Η Νεφέλη ηταν Γυναίκα του Αθάμαντος, παιδιά της ήταν ο Φρίξος και η Έλλη υποκοριστικά ονόματα: Φέλη, Ελήφ.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Νεφέλη | |
---|---|
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Αθάμας |
Τέκνα | Φρίξος[1] Έλλη[1] Μάκιστος |
Γονείς | Ωκεανός |
Στην ελληνική μυθολογία, η Νεφέλη σχετίζεται με το μύθο του Φρίξου και της Έλλης.
Η Νεφέλη υπήρξε η θεά της Φιλοξενίας, ήταν Ωκεανίδα, παρόλο που ευρύτερα γνωστός γι' αυτήν ήταν ο Δίας.
Σύμφωνα με τον μύθο την δημιούργησε ο Δίας δίνοντάς της την μορφή της Ήρας προκειμένου να ξεγελάσει τον Ιξίωνα. Από την ένωσή τους γεννήθηκαν οι Κένταυροι, τους οποίους βοήθησε η Νεφέλη στη συμπλοκή τους με τον Ηρακλή.
Η Νεφέλη παντρεύτηκε τον βασιλιά Αθάμαντα, ο οποίος αργότερα ξαναπαντρεύτηκε την Ινώ. Τα παιδιά του από τον πρώτο του γάμο, ο Φρίξος και η Έλλη, αποτέλεσαν αντικείμενο μίσους από την Ινώ, η οποία ήθελε να δει στο θρόνο τους δικούς της γιους, Λέαρχο και Μελικέρτη. Η Ινώ κατάφερε να πείσει τις γυναίκες να βράσουν κρυφά από τους άντρες τους το σιτάρι που είχαν για σπορά, με αποτέλεσμα να πέσει πείνα στη χώρα. Ο βασιλιάς απελπισμένος ζήτησε την βοήθεια του Μαντείου των Δελφών, αλλά η Ινώ δωροδόκησε τους κομιστές του χρησμού λέγοντας ότι για να εξαγνιστεί το κακό έπρεπε να θυσιαστεί ο Φρίξος. Την τελευταία στιγμή η Νεφέλη έστειλε στο βωμό ένα φτερωτό χρυσό κριάρι, το οποίο έσωσε τα δυο της παιδιά και τα απομάκρυνε πετώντας πάνω από τη θάλασσα. Η Έλλη όμως έπεσε στα νερά και χάθηκε κι από τότε η θάλασσα σε εκείνο το σημείο πήρε το όνομα Ελλήσποντος, ενώ ο Φρίξος έφτασε ως την Κολχίδα, όπου χάρισε το κριάρι με το χρυσόμαλλο δέρας στον βασιλιά Αιήτη και παντρεύτηκε την κόρη του, Χαλκιόπη.