Νικολά Τουρνιέ | |
---|---|
Νικολά Τουρνιέ, Το κονσέρτο, 1630-1635 | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Nicolas Tournier (Γαλλικά) |
Γέννηση | 12 Ιουλίου 1590 Μονμπελιάρ |
Θάνατος | Ιανουάριος 1639 Τουλούζη |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[1] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ζωγράφος |
Αξιοσημείωτο έργο | Bataille de Constantin contre Maxence |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Νικολά Τουρνιέ (γαλλικά: Nicolas Tournier) (περ. 1590 – περ. 1639) ήταν Γάλλος ζωγράφος του μπαρόκ. Ανήκει στο κίνημα των Καραβατζιστών της Γαλλικής τέχνης του 17ου αιώνα.[2]
Ο Νικολά Τουρνιέ γεννήθηκε περίπου το 1590, βαφτίστηκε 12 Ιουλίου 1590, στο Μονμπελιάρ και ακολούθησε το επάγγελμα του πατέρα του, Αντρέ Τουρνιέ, «προτεστάντη ζωγράφου από τη Μπεζανσόν». Λίγα είναι γνωστά για τη ζωή του πριν από την άφιξή του στη Ρώμη, όπου εργάστηκε μεταξύ 1619 και 1626, και όπου επηρεάστηκε από το έργο του Καραβάτζιο, όπως και άλλοι ζωγράφοι, μεταξύ των οποίων και οι Βαλεντέν ντε Μπουλόνι, Νικολά Ρενιέ και Ζωρζ ντε Λα Τουρ, οι οποίοι ανακαλύφθηκαν ξανά κατά τη διάρκεια έκθεσης που πραγματοποιήθηκε το 1934 στο Μουσείο Ορανζερί. Σύμφωνα με τις πηγές, ήταν μαθητής του Βαλεντέν ντε Μπουλόνι. Οι πίνακες του Τουρνιέ στην Ιταλία στυλιστικά βρίσκονται κοντά στα έργα του Μπαρτολομέο Μανφρέντι.[3]
Ζωγράφισε τόσο κοσμικά όσο και θρησκευτικά θέματα, όπως τη Σταύρωση (Παρίσι, Λούβρο). Μετά το 1626, ο Τουρνιέ εγκαταστάθηκε και εργάστηκε στη νότια Γαλλία. Πέθανε στην Τουλούζη πριν από τον Φεβρουάριο 1639.[4]
Το ζωγραφικό του ύφος ακολουθεί ως επί το πλείστον την τεχνοτροπία των Καραβατζιστών, που χαρακτηρίζεται από την αντίθεση μεταξύ φωτός και σκιών (κιαροσκούρο), θρησκευτικά και κοσμικά θέματα σε απομυθοποιητικό τόνο και νατουραλιστικά στοιχεία. Οι πίνακές του αναπαράγουν με σχολαστική ακρίβεια τις λεπτομέρειες (υφάσματα, κοσμήματα, χτενίσματα, ρούχα), με προσεκτική και αρμονική επιλογή του χρωματικού εύρους και διακρίνονται από μεγάλη φινέτσα και κομψότητα στις στάσεις. Ομοίως, οι ανθρώπινοι τύποι τείνουν να εξιδανικεύονται και κατανέμονται σε γεωμετρικά μοτίβα.
Το έργο του Η Μεταφορά του Σταυρού, [5]ζωγραφισμένο γύρω στο 1632, βρισκόταν αρχικά στο παρεκκλήσι της Εταιρείας των Μαύρων Μετανοητών στην Τουλούζη. Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης κατασχέθηκε από το κράτος και μεταφέρθηκε σε μουσείο, από όπου εκλάπη το 1818. Αφού θεωρούνταν χαμένο για σχεδόν δύο αιώνες, εμφανίστηκε ξανά το 2009 κατά τη διάρκεια πώλησης έργων τέχνης στη Φλωρεντία. Σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο των Αυγουστίνων της Τουλούζης.[6]