Νιγηριανοί

Νιγηριανοί
Νιγηριανή διασπορά
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς
Νιγηρία
225.082.083 (εκτ. 2022)
Μπενίν6.000.000
Καμερούν4.000.000
Τουρκία600,000
Ηνωμένες Πολιτείες461,895
Ηνωμένο Βασίλειο312,000 (2021)
Νίγηρας155,000
Καναδάς111,465
Ιταλία106,069
Γερμανία100,000
Βραζιλία90,000 – 100,000
Αργεντινή90,000
Τσαντ88,000
Γκάνα77,000
Κεντροαφρικανική Δημοκρατία60,000
Χιλή60,000
Ισπανία60,000
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα50,000 to 100,000
Μεξικό50,000
Ακτή Ελεφαντοστού44,791
Νότια Αφρική36,500
Τόγκο32,000
Γκαμπόν24,000
Ολλανδία20,000
Αυστρία19,286
Δημοκρατία της Ιρλανδίας16,300
Κίνα10,000
Ισραήλ6,700
Σουηδία6,000
Μπουρκίνα Φάσο5,000
Μοζαμβίκη5,000
Τζαμάικα5,000
Αυστραλία4,519
Μάλι4,000
Λιβερία4,000
Ελλάδα3,000
Πορτογαλία3,000
Φινλανδία3,000
Ιαπωνία3,000
Ελβετία2,191
Ουγγαρία2,000
Σενεγάλη2,000
Νορβηγία1,780
Γαλλία1,636
Βέλγιο1,425
Ρουμανία1,000
Ινδία1,000
Βιετνάμ600
Νότια Κορέα500 to 600
Σιγκαπούρη200
Γλώσσες
Νιγηριανά αγγλικά, τοπικές γλώσσες
Θρησκεία
Χριστιανισμός, Ισλάμ, Παραδοσιακές αφρικανικές θρησκείες

Οι Νιγηριανοί είναι πολίτες της Νιγηρίας ή άτομα με καταγωγή από τη Νιγηρία.[1] Η χώρα πήρε το όνομά της από τον ποταμό Νίγηρα, που διασχίζει τη χώρα. Αυτό το όνομα φέρεται να επινοήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα από τη βρετανίδα δημοσιογράφο Φλόρα Σο (Flora Shaw), η οποία αργότερα παντρεύτηκε τον Βαρόνο Φρέντερικ Λούγκαρντ (Frederick Lugard), έναν Βρετανό διαχειριστή της αποικίας.[2] Η Νιγηρία αποτελείται από διάφορες εθνοτικές ομάδες και πολιτισμούς και ο όρος Νιγηριανός αναφέρεται σε μια αστική εθνικότητα που βασίζεται στην ιθαγένεια.[1] Οι Νιγηριανοί προέρχονται από περισσότερες από 250 εθνογλωσσικές ομάδες.[3] Αν και υπάρχουν πολλές εθνοτικές ομάδες στη Νιγηρία, οικονομικοί παράγοντες οδηγούν σε σημαντική κινητικότητα Νιγηριανών πολλαπλών εθνοτικών και θρησκευτικών καταβολών για να διαμένουν σε εδάφη στη Νιγηρία που βρίσκονται εκτός του εθνοτικού ή θρησκευτικού τους υπόβαθρου, με αποτέλεσμα την ανάμειξη των διαφόρων εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων, ειδικά στις πόλεις της Νιγηρίας.[4] Η αγγλική γλώσσα είναι η lingua franca των Νιγηριανών.[5] Η Νιγηρία χωρίζεται περίπου στο μισό μεταξύ Μουσουλμάνων, που ζουν κυρίως στο βορρά και Χριστιανών, που ζουν κυρίως στο νότο. Οι ιθαγενείς θρησκείες, όπως αυτές που είναι εγγενείς στις εθνότητες των Ίγκμπο και των Γιορούμπα, αποτελούν μειονότητα.[6]

