Η πόλη είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Μπαΐζ, στο ανατολικό άκρο του δρυμού των Λαντ, σε υψόμετρο 38 έως 191 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας.
Είναι υπονομαρχία του νομού, με πληθυσμό 6.898 κατοίκους (2016). Η έκτασή της είναι 62,68 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Απέχει 30 χιλιόμετρα, στα νοτιοδυτικά, από την πρωτεύουσα του νομού Αζέν.
Η πόλη διασχίζεται από τον ποταμό Μπαΐζ και στα δυτικά της ρέει ο ποταμός Γκελίζ. Αυτοί οι δύο ποταμοί συμβάλουν στη γειτονική κοινότητα Μπαρμπάστ, και έπειτα ο Μπαΐζ συμβάλλει με τον ποταμό Γκαρόν περίπου δέκα χιλιόμετρα βόρεια της πόλης.
Η Ιωάννα Γ΄, βασίλισσα της Ναβάρας (Προτεστάντισσα) και η Αικατερίνη των Μεδίκων, βασίλισσα της Γαλλίας (Καθολική), πάντρεψαν το 1572 τα παιδιά τους: τον Ερρίκο Γ' της Ναβάρρας και τη Μαργαρίτα των Βαλουά (Βασίλισσα Μαργκώ). Η Ιωάννα Γ' πέθανε πριν τους «Ματωμένους Γάμους»: Είναι πιθανό ότι η Αικατερίνη των Μεδίκων διέταξε τη σφαγή των Προτεσταντών ηγετών τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου εκμεταλλευόμενη την άφιξή τους στο Παρίσι για το γάμο, αλλά υπάρχουν και διαφορετικές ιστορικές απόψεις επί του θέματος. Μετά από αυτό το τραγικό γεγονός, κράτησε το γαμπρό της στο Λούβρο μέχρι το 1576, ο οποίος μετά την απελευθέρωσή του επέστρεψε στο Νεράκ όπου ήρθε και η Αικατερίνη των Μεδίκων (1578-1579) και ακολούθησαν διασκέψεις από τις οποίες προέκυψε το Διάταγμα του Νεράκ,[11] πρόδρομος του Διατάγματος της Νάντης (1598), το οποίο ρύθμιζε κάπως την ελευθερία της θρησκείας.
Αργότερα, ο Ερρίκος Γ' της Ναβάρρας έγινε βασιλιάς της Γαλλίας, με το όνομα του Ερρίκος Δ ', όταν ο Ερρίκος Γ' πέθανε χωρίς απογόνους (1589) και μεταστράφηκε στον Καθολικισμό. Είναι γνωστή η ρήση του: «Το Παρίσι αξίζει μια Θεία λειτουργία».
Τον 17ο αιώνα, η πόλη επαναστάτησε κατά τη βασιλεία του Λουδοβίκου ΙΓ', κατελήφθη από τον Ερρίκο του Μαγιέν το 1621 και τα τείχη της κατεδαφίστηκαν.
Κατά τον 18ο αιώνα, η πόλη γνώρισε οικονομική ευημερία μέσω του εμπορίου αλεύρων προς τις «Νήσους της Αμερικής».
Μια πολύ σημαντική ιταλική κοινότητα εγκαταστάθηκε στην πόλη στη δεκαετία του 1920.[12]
Η οικία των διασκέψεων. Μέγαρο όπου διεξήχθησαν οι διασκέψεις του 1578-1579 μεταξύ Καθολικών και Προτεσταντών, αλλά είναι πιθανό ότι οι περισσότερες συζητήσεις έγιναν στο κάστρο του Νεράκ, όπου φιλοξενήθηκε η Αικατερίνη των Μεδίκων.