασαν οι Εθνικοί.[9] Επιβεβαιώθηκε έτσι ότι τις ισορροπίες θα διατηρούσε το αντιμεταναστευτικό κόμμα Πρώτα η Νέα Ζηλανδία.[10] Αμφότεροι οι Εθνικοί και οι Εργατικοί ξεκίνησαν διαβουλεύσεις με το κόμμα Πρώτα η Νέα Ζηλανδία για σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού.[6]

Οι διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν στις 12 Οκτωβρίου.[11]

Στις 19 Οκτωβρίου το κόμμα Πρώτα η Νέα Ζηλανδία (NZ First) ανακοίνωσε τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού και μειοψηφίας με τους Εργατικούς. Ως μέρος της συμφωνίας, δόθηκαν 4 χαρτοφυλάκια στο NZ First εντός της κυβέρνησης και ένα εκτός. Ο Γουίνστον Πίτερς έγινε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.

Στους Πράσινους δόθηκαν τρία υπουργεία εκτός του υπουργικού συμβουλίου και ένα κοινοβουλευτικό υφυπουργείου, σε αντάλλαγμα για τη συμφωνία τους με τους Εργατικούς.[12] Πρωθυπουργός ορκίστηκε στις 26 Οκτωβρίου η αρχηγός των Εργατικών, Τζασίντα Άρντερν.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Watch the dissolution of Parliament on Tuesday 22 August». New Zealand Parliament. 15 Αυγούστου 2017. https://www.parliament.nz/en/get-involved/features/watch-the-dissolution-of-parliament-on-tuesday-22-august/. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2017. 
  2. ↑ «Enrolment statistics by electorate». Electoral Commission of New Zealand. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2017. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Electoral Commission of New Zealand (24 Σεπτεμβρίου 2017). Preliminary Results for the 2017 General Election. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2017.
  4. ↑ «Advance voting statistics». Electoral Commission of New Zealand. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2017. 
  5. ↑ Phipps, Claire; Roy, Eleanor Ainge (23 Σεπτεμβρίου 2017). «NZ First's Winston Peters kingmaker in New Zealand hung parliament – as it happened». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/live/2017/sep/23/new-zealand-election-2017-results-jacinda-ardern-bill-english-live. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2017. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Kirk, Stacey (24 Σεπτεμβρίου 2017). «ACT's David Seymour cut adrift by Bill English ahead of negotiations with Winston Peters». Fairfax New Zealand. https://www.stuff.co.nz/national/politics/97191116. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2017. 
  7. ↑ Moir, Jo (19 Οκτωβρίου 2017). «Labour finally retake power after Winston Peters gives Jacinda Ardern his support». Stuff.co.nz. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2017. 
  8. ↑ Roy, Eleanor Ainge (7 Οκτωβρίου 2017). «New Zealand election: full results give Labour boost and nation its first refugee MP». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2017/oct/07/new-zealand-election-full-results-labour-boost-and-first-refugee-mp. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2017. 
  9. ↑ Electoral Commission of New Zealand (7 Οκτωβρίου 2017). New Zealand 2017 General Election – Official Results. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2017.
  10. ↑ «New Zealand First wins balance of power in final election tally, leaving Winston Peters in kingmaker position». ABC News. 7 Οκτωβρίου 2017. http://www.abc.net.au/news/2017-10-07/new-zealand-final-election-tally-released/9026414. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2017. 
  11. ↑ «Winston Peters says NZ First board meeting will be on Monday». Stuff. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2017. 
  12. ↑ Roy, Eleanor Ainge (19 Οκτωβρίου 2017). «Jacinda Ardern to be New Zealand's next prime minister after Labour coalition deal» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/world/2017/oct/19/jacinda-ardern-new-zealand-prime-minister-labour-coalition-deal-winston-peters. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2017.