Οι Νιγηριανοί προέρχονται από πολλαπλά εθνοτικά, πολιτιστικά και θρησκευτικά υπόβαθρα, καθώς η ίδρυση της Νιγηρίας ήταν το αποτέλεσμα μιας αποικιακής δημιουργίας από τη Βρετανική Αυτοκρατορία.[5]

Περαιτέρω πληροφορίες: Ιστορία της Νιγηρίας

Υπήρξαν πολλά μεγάλα ιστορικά κράτη στη Νιγηρία που επηρέασαν τη νιγηριανή κοινωνία μέσω των βασιλιάδων τους και των νομικών και φορολογικών συστημάτων τους και της χρήσης της θρησκείας για να νομιμοποιήσουν την εξουσία του βασιλιά και να ενώσουν τους ανθρώπους.[7] Η Βόρεια Νιγηρία έχει επηρεαστεί πολιτιστικά από την ισλαμική επιρροή, συμπεριλαμβανομένων πολλών μεγάλων ιστορικών ισλαμικών κρατών στην περιοχή.[7] Η Αυτοκρατορία Κάνεμ-Μπόρνου και το Χαλιφάτο του Σοκότο ήταν σημαντικά ιστορικά ισλαμικά κράτη στη βόρεια Νιγηρία.[7] Η Νότια Νιγηρία κατείχε ιστορικά πολλά ισχυρά κράτη, συμπεριλαμβανομένων του Βασιλείου του Μπενίν, της Αυτοκρατορίας Όγιο, της Συνομοσπονδίας Ίφε και πολλών άλλων πολιτειών των Γιορούμπα.[7]

Ο πολιτισμός της Νιγηρίας επηρεάστηκε βαθιά από τη βρετανική αποικιακή κυριαρχία,[8] όπως η καταγγελία των βρετανικών αποικιακών αρχών και οι επιθέσεις κατά της πολυγαμίας, η δίκη με βασανιστήρια και ορισμένοι τύποι θυσιών.[8] Ταυτόχρονα, οι βρετανικές αποικιακές αρχές διατήρησαν και προώθησαν την παραδοσιακή νιγηριανή κουλτούρα που ενίσχυε την αποικιακή διοίκηση.[8] Οι Βρετανοί διέδωσαν τον Χριστιανισμό σε όλη τη νότια Νιγηρία και Χριστιανοί ιεραπόστολοι βοήθησαν τις βρετανικές αρχές στην καθιέρωση ενός εκπαιδευτικού συστήματος δυτικού τύπου στη Νιγηρία, που είχε ως αποτέλεσμα τη διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας στη Νιγηρία και την υιοθέτησή της ως κύρια γλώσσα της Νιγηρίας.[8] Οι Βρετανοί αντικατέστησαν την απλήρωτη εργασία των νοικοκυριών με μισθωτή εργασία.[8] Πριν από τον αποικισμό τον 20ό αιώνα, οι φυλές της Νιγηρίας κατείχαν συνήθως τη γη ως κοινότητα, έτσι ώστε η γη να μην μπορεί να αγοραστεί ή να πωληθεί.[3] Ο αποικισμός έφερε την έννοια των ατόμων που κατέχουν γη και άρχισε η εμπορευματοποίηση της γης.[3]

Στη Νιγηρία, περισσότερο από το 70% των Νιγηριανών ζουν σε χωριά δύο διαφορετικών τύπων: ο πρώτος τύπος που χρησιμοποιείται από τους Ίγκμπο και Τιβ περιλαμβάνει μια συλλογή διάσπαρτων ενώσεων ενώ ο δεύτερος τύπος που χρησιμοποιείται μεταξύ των Χαούσα, Γιορούμπα και Κανούρι περιλαμβάνει πυρήνες ενώσεων.[9] Αυτά τα χωριά αποτελούν μέλη της εθνότητας που σχετίζονται με την καταγωγή, καθώς και αγνώστους που έχουν αφομοιωθεί στην εθνότητα.[9] Από την εποχή πριν από τον αποικισμό μέχρι σήμερα, ήταν κοινή πρακτική των φυλών της Νιγηρίας να υιοθετούν ξένους στις φυλές.[3] Ένας άνδρας πρεσβύτερος στην κοινότητα συνήθως υπηρετεί ως αρχηγός του χωριού.[9]

Στις μεγάλες πόλεις της Νιγηρίας, υπάρχει μια ουσιαστική ανάμειξη Νιγηριανών με ξένους, ιδιαίτερα Ευρωπαίους, Λιβανέζους και Ινδούς.[4] Η οικονομική σημασία των πόλεων της Νιγηρίας είχε ως αποτέλεσμα τη μετανάστευση ανθρώπων από την παραδοσιακή εθνική ή πολιτιστική πατρίδα τους σε πόλεις εκτός αυτών των εδαφών.[4] Οι Ίγκμπο, Χαούσα-Φουλάνι και Ιμπίμπιο έχουν συνήθως μεταναστεύσει στο Λάγος και πολλοί νότιοι μεταναστεύουν στο βορρά για εμπόριο ή εργασία, ενώ αρκετοί εποχικοί εργάτες του βορρά και επιχειρηματίες μικρής κλίμακας πηγαίνουν στο νότο.[4]

Εθνοτικές, θρησκευτικές και περιφερειακές διαμάχες και εντάσεις έχουν συνήθως διχάσει τους Νιγηριανούς σε πολιτικά ζητήματα.[11] Ειδικότερα, οι πολιτιστικές και πολιτικές διαιρέσεις μεταξύ του μουσουλμανικού βορρά και του χριστιανικού νότου έχουν πολιτικοποιήσει τη θρησκεία και έχουν προκαλέσει σημαντικές πολιτικές διαμάχες στη Νιγηρία.[11] Η βία με εθνοτικά και θρησκευτικά κίνητρα από εξτρεμιστές έχει αυξήσει και αυτές τις εντάσεις.[5]

Ωστόσο, παρά τις περιπτώσεις εξτρεμισμού, οι περισσότεροι Νιγηριανοί συνεχίζουν να συνυπάρχουν ειρηνικά και έχει καλλιεργηθεί μια κοινή νιγηριανή ταυτότητα μεταξύ των πιο μορφωμένων και εύπορων Νιγηριανών, καθώς και με τους πολλούς Νιγηριανούς που αφήνουν μικρές ομοιογενείς εθνοτικές κοινότητες για να αναζητήσουν οικονομικές ευκαιρίες στις πόλεις όπου ο πληθυσμός είναι εθνοτικά μεικτός.[5] Αν και υπάρχουν πολιτιστικές διαφορές μεταξύ των Νιγηριανών, η αγγλική γλώσσα χρησιμοποιείται συνήθως ως κύρια γλώσσα τους.[5] Επίσης, οι περισσότεροι Νιγηριανοί μοιράζονται μια ισχυρή δέσμευση για τις ατομικές ελευθερίες και τη δημοκρατία.[5] Ακόμη και σε περιόδους στρατιωτικής διακυβέρνησης, τέτοιες στρατιωτικές κυβερνήσεις πιέστηκαν να διατηρήσουν δημοκρατικές θέσεις από τον λαό της Νιγηρίας.[5] Οι πολιτικές προσωπικότητες της Νιγηρίας συνήθως γνωρίζουν πολλές αυτόχθονες γλώσσες εκτός της δικής τους αυτόχθονης γλώσσας.[5]

Αξιοσημείωτα πρόσωπα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. 1,0 1,1 Gordon, April A. (2003). Nigeria's diverse peoples: a reference sourcebook. Ethnic diversity within nations. Santa Barbara, California, USA: ABC-CLIO, Inc. σελ. 233. ISBN 1576076822. 
  2. «History – Ministry of Foreign Affairs, Nigeria» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2023. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Toyin Falola.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Toyin Falola.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 April A. Gordon.
  6. «Nigeria Fact Sheet» (PDF). United States Embassy in Nigeria. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 18 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2018. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 Toyin Falola.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Toyin Falola.
  9. 9,0 9,1 9,2 Toyin Falola.
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 «The World Factbook». Central Intelligence Agency. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2019. 
  11. 11,0 11,1 April A. Gordon